Гр:🔥 Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Ушбу хикояни ўқиш учун #КундошлиУйХикоя калит сўзини босинг. Барча қисмлари чиқади. Ҳурматли группа аъзолари. Бизни груҳимизда қўйиб борилаётган ҳикояларни библиотекамиздан ёки ҳикоялар папкасидан топишингиз мумкин.
Энди бизни ҳикояларни телеграм каналимизда хам ўқинг.
🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟
👇Бунинг учун Линкни босиб каналимизга обуна булинг!👇 https://t.me/joinchat/AAAAAFXIt8kZwDUlbwdREg Хурмат билан группа ижодкорлари.
(хаётли хикоя) 1-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Мухаббат качон нафратга айланади?
Чимилдикда ичилган касамлар качон бу кадар осон унутилади? Бир умрлик уйига мехр куйган аёл нега иссик жойи-ни тарк этади?
Аёллик иродаси, хаёси, фарзандла-рига узининг борлигини багишлаши ха-кикий узбек аёлининг мисолида хикоя килинади...
БАХТ ИЗЛАБ...1 КИСМ.
....Шуъла унинг рупарасида порлаб ту-рарди. Кузлари камашиб кетди. Юраги тушуниксиз бир хаяжонга тулди. Мана, у бир умр кутган, бир кун дуч келишига умид килган шуъла. Нихоят, уни учрат-ди, энди асло куйиб юбормайди. У кул-ларини шуъла томон чузди, вужуди ёкимли хисдан яйради, кузлари уз-узи-дан юмилиб кетди. Кузини очганида эса...шуъла ундан узоклаб борарди. У бир умр кутиб, эндигина эришган бахт-идан айро тушгиси келмади. Шуълани-нг ортидан югурди. У югургани сайин шуъла шунчалик узоклашар, баландла-рди. У югурди, аммо оёклари узига буй-сунмас, гуё бир жойда котиб колгандек эди. Шуъла эса узоклаша-узоклаша куздан гойиб булди. "Йук, йук, кетма!" деди алам билан. Овози бугзида котиб колгандек эди гуё...
- Йу-ук, кетма!-уз овозидан чучиб уйго-
ниб кетди. Аъзои баданини тер босган, негадир титрарди. Деворда бир маром-
да чик-чиклаётган соатга каради: мил-
лар тунги иккини курсатарди. Тун яр-
мидан оккан булишига карамай, эри ха-мон кайтмабди. Ёнида пишиллаб ухлаб ётган кизи билан углининг устидаги курпани тугрилаб куйди. Дераза парда-сидан муралаб каради. Тун коронгиси-да хеч нарса куринмайди. Шу пайтда эри каёкларда юрибди экан? Кейинги пайтларда ярим кечаси уйга кайтишла-ри купайди. Сабабини сураса "ишларим куп, сизларни хеч кимдан кам килмай бокиш учун уйкудан хам кечаман, сен - укимаган бир аёл буни каердан хам ту-шунардинг", дейди. Бу гапдан Гулшири-ннинг юраги эзилади. Йук, эри уни уки-маганини юзига солгани учун эмас, хар кадамда "сизларни бокяпман" деб таъ-на килавергани учун юраги эзилавера-ди. Ахир, оилани бокиш эркакнинг бур-чи эмасми? Колаверса, ризкнии берад-иган Аллох-ку! Гулширин хурсинди. Их-тиёри узида булганида у хам укимасм-иди? Мактабда энг аълочи эди, коллеж-даям энг олд талабалардан бири булди
Укитувчилар унинг билимига, интили-шига тан беришарди.
"Укиб, олий маълумот олсанг, албатта бирор корхонада рахбар буласан. Сен-да етакчилик кобилияти бор", дейишар-ди. Коллежни битирадиган йили уни су-раб совчилар кела бошлашди. Дадаси унинг бахтини куришни истарди. Хоти-ни вафот этганидан буён Гулшириннинг астойдил кулганини кургани йук. Она-сининг улимидан сунг кизнинг кузлари-да бир мунг котиб колди. Онаси Гулши-ринни бошкача яхши курарди, кенжа фарзанд булгани учунми, мехри булак-ча эди. Гулширин катта булганида хам онаси билан ётарди. Она кизи ухлаб колганидан кейингина узининг ётогига утарди. "Кизингни бунча узингга ургат-ма, эрта бир кун бировнинг хонадонига борса, сенсиз кандай куникади? Узинг хам кизингсиз кийналиб коласан", дер-ди бувиси. Онаси кулиб, "согинсам, ке-лин булиб тушган уйига бориб, дарво-засидан муралаб, кизимни куриб кела-ман" дерди. Бувиси бир нимани кунгли сезган эканми ушанда, онасининг ули-мидан кейин Гулширин уз кобигига ура-либ олиб, хеч ким билан гаплашмай куйди. Тиззасини кучоклаганча уззукун бир нуктага тикилиб утирар, хонасига хеч кимни киргизмасди. Хатто саксон ёшли бувисининг таваллолари хам кор килмади. "Бу ахволда набирамдан хам айрилиб коламан. Онасининг куйиги ет-масмиди", деб зорилларди бувиси. Вакт хар дардга даво деганлари рост экан. Гулширин аста-секин узига кела бошл-ади. Аммо у энди аввалгидек шух ва кувнок, бир гапириб, ун куладиган Гул-ширин эмас эди. Мехрибонининг улими уни улгайтириб куйганди. Илгари иста-ганича эркалик кила оладиган киз учун энди укишдан бошка максади колмади. Кандай килиб булмасин, коллежни би-тириб, укишга кириши керак. Буни она-си учун хам килиши керак. Онаси хар кеч Гулшириннинг сочини силаб, "Насиб булса, катта укишга кириб укийсан.
Мен узим укий олмадим, мен эришол-маган орзуларга сен эришгин, кизим..." дерди.
Онаси орзу килган кунларни куриш Гулширинга хам насиб этмади. Коллеж-нинг охирги курсида укиб юрганида со-
вчилар эшикни бузгудек булиб устма-уст келаверишди. Айникса, Зохид ака-сининг совчилари кайта-кайта келаве-ришди. Отасига куёв томон маъкул келди. Куёвликка номзод йигит тижор-ат билан шугулланаркан. Ота кизининг фикрини билмокчи булди. Аммо кайси киз отаси билан бу мавзуда гаплашиб-дики, Гулширин гапира олсин. Онасини-нг вафотидан сунг икки йил утар-утмас уларнинг хонадонига келган угай она - ёшгина жувон кизнинг кунглига кул со-либ курган булди.
- Мен хали турмушга чикмокчи эмас-ман, укишга кирмокчиман, - деди угай онаси гапларини отасига етказишидан умидвор булиб. - Дадамга айтинг, мени узатмасинлар.
- Кайси киз укиб, шахар олиб берибди-ки, энди сен олиб берардинг, - истехзо-ли кулди угай она.-Бир укиган аёл мен-манми? Мана, утирибман-ку, дадангни-нг кош-ковогига караб. Киз боланинг бахти оиласида. Хозирги аклим сендай пайтимда булганидайди, уйлаб утир-май биринчи совчи юборган йигитга те-гиб кетган булардим.
- Опа, шундай булса хам дадамга айти-нг, укишга кирмокчи экан, денг. Хеч кур
са, шу йил уриниб курай, укишга кира олмасам, кейин ихтиёр узларида.
"Опача", яъни угай она кошларини чи-мириб, истар-истамас "Майли, айтаман" деб чикиб кетди. Дадаси бу жувон би-
лан онасининг улимидан олдин хам уч-рашиб туришини Гулширин якинда эши-тди. Ушандан буён бу жувонни ёмон ку-риб колган, аммо буни билдирмайди. Дадаси бир марта кизариб-бузариб "Энди Мавлуда опангни ойи деб чакир" деди. Гулширин "хуп" дедию, аммо бе-гона ёлни "ойи" деб чакиролмади. Тили бормади. Бу жувонни "ойи" деб чакирса, онасининг рухига хиёнат килаётгандай булди. Угай онаси билан булган уша сухбатдан кейин дадаси туйга тайёрга-рликни бошлаб юборди. Гулширин нима булаётганини англаб етмасидан уни Зохид акасига унаштириб куйишди, куп утмай фотиха туйини хам утказишди. Киз хайратда эди: нахотки дадаси уни-
нг биргина илтимосини хам ерда кол-дирган булса?! Ахир, коллежни битири-
шига атиги уч ойгина колганди. Укишга топширса, балки кириб кетарди. Нахот-ки дадаси уни шу илинжидан хам мах-рум килса?
Тасодифан угай онасининг телефонда-
ги сухбатини эшитиб колиб, гап нимада эканини тушунди. Уша куни битирув имтихонларини топширадиган кун эди.
Имтихонга кечикмай деб шошиб чиккан Гулширин куча бошига етганида бугун имтихон топширадиган фанидан ёзган конспект дафтарини уйда колдиргани ёдига тушди. Кул телефонидан угай онасига кунгирок килиб, дафтарни дарвоза олдига олиб чикишини сурамо-кчи булди. Аммо кайта-кайта ракам терса-да, хеч ким жавоб бермади, гушакдан телефон банд экани хакида-ги овоз келди. Хойнахой, Мавлуда уйда хеч ким йуклигидан фойдаланиб, теле-фонда ким биландир гаплашаётган булса керак.
Уйлаганидай булиб чикди. Мавлуда хатто дарвозага илгак хам осмаган экан. Дахлизда турган телефонда у ким биландир берилиб гаплашарди. Шунинг учун хам Гулшириннинг ховли-га кайтиб кирганини сезмади. Ичкарига кириш учун дахлиз эшигига кул узатган киз угай онасининг овозини эшитдию, тош каби котди.
- Опажон, якинда бу уй-жойлар буткул узимники булади. Бунга эришиш учун озмунча кутдимми?! Аввал "Неча йил-дан буён сиз билан биргаман, сизни деб бошка эркакларни рад килдим. Лекин халиям бекадрман. Ижарада уйда яши-ринча учрашиб юриш жонимга тегди. Ё менга уй-жой килиб беринг, ёки бутун-лай жавобимни беринг", десам, "Сабр кил, хаммаси сен айтгандай булади. Сенга каттик богланиб колганман",дер-
ди. Худо кечирсину, хотини улганида ич-ичимдан бирам кувондим...Мана,
саройдек ховлининг бекасиман. Нак маликалардек яшайман. Мен шуни орзу килгандим. Булмаса, соколи селкиллаб колган отам тенги одамга тегармидим? Кариб куйилмаган чол мени севади, деб уйлайди. Узимни уни севадиган килиб курсатишга мажбурман. Вакти келиб бу уй-жойлар, эримнинг бир умр йиккан мол-дунёси меники булади. Факат бу бахтимга анави кичкина алвасти хала-кит бераётганди. Ундан кандай кутули-шни билмаётгандим, худонинг узи охи-мни эшитди. Совчилар "келин киламиз" деб туриб олишди. Отаси "мен гап сура-сам нокулай булади, сен кунглига кул солиб кур. Агар рози булмаса, мажбур-лаб узатмайман. Укиш нияти булса бу-ни хам айтсин. Биргина кизимни укити-шга карбим етади, деди. Мен хам номи-га кизидан сураган булдим. Кизи "да-дамга айтинг, мени узатмасинлар. Мен укимокчиман", деди. Хуп дедиму, ота-сига умуман бошка гап айтдим. Кизингиз "мен дадамга айтишга уяла-ман. Майли, шу йигитга розиман. Уки-ганимда нимаям узгарарди, - ундан ку-ра оила куриб, бахтимни топай", деб ай-тди, дедим. Отаси гапларимга лакка ишонди. Совчиларга розилик бериб юб-
орди. Тез орада туй. Нихоят, кизидан хам кутуладиган булдим. На отаси, на кизи асл гапдан хабардор. Отаси кизим узи рози булган деб уйлайди, кизи эса отам узатаяпти, деб уйлайди. Туйда бир раксга тушайки..Курганлар кизини-нг бахтидан кувониб раксга тушяпти, деб уйлашади. Аслида мен уша киздан кутулганимдан кувониб уйнайман.
Гулширин бу гапларни кандай эшитди, качон ва кай ахволда ховлидан чикиб кетганини узи хам билмайди. Узига келганида буткул бегона кучада кезиб юрар, вужуди калт-калт титрарди. Ха, у угай онасини ёктирмасди. Онасининг урнини эгаллагани учун, бир умр узи яшаган хонадонга мехр бериб, отасини-нг хар бир сузига индамайгина бош эгиб, буйсунган онасининг урнига бека-лик килгани учун ёктирмасди. Аммо юу аёлнинг бу кадар ёвузлигини хаёлига хам келтирмасди. Нахотки бировнинг улимидан хурсанд булиш мумкин? Ота ва кизни кандай килиб бир-бирига кар-ши куйиш мумкин? У хатто дадасини хам севмайди, унга факат уй-жойи, мол дунёси учун теккан. Энди билди, асли-да онасининг улимига хам шу аёл саба-бчи. Онасининг жанозасида бувиси ур-
ганиб-уртаниб йиглаганди:
"Дарди ичида колиб кетган болам-а! Хасрат шунчалар ичингни илма-тешик килиб юборганмиди, юрагинг зардобга тулиб кетган экан-да, болам..."
Ушанда Гулширин бувисининг нега бун-дай деб нола килганини тушунмаганди.
Онаси дадасининг хиёнатини билса-да, барини ичига ютиб, чидаган экан. Юзи кулиб турса-да, ич-ичидан адо булган экан.
Уша куни Гулширин кечгача бемаъно кезиниб юрди. Энди унга хеч нарсанинг фарки йук эди. Бугун имтихон топши-риш кераклиги хам ёдида йук эди. Йук, эсида эди, аммо унга бунинг кизиги колмаганди. Энди у такдирига тан бе-ради. Аёл киёфасидаги уша иблис би-
лан бир том остида яшаб, бир хаводан нафас олиб яшай олмайди. Такдири кушилган уша йигит билан оила куради, узини янги оиласига багишлайди. Факат мана шу ёсумандан кутулса булди.
Туй харакатлари тезлашиб кетди. Гул-ширин учун буларнинг бариси тушида булаётгандай эди. Дугоналари укишга кириш учун имтихон топширган кунда Гулширин хаёт имтихонини топширди уни ёр-ёрлар садоси остида янги хона-донига кузатишди. Дугоналари чекка-чеккада бир-бирлари билан пичирла-шиб, севги хакида сирлашганида хайр-он коларди. Китобдан бош кутармайди-ган киз севги-мухаббат деган туйгуни-нинг кучасидан утгани хам йук. Туйдан сунг у сирли бир одамга тушиб колган-дек хис киларди узини. Хаёти бир кун-да бу кадар узгариб кетиши хаёлига хам келмаганди. У энди сирли бир ду-нёга тушиб колганди. Бу сирли дунё унинг узок йиллардан буён нур курин-маган кузларига кувонч багишлади, калбини таърифлаб булмас ажиб туйг-уга тулдирди. Сенга умуман бегона булган одам бир кунда энг якин инсон-га айланса, унинг исмини эшитганинг захот юрак дукирлаб урса, ёнингда булса хам уни согинаверсанг, буни не деб атайдилар? Севги деганлари шуми? Агар мухаббат деганлари юракни шу кадар энтиктирадиган туйгу булса, Гул-ширин бу сирли салтанатнинг шахзода-си учун бир умр хизматкор булиб утиш-га хам рози. Икки дил бир-бирига тал-пиниб, юраклар учмокка шай кабутар-лардек потирлаб урса, бундан ортик бахт борми? Сохир туйгулар кувонч не-лигини унитиб куйган киз хаётига муна-ввар лахзалар олиб кирса, ойдин орзу-лар канотида уни осмону фалакка олиб чикса, шу эмасми энг гузал эртак?
Гулширин энди тушунди, севги деганда хаяжондан титраб кетган дугоналарини
У энди англади "Сиз ушаму?" деб хитоб килган Кумушбибининг холатини.
Гулширин севиб колди. Мухаббат ата-лмиш сирли туйгуни калбига солган Зохид акасига кунгил куйди. Туйгача угай онасидан нафратланган булса, энди ич-ичидан ундан миннатдор булар, аммо тан олгиси келмасди. Баъзан бу бахти узини хам чучитар, гуё ширин туш куряптию, уйгониб кетиб, узини бушликда куришдан куркарди. Бу бахт наза-рида шу кадар нафис эдики, биргина эхтиётсизлик уни чил-чил синдириб куйиши мумкин эди. У хатто уз севгисини тан олишдан хам куркарди.
- Ширин, мени севасанми? - деб сурарди суюклиси узун кечаларда, ой ёругида унинг юлдуздек чакнок кузларига термилиб. Гулширин уялиб, юзини севгилисининг багрига яширарди. Кандай килиб бу сузни тилга чикарсин? Агар бу суз ошкор айтилса, унинг бор сехри, охори йуколмайдими?
Мана, ушандан буён олти йил утибди. Шу йиллар давомида Гулшириннинг эрига нисбатан мухаббатни асло сусаймади. Аксинча, угли ва кизалоги унинг мухаббатини мустахкамлади. Зохид акаси эса...эри уни севадими-йукми, Гулширин аник билмайди.
Тугри, эндигина турмуш курган кезлари Зохид акаси уни еру кукка ишонмас, "сен хеч кимга ухшамайсан", деб куло-гига шивирларди. Кейинчалик...эрининг эхтирослари сунмиди, Гулширинга бир оз бефарк булиб колди. Балки бу шунчаки бир-бирига куникишдир. Аммо Гулширин бундан сира нолимайди. Унинг оиласи, якинлари бор. Бахтли булиши учун унга шунинг узи кифоя. Баъзан кайнонаси аччик-тизик гап айтмаса, бу уйда деярли жанжал булмайди. Гулши-рин хатто аразлашни хам нарса булмагандай ишини килаверади. Бир гал хатто кайнонаси телефонда кимгадир га-пираётганини эшитиб колди: "Тавба, ху-моримдан чикай деб шунча жанжал кузгашга харакат киламан, кани бир огиз гап кайтарса. Тиржайиб тураверди
Онаси тиржайиб тукканми буни..."
Йук, Гулширинда хам кунгил бор. Эри-нинг бепарволиги, кайнонасининг ноу-рин жеркишлари, овсинининг менсимай муомала килиши унинг кунглига огир ботади. Аммо буни сиртига чикармайди
Гулширин табиатан шундай. Норозили-гини ошкор айтолмайди. Айтганда хам нима кила оларди? Дардини ичига ютиб хамма нарсани енгади. Овсини каби унинг хам химоя киладиган онаси булганида, балки бошкача булармиди...
Хархолда, хаётидан нолимайди.
Машинанинг "ду-дут"лаган овози Гул-шириннинг хаёлларини тузгитиб юбор-ди. Жувон чакконлик билан урнидан туриб, ташкарига отилди. Шошганидан устига халатини киймаган экан, кузнинг совук шамоли этини жунжиктириб юборди. Дарвозани очди, эри машина-сини ховлига киргизди. Гулширин ма-шина эшигини очиб, хамон тушмай утирган эрига якинлашди.
- Ассалому алайкум, яхши келдингизми, дадаси?
Эри жавоб урнига "менга ёрдам бер" дегандек кулини у томон чузди. Гулширин урнидан туришга ёрдамлашди. Зо-хид бор огирлигини хотинининг устига ташлади...Эрининг култигидан суяб, ичкарига олиб кираётган Гулшириннинг димогига "гуп" этиб арок хиди урилди. Кунгли бехузур булиб кетди.
- Ичибсизми? - деди у ботинибгина.
- Ичдим. Нима, ёкмадими ичганим? - чайкалди Зохид.
- Ундай демадим-ку...
- Демадинг, лекин шундай демокчи булдинг, -эрининг кузлари сузилиб кетди. - Билсанг, сен учун, болалар учун ичаман. Сизларни хеч кимдан кам килмаслик учун...
"Яна уша гап..." Гулширин огир хурсинди. Унинг, болаларининг хеч кимдан кам яшамаслигига эрининг ичишининг кандай алокаси булиши мумкин...
Эрининг кийимларини алмаштиргунича Гулшириннинг булари булди. Куп ичганидан оёкда зурга турган Зохид тинмай чайкалар, гавдасини Гулшириннинг но-зиккина жуссасига ташлаб олганди. Жувон бир амаллаб эрини урнига ёткизди.
- Чой...бер...- гулдиради Зохид. Гулширин эрининг одатини яхши билади: ку-чадан уйга кириши билан бир пиёла ях-
на чой ичади. Овкат емаса емайдики, аммо чой ичиши шарт. Шунинг учун хам Гулширин эри учун алохида чойнакда чой дамлаб, олиб куяди. Зохид хурил-латиб чой ичди. Бирпасдан кейин хона-ни хуррак овози тутди. Эрининг кийим-ларини шифоньерга илиб куяётган Гул-шириннинг димогига костюмга урнашиб колган эркаклар атири ва арокнинг коришик иси билан яна бир нозик ифор урилди. "Аёллар атирининг хидими?" хаёлига келган фикрдан узи чучиб туш-ди, ёмон хаёлни дарров кувди: "Йуг-ей, аёллар атиримасдир...Зохид акам хам-корлари билан учрашувдан келяптилар.
Янги иш бошлаяпман, курасан, ишим юришиб кетса маликалардек яшайсан" деганди. Мен булсам аллакаердаги булмагур нарсаларни уйлаяпман".
Ётокхонага кирганида хонани арок хиди тутиб кетганди. "Кейинги пайтларда куп ичяптилар..."
Гулширин огир хурсиниб, урнига чузил-ди. Кун буйи тик оёкда у ёкдан бу ёкка юриб, чарчаган булса-да, кузига уйку келмади. Негадир хаёли бояги ифорга кетди. "Зохид акам битта-яримтаси би-лан...Йук, нималар деяпман? Агар бу гу-монимни Зохид акам эшитсалар хафа буладилар, "уйда утиравериб миянгга булмагур хаёллар келади" дейдилар. Гулширин ёмон хаёллардан чалгишга уринди: "Эрининг хар бир кадамини са-
наб юрадиган аёлларга ухшаб коляп-манми? Шу пайтгача Зохид акамнинг бирор шубхали харакатини сезмаганман. Мени, болаларини хеч нарсага зо-риктириб куймайди. Майда-чуйда гап-ларни айтмаса, оиламиз тинч. Бир аёл учун бундан ортик яна нима керак? Бахт деганлари шу эмасми?" Гулширин онасини эслади. Болалигида, узун кечаларда онаси уни багрига босиб, эртак айтиб берарди. Эртакнинг нихояси доим "улар узок ва бахтли хаёт кечириш-ибди" деган суз билан тугарди.
- Аяжон, бахт нима? - сурарди жажжи Гулширин.
- Катта булганингда биласан, - дерди онаси.
- Аяжон, мен хам бахтли буламанми? - коронги кечада хам Гулшириннинг кузларида чакнок нур куринарди. Сунг дарров узи жавоб берарди: - Мен эртакдаги маликадек бахтли булишни истай-ман.
- Йук, кизим, сенинг уз бахтинг булади. Бу дунёда хар бир инсоннинг уз бахти бор. Бахт минг, миллионлаб шуълада товланармиш. Факат инсон уз шуъласи-ни излаб топиши керак экан. Баъзи одамларнинг бахти ёнгинасида буларкан. Баъзилар эса узининг бахт шуъласини бир умр излар эмиш. Сен хам узингнинг бахтингни топасан, кизим. Факат бунга ишонишинг керак. Узингнинг бахт шуълангни албатта топасан, бу шуъла умр йулингри ёритиб туради.
Гулширин онасининг аллаловчи сокин овози остида ухлаб колганини узи хам билмасди. Хозир хам онасининг мехрибон, майин кулларини, бошка хеч кимникига ухшамайдиган овозини согинганини хис килиб, чукур хурсинди. Онасининг сиймосини эслаш учун кузини юм-ди. Кузлари качон илинганини сезмай колди. Туш курибди. Тушида бехисоб шуълалар ичида эмиш. Уларнинг баъзилари жудаям ёркин нур сочармиш, баъзилари эса хира тортиб колган эмиш. Гулширин сон-саноги йук бу шуълалар ичида узининг бахт шуъласини излармиш. Излай-излай энди топдим деган-да, шуъла ундан узоклашармиш. Гулширин эса тинмай унинг изидан югурармиш...
(хаётли хикоя) 2-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
ЁМОН ХОТИН...
Туни билан ухламагани учун боши тин-май гувилларди. Йук, ухламагани учун эмас, жавоби йук саноксиз саволлар бошида гужгон уйнар, уни азобларди. "Нега? Кайси гунохим учун?" деган са-вол уни дузах оловида ковурарди. Нега уни бу хиёнатга лойик топдилар? Эрини жонидан ортик севгани, садокати учун-ми? Ё бу уйда кули косов, сочи супурги булиб хизмат килгани учунми? Кайнонасининг тергашлари, овсинининг менсимай гапиришига чидагани учун-ми? Юраги йигласа-да, хеч нарса бул-магандек кулиб карагани учунми? Нахотки садокатнинг бахоси хиёнат булса?
"Онажон, бу азобларга кандай чидаган эдингиз? -хаёлан мархум онасига савол берди у.-Дадамнинг хиёнатини била ту-риб, дардингизни кандай килиб ичинги-зга юта олгандингиз? Кечаси билан йи-глаб чикиб, эрталаб яна хеч нарса бул-магандек бизга кулиб карашга кандай куч топа олгандингиз? Онажон, бу азоб-ларга кандай чидагандингиз? Мен чи-дай олмаяпман, онажон, чидай олмаяп-ман...Йук, мен сизга ухшамайман, дар-димни ичимга ютиб яшашни истамай-ман. Мен бунга лойик эмасман..."
Нонушта тайёрлаб, эрини ишга кузат-гунича минг йил утиб кетгандек булди назарида. Хар куни эрига ювиб, дазмо-лланган куйлакни узатаётганида калб-ида ажиб бир коникишни хис киларди. Зохид "тоза куйлак бер" деганида бугун узини унга бутунлай бегонадек хис кил-ди. Нахотки бир умр ишьнган, севган кишисидан бир кун, йук, бир лахзада айро тушиш мумкин? Гулшириннинг на-зарида эри ва унинг орасини коялар ту-сиб тургандек туюлди. Кузи шунчалар сукир эканми, бир уйда яшаб, эри ундан буткул узоклашиб кетганини сезмабди.
Зохид узини ойнага солиб, атир сепа-ётганида Гулширин унинг ёнидан узок-лашмай куз кири билан кузатиб турди.
Юраги аламдан куйди. "Хар куни уни ювиб-тараб кузатаман. У эса...уша аёл-нинг олдига шошади".
- Ха, нега биринчи марта куриб турган одамдек тикилиб колдинг? -Зохид Гул-шириннинг ойнадаги аксига суз котди.
- Хар куни ярим тунда кайтяпсиз,-деди Гулширин-Болалар "дадам качон кела-дилар?" деб кутиб-кутиб ухлаб колишя-пти. Бугун эртарок келсангиз...
-Хоним, сени ва болаларнинг яхши яша-
ши учун эртаю кеч ишлашга мажбурман - Зохид кафтлари орасига атир сепиб, юзига шапатилади.
- Ёлгон, - деди Гулширин.
- Нима? - Зохид янглиш эшитмадимми дегандек ялт этиб каради.
- Ёлгон айтяпсиз, -хотиржам чикди Гул-шириннинг овози. - Хеч канака хамкор-ларингиз хам, ишларингиз хам йук. Мен хаммасини биламан.
- Нимани биласан? - Зохид беихтиёр угирлик устида кулга тушган одамдек талмовсиради, аммо тезда узини кулга олди.
- Нозима хакида биламан, - Гулширин эрининг кузига тикилди. - Кечаси унинг исмини айтиб чакирдингиз.
- Билганинг яхши булибди, - масхаоа килгандек тиржайди Зохид. - Узим сен-
га кандай айтишни билмай юргандим.
- Бундай килишга кандай хаддингиз сигди? - титраб кетди Гулширин. - Кай-си гунохим учун?
- Узингни жабрдийда килиб курсатаве-рма,-Зохиднинг кошлари керилди.-Кор-нинг тук, устинг бут булса, яна нима ке-рак сенга? Энди..йигитчиликда булади-да...- у Гулшириннинг кулидаги буйин-богни юлкиб олди. Сунг хотинига бургут караш килди: - Тагин дийдиё килиб юр-магин-а!
- Кандай хаддингиз сигди? - лаблари титраб шивирлади Гулширин. Сунг ич-ичидан аламли нидо отилиб чикди: - Кайси гунохим учун? - У эрининг кукси-га жонсиз куллари билан муштлар, муштлардию, каршисида турган одам багрига босиб, сочларини силашини,"ха-
ммаси ёлгон, сени синамокчи булган-дим" дейишини жуда-жуда истарди. Аммо бундай булмади. Зохид уни бир силтаб, чикиб кетди.
Гулширин тош хайкал сингари туриб колди. Шу ахволда канча вакт утгани-ни билмайди. На кизчасининг йиглагани на кайнонасининг кайта-кайта чакир-гани кулогига кирди. Йук, у эрини биро-вга бериб куймайди, болаларини тирик етим килмайди. Олов ичига кириш ке-рак булса киради, аммо оиласини сак-лаб колади. Эрининг сузлари кулоги ос-тида жаранглагандек булди: "Корнинг тук, устинг бут булса, яна ниа керак сенга?"
Одам факат корнини туйгазиш учун яшайдими? Унда хайвондан нима фар-ки колади? Дунёни нафс бошкарса, ун-да кунгил, севги, ишонч, садокат каби туйгулар каерга кувгин булади?
Юзлари бугриккан, хаяжонданман, нафратданми тез-тез нафас олаётган Гулширин ичкарига отилиб кирди. Катор осилиб турган кийимлари ораси-дан кулига илинганини олди. У аклидан мосуво булган киши сингари харакат килар,нима килаётганини хатто узи хам билмасди. Илгари бирор жойга бормок-чи булса, борадиган жойига караб кий-инарди. Хозир унга хеч нарсанинг фар-ки йук. У яраланган шер каби важохат-га кирган эди.
- Ха, йул булсин? - остонада кучалик кийимда пайдо булган Гулширинни ку-риб ажабланди кайнонаси. Одатда, Гул
ширин кайнонасидан бесурок бирор жойга чикмасди.
- Ойи, сиз болаларга караб туринг, мен бир жойга бориб келишим керак,-пари-шон жавоб берди Гулширин.
- Кандай иш?-кайнонасининг саволи ог-зида колди. Гулширин узига караб тал-пинган кизчасига хам эътибор килмай дарвозадан шамолдай учиб чикди. Шу тезликда кайсинглисиникига кандай етиб келганини билмади. Зилола ховл-ида куймаланиб юрганди. Юзи кизариб бузариб кетган янгасини куриб хайрон колди.
- Янга...сиз? Келинг...
- Зилола, сиз биласиз-а, хаммасини би-
ласиз-а? - дарвоза хатлаб кириши би-лан кайнсинглисини саволга тутди Гул-ширин.
- Нимани билишим керак, янга? - Зило-ланинг юзига хавотир булути соя ташлади. Кеча беихтиёр огзидан чикиб кетган гап учун узини яниди.
- Акангизни...бошка аёл билан учраша-ётганини биластз-а? - бу сузлар Гулши-риннинг бугзидан аламли бир фарёд булиб отилди.
- Канака...аёлни айтяпсиз?-Гулширин-нинг каттик нигохларига дош беролма-ди Зилола.
- Мен хаммасини биламан,-кузларидан тиркираб ёш чикиб кетди Гулширинни-нг. Сиз унинг кимлигини биласиз. Айти-нг, ким у?
- Янга, юринг, уйга кирайлик, - Зилола урталаридаги гапни уйидагилар эшитиб колишидан чучиб Гулшириннинг кули-дан торткилади.
- Мен билишим керак. Унинг кимлигини билишим керак! - бутун вужуди титраб кетди Гулшириннинг. - Айтинг, у ким?
Зилола энди хеч кандай гап билан ян-гасини алдай олмаслигини тушунди.
- У...бир енгилтабиат аёл...Сизнинг тир-ногингизга хам арзимайди, янга. Акам унга илакишиб колган. Барибир уни та-
шлаб кетади. Факат озгина сабр килинг, янга... - Зилола шошилиб гапирар, гуё шундай килса янгасини тухтатиб кола-дигандек эди.
- Буни билганингизга куп булдими? - бу гал хотиржам суради Гулширин.
- Дугонам Мадинадан эшитгандим, - бошка чораси колмаган Зилола рости-
ни айтиб куя колди. - Мадина яшайди-ган "дом"да тураркан. Акам кечалари уникидан чикиб кетаётганини бир неча март курибди.
Гулшириннинг ичидан бир нима узилиб тушгандек булди. У Зилола хамма нар-сани рад килишини, "адашяпсиз, акам сиздан бошка аёлни тан олмайди" дей-ишини ич-ичидан кутганди. Аммо уйла-гани, истагани руё булиб чикди. Бутун вужуди, юраги хувиллаб колди.
- Каерда туради? - бехис суради у.
- "Анхор" ресторани оркасидаги "дом" да туради. Исми...Нозима...
- Исмини биламан, - телбамисол кулди Гулширин. - Мен ахмок, акангиз ёнги-намда у билан "Нозим, Нозимжон" деб гаплашса чиппа чин ишонибман. Улар булса менинг устимдан бемалол кулган экан. Шунчалар хам содда буламанми? Гулширин йиглаб юбормаслик учун ла-
бини каттик тишлади, тиркираб кон чи-киб кетди.Мен уша аёлни курмокчиман. Кани, унинг нимаси устун экан мендан?
- Янга, илтимос, борманг...- янгасининг кулларидан махкам ушлаб олди Зилола
Сиз ундан устун булинг.
- Акангиз аллакачон мени ер билан як-
сон килган, -Гулширин кулларини Зило-ланинг кафтлари орасидан тортиб ол-ди. Оркасига бурилиб, шахдам кадам-лар ташлаб кетиб колди. Зилола унинг ортидан ачиниб каради.
"Анхор" ресторани оркасидаги уйни топиш кийин булмади. Бу атрофда бо-шка куп каватли уйлар йук эди. Гулши-рин бу ёкка келаётганида важохати зур эди. Мана, хозир эрини тортиб олган уша шаллакининг уйига бостириб бориб куни-кушнилари олдида шарманда ки-лади. Уша аёл тугилганига пушаймон булади. Гулширин ана шундай хаёллар билан келаётганди. Хатто уша аёлга айтажак гапларини кайта-кайта хаёли-да такрорлади. Аммо уша нотаниш ра-кибаси яшайдиган "дом" олдига якин-лашди-ю, бирдан бояги важохатидан асар хам колмади. Уриндикда гапла-шиб утирган уч-туртта аёлни куриб, не-гадир оёклари калтираб кетди. Узига синчковлик билан тикилиб турган аёл-ларга зурга салом бкриб, бир зум саро-сималаниб турди, сунг туила-тутила су-ради:
- Нозиманинг уйи кайси каватда?
- Кайси Нозимани сураяпсиз? - суради аёллардан бири. -"Дом"да иккита Нози-ма яшайди, сизга кайси бири керак?
Гулширин бундай саволни кутмаганди.
Нима десин? "Эримнинг хуштори Нози-мани сураяпман", десинми? У аёлларга тикилиб колди. Бояги аёл яна гап очди:
- Очилова Нозима иккинчи каватда яшайди, Кобилова Нозима охирги подъ-ездда, туртинчи каватда туради. Сизга кайси бири керак узи?
Гулширин боши берк кучага кириб кол-гандек булди. Уша ер ютгур Нозима де-ганларининг на фамилиясини, на ёшини на куринишини билмаса, нима десин? Пешонасидан совук тер чикиб кетди. Гуё угирлик устида кулга тушган одам-
дай узини каерга уришни билмасди.
- Мен...халиги...- у бир муддат талмов-сираб турди, сунг узини кулга олишга харакат килди. "Нега бунча калтирай-сан, Гулширин? Ахир, сен унинг эрини тортиб олганинг йук-ку? Нимадан уяла-сан?"
- Ростини айтсам...мен уша Нозимани танимайман, - ютинди у. Эрим...менинг эрим уникига келар экан.
- Ха-а, шунака демайсизми? аёллар бир бирига маъноли куз ташлаб олишди. Сунг яна бояги аёл бидирлай кетди:
- Сизга Кобилова Нозима керак экан. У кишим туртинчи каватда, турадилар, худога якин жойда, - аёл захарханда килиб кулди.-Ана, деразаси очик туриб
ди,-аёл бармоги билан уйнинг бурчаги-даги туртинчи кават деразасини курса-тди.
Гулширин утирган аёлларга рахмат айтдими-йукми, узи хам билмайди, ган-дираклаганча аёл курсатган подъезд томон юрди. Назарида, оёги остида ер, боши узра осмон йук эди. Хар кадам босганида жарга кулаб тушаётгандек хис киларди узини.
- Ана, айтмагандимми, бир кун хотини билиб колади, деб...
- Эсизгина, шундок чиройли хотиннинг устига...Узи бу эркак зотига ишонч йук экан-да.
- Нозима улгур бу эркакни иссик-совук килиб олган-ов. Нукул шуникидан чик-май колган. Эркак бир айниса ёмон экан-да...
Бу овозлар Гулширинга узок-узокдан эшитилар, карахт онгининг бир чекка-сида жарангларди.
У кандай килиб туртинчи каватга ку-тарилгани, узи излаётган эшик олдида пайдо булганини билмайди. Кунгирок чалишга узатилган куллари яна ортига кайтди. Бу ерга нега келди узи? Эрини йулдан урган уша аёлни куриш учунми? Хуп, урди хам дейлик, унга нима дейди? Эримни кайтариб бер, дейдими? Ёки бахтига чанг солган уша алвастининг сочидан торткилаб, бутун махалага шарманда килсинми? Бир кунгли шарт-та оркасига кайтиб, буларнинг хамма-сини унутгиси, узини йуклик багрига от-гиси келди. Нафаси бугзига тикилиб, тез-тез нафас олар, гуё шу ерда, мана шу остонада жон таслим киладигандек эди. Кулоклари остида эрининг эхтиро-сли овози янграгандек булди. "Нози... Нозима...жоним..." Куллари уз-узидан эшик кунгирогини босди.
- Хо-ози-ир...- ичкаридан янграган жа-рангдор овозни эшитганида юраги бир дам тухтаб колгандек булди. Эшик очилгунича канча фурсат утди билмай-ди, аммо бу лахзалар Гулширинга минг йилларга чузилгандек эди. Охирги урф-да безак берилган эшик очилиб, аёл ки-шининг рухсори куринди. Гулширин ун-га бокиб, тилдан колди гуё. Каршисида у тасаввур килгандек кузлари беор су-зилган аёл эмас, йигирма-йигирма икки ёшлар чамасидаги ёшгина киз турарди. У енгсиз куйлак кийиб олган, тиззаси-дан баланд эгаклари остидан чиройли оёклари куриниб турарди. Жувон уни кимгадир ухшатди шекилли, шошиб га-
пирди:
- Бугун сут олмайман, бошка кун келар-сиз.
- Мен сутчи эмасман. Мен сизни олдин-гизга келдим, - узида куч топиб шу суз-ларни айта олди Гулширин.
- Менинг олдимга? - кизнинг узун кип-риклари чиройли пирпираб кетди. Кечи-расиз, сизни танимадим.
- Мен Гулширинман. Зохид акангизни хотини, - у ракибасининг кузига тикил-ди. Каршисидаги кизнинг ранги бир окаринкиради, аммо тезда узини тутиб олди.
- Ха-а...- деди чузиб, -бир кун келишин-гизни билардим, - шундай деб ним очик эшикни каттарок очиб, узи бир четга тисарилди. - Киринг.
Гулширин беихтиёр ичкарига кадам босди. Ракибаси унга "кириб утиринг" деб мехмонхона эшигини курсатди-ю, узи бошка эшикни очиб кирди. Гулши-риннинг кузлари беихтиёр уша томонга югурди. Икки кишилик каравот борли-гига караганда, бу ётокхона эди. Кара-вот ёнидаги стул суянчигига эркак ки-шининг костюми ва буйинбоги дид би-лан осилган эди. Гулширин дарров тани
ди - эрининг костюми. "Анчадан буён кулранг костюмингизни курмаяпман, бирор жойда колдирганмиси?" деганда, эри "Ишхонамда турибди, тусатдан ма-
жлис-пажлис бошланиб колса кияман" деганди. Эри айтган "мажлис" шу ерда булар экан-да. Гулшириннинг бугзини аламли бир нима куйдириб утди. У ух-ламай, кечалари билан эрининг кайти-шини кутганида Зохид акаси мана шу уйда, мана шу ётокхонада узга бир аёл-ни багрига босган. Болалари "дадам качон келадилар?" деб отасини кута
кута ухлаб колганида, у бахтдан мас-
рур мана шу жувоннинг кулогига севги сузларини шивирлаган.
- Нега ичкарига кирмаяпсиз? - бирпас-да кийимини алмаштириб чиккан киз кулини бетакаллуф силкитиб, унга йул курсатди. - Киринг.
- Мен сиз билан гаплашиб олгани кел-дим, мехмондорчиликкамас, - истехзо-ли чикди Гулшириннинг овози.
- Яхши, лекин коридорда тик туриб гап-лашаймиз-ку, - ракибасининг овози да-дил эди. -Нима гапингиз булса, ичкари-да айтасиз.
Гулширин беихтиёр унинг буйругига буйсунди.
Мехмонхонага кириб, диван чеккасига утирди. Назарида, диванга эмас, игна устига утиргандек эди.
Ракибаси унинг рупарасига утирди, кузларини Гулширинга кадади. Икки аёл бир зум бир-бирига тикилиб колиш-ди, уртага чуккан огир сукунат гуё минг йилга чузилиб кетгандек булди.
Бу жимликни биринчи булиб Гулширин бузди:
- Нена келганимни билсангиз керак?
- Хархолда, бунака нарсаларга аклим етади, бехафм эмасман, - Нозиманинг овозида истехзо зохир эди.
Гулширин бу ерга келаётганида эрини йулдан урган аёл уни курса кочишга жой тополмайди деб уйлаганди. Аммо рупарасидаги манави жувонда хижола-тдан асар хам йук.
- Икки болали эркакни йулдан уришга уялмадингизми? - ич-ичидан калтира-ётган Гулшириннинг зурга тили айлан-ди.
- Мен хеч кимни йулдан урганим йук, - Нозиманинг юзи жахлдан бугрикиб кет-ди. - Эрингиз узи мени холи-жонимга куймай, йулдан урди.
- Эркак киши кизил куйлаклини курса кузи уйнайди. Йулингиздан чикса, сиз хам дарров куниб куя колдингизми? Ёшгина киз экансиз, бирор йигитга тур-мушга чикиб, бир оилани гуллатиб ути-риш орзуингиз йукмиди? Уйланган йи-гитга уйнаш булишга уялмадингизми?
- Огзингизга караб гапиринг, мен хеч кимга уйнаш эмасман, - жахли чиккан Нозима урнидан туриб кетди. - Ха, мен хам бир йигитнинг ёри булишни истар-дим. Аммо...такдирингни узгалар хал килса бахт хам сендан юз угирар экан, - у бирдан маъюс тортиб колди. - Мен хам бир йигитга кунгил куйиб, унга тур-мушга чиккан эдим. Аммо унинг ярама-слиги, узининг кайфи учун хотинини хам сотиб юборишидан тоймайдиган махлук эканини билмаган эканман.
У гиёхванд экан. Мен эндигина ун сак-
кизга кирган киз унинг бундай эканли-гини каердан билибман? Ота-онамга "шунга бермасаларинг, узимни улдира-ман" дедим. Ноилож колган ота-онам мени унга узатишди. Дунёдаги энг бах-тли келинчак эдим гуё. Аммо бу бахтим бор-йуги уч кун давом этди, эшитяпси-зми, уч кун! Учинчи куни ярим тунда кайтган эрим кайф таъсирида нима ки-лаётганини билмасди. "Кел, сенга хам укол килиб куяман, маза киласан" деди Унинг кулидан зурга кочиб кутулдим. Аммо ота-онамга айтишга куркдим. У инсон шаклидаги махлук эди. Дорисига пул топиш учун аввал онам берган тил-ла такинчокларни, кейин сандикдаги сепларимни опчикиб сота бошлади. Унга хатто онасининг хам гапи утмасди
Олти ой ичида уйдаги кулга илинадиган хамма нарса сотилди. Бир куни эрим "Юр, бир дустимни тугилган кунига бо-рамиз" деди. Бормайман деганимга куймай кулимдан судраб олиб кетди. Кечкурун, эски бир машинада узига ух-шаган уч банги билан кетяпмиз. Ёнида-гилар менга галати караб куяди, бун-
дан юрагимга вахима тушади. Ташлан-дик бир ховлига бордик. Уй тула эркак. Эрим мени уларнинг олдига судраб олиб кирди. Турда утирган, кузлари конга тулгани эримдан суради:
- Хуш, карзингни олиб келдингми? Бугун туламасанг, жонинг билан тулай-
сан.
- Сотиладиган, пул киладиган хеч нар-сам колмаган. Сизга хотинимни колди-раман, - деди.
Дод-фарёд кутардим, аммо мени эши-тадиган, рахм киладиган хеч ким йук эди. Гурухбоши эримнинг гапига мири-киб кулди.
- Сен факат мендан эмас, мана шу хо-нада утирган хаммадан карздорсан. Улардан карзингни кандай килиб узмокчисан? - деди.
Иймонини сотган, виждонсиз эрим жо-
нини куткариб колиш учун хеч нарса-
дан кайтмайди.
- Хотиним бутунлай сизларники. Бутун-лай олиб колишингиз мумкин. Бунинг эвазига бир мартагина укол килиб куй-инг, - деб ялинди.
(хаётли хикоя) 3-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Гулширин ва болаларининг кутилма-ган ташрифи кенг уйнинг бекаси булиб утирган Мавлудага ёкмади.
Аслида угай кизи хадеганда ота уйига келавермайди. Келганда хам бирор со-ат утириб, дарров уйига кайтади. Гул-ширин болалари билан узун-киска бу-либ кириб келганида Мавлуда онаси билан гаплашиб утирганди. Салгина ол-дин она-бола Мавлуданинг фарзанд куриши хакида гаплашишганди.
- Ёшинг утиб боряпти, сен хам битта бо-ла тугиб олсанг, кунглим хотиржам бу-ларди, - деди она кизига.
- Куйсангиз-чи, ойи,-лабини бурди Мав-луда. - Эрим туг, демайди, узининг бо-лалари бор. Маза килиб касрдек ховли-да яшаётган булсам...
- Эрингнинг болалари борлиги учун хам сенга туг демайди. Бола узинг учун ке-рак. Эрта бир кун кариганингда огзинг-га бир пиёла сув тутадиган, эшигингни очиб-ёпадиган бир бола керак булади.
- Куйинг, ойи, шунака гапларни. Бир ка-ми отам тенги одамдан бола куришим колувди, - беихтиёр шу сузлар чикиб кетди Мавлуданинг огзидан.
- Бизни шарманда килиб тегиб олгани-нгда отанг тенги одам эканини уйлама-ган эдинг-ку?! - аччикланди она. - Би-либ куй, то узингнинг боланг булмас экан, сен бу касрдек уй-жойда омонат яшайсан. Иссик жоннинг иситмаси бор. Худо курсатмасин, эринг тушакка ётиб колса, бу уй-жойларга болалари эга чи-кади.
Бу гаплар Мавлуданинг юрагига чуг солиб, халоватини угирлади. Гулширин шу сухбат устига болалари билан кириб келиши бу чугни баттар алангалатган-дек булди.
- Келинг, кайнонангиз яхши курар экан, хозиргина ошни сузмокчи булиб турга-ндим, - деди-ю, зимдан онасига куз ташлади. Уз навбатида она хам "мен сенга нима дегандим?" дегандек маъ-ноли караб куйди.
Одатдаги салом-аликни хисобга ол-маганда, ош устида хам улар бир-бири-га деярли гапиришмади. Гулширин но-мигагина бир-икки лукма олган булди- ю, кулини тортди. Хозир уз уйида эмас, бу ерда экани алам килди. Унинг хола-тини она-бола узларича тушунишди. Мавлуданинг онаси "Майли, мен бора-колай" деб урнидан кузгалди. Дарвоза-дан чикаётиб кизига шипшиди:
- Мен сенга нима дегандим? Ковогини солиб олганига кара, менинг келганим-ни ёктирмади. Отам йук пайтида онаси хар куни келиб, уйдаги бор нарсани та-шиса керак деб уйлагандир? "Онамдан колган мол-давлат менга тегишли" деб бор нарсани ташиса керак энди.
- Йуг-ей, ойи, унакамасдир, узининг уй-жойи бор-ку? Эрининг фирмаси бор, топиш-тутиши яхши. Бирор марта уй-жой, мерос хакида гап очмаган.
- Аввал очмаган булса, энди очади. Сен утиравер уз хуснингга узинг махлиё бу-либ. Биттагина бола тугиб олганингда бирортаси мик этолмасди. Кизи гапир-маса, угли мерос талашади. Хотини бир-икки марта олов берса бас.
Онаси кетгач, Мавлуданинг кунгли гашланиб колди. Чиндан хам, илгари бу хакда сира уйламаган экан. Эрининг болалари мерос талашиши мумкинлиги хаёлига келмабди. Дастурхонни йигиш-тираётган Гулширин кузига балодек ку-риниб кетди. "Худди узининг уйида юр-гандай юришини бунинг...Бу уй меники, истаганимни киламан" деганими бу?"
- Опа, менинг хонамнинг калитини бер-сангиз, болаларни ухлатмокчи эдим, - Гулшириннинг бу сузи Мавлуданинг юрагида гашликни баттар кучайтирди.
"Менинг хонам...Илгари хеч бундай де-масди. Болалари билан келганида хам дарров ортига кайтарди. Ойимнинг айтганида жон бор, булар уйга яна ки-риб олмокчи шекилли"
Гулширин кизини ухлатаётганида Сарвар онасининг кузини шамгалат ки-либ секингина ховлига чикди. Мавлуда пайтдан фойдаланиб уни ёнига чакир-ди:
- Сарваржон, кел, сенга шоколад бера-ман.
Бола эмасми, "угай буви"нинг нима ма-
ксадда мехрибонлик килаётган беха-бар бола иргишлаб унинг олдига борди.
- Ойинг синглингни нега ухлатяпти, уй-да бувинг кутмаяптими сизларни? - су-ради Мавлуда болага шоколад тутка-заркан. - Даданг сизларни опкетишга качон келади?
- Биз энди шу ерда яшаймиз, - деди бо-ла шоколадни тишлаб. - Аям энди биз-нинг уйимиз шу ерда дедилар.
Мавлуданинг юраги товонига тушиб кетгандек булди. "Ойим бир нарсани билмасалар гапирмайдилар. Узи икки боласи билан етаклашиб келганидан кунглим ёмон нарсани сезганди-я..."
- Нега бу уйда яшайсизлар, узларингни-нг уйларинг бор-ку? - ясама мехрибон-лик билан боланинг сочини силади Мавлуда.
- Кеча дадам билан аям уришдилар. Дадам аямни урдилар, аям йигладилар
Биз бувимнинг олдиларида ётдик. Мен узимни ухлаганга солиб, бувимни гап-
ларини эшитиб ётдим. Бувим янгамга "уша жодугар Зохидни сехрлаб олган" дедилар. Жодугарлар каерда яшайди, буви? Дадамни сехрлаб куйгани учун уни улдираман.
- Буви эмас, Мавлуда хола де, -асабий-лашди Мавлуда гуё чиндан хам кекса момога айланиб колаётгандай. Бола яна иргишлаб кетди, аммо Мавлудани-нг юрагидаги ором йуколди. "Демак, гап бу ёкда экан-да...Гулшириннинг эри кимгадир илакишган. Хотини сезиб ко-либ, жанжал чиккан. Анави жингарча нима деди? "Биз энди шу ерда яшаймиз дедими?" Мен ландавур бу уй-жойлар энди меники, деб хом хаёлда юрган эканман. Гулширин эридан ажрашса, отаси уй-жойни унинг номига утказиб беради. Мен-чи, мен нима киламан? Икки кулимни бурнимга тикиб колиш учун шу одамга текканмидим? Йук, чучварани хом санабсанлар, индамай чапак чалиб коладиган ахмок йук. Шундай килайки, узи мажбур булсин бу уйдан кетишга".
Кечки пайт эри ишдан кайтганида Мавлуда хар кунгидек чиройли кийм-ларини кийиб, уни хуш хонадон кутиб олмади. Каршисига югуриб чиккан не-вараларини бир-бир кучиб, пешонаси-дан упиб куйган Собир ака кизи билан хам куришди-да, кузлари Мавлудани излади. Одатига хилоф равишда Мав-луда бугун югуриб чикиб, унинг буйнига осилиб олмади, ёш боладек лабларини чуччайтириб "Кани, менга нима опкел-дингиз"? демади. Собир ака Мавлуда-нинг ана шундай ноз-карашмаси учун ошик булиб колган. Рузгорини сариш-талаб утирган хотини, болалари були-шига карамай узидан анча ёш кичик кизга шайдо булиб колди. Хотинининг вафотидан кейин унга уйланиб олди.
Мавлуда ётокхонада бошини румол билан тангиб ётарди. Эрини куриб зур-га "Келдингизми..." деди инкиллаб.
- Пари, сенга нима булди? - Собир ака Мавлудани уз исми билан эмас "Пари" деб чакирарди.
- Бошим каттик огрияпти, - жувоннинг овози хаста кишиники сингари чикди. - Анави болалар шовкин солиб, миямни-нг катигини чикариб юборди.
- Кайси болалар? - дастлаб тушунмади. Собир ака, сунг бирдан неваралари ха-кида гап кетаётганини тушунди. - Гул-шириннинг болаларини айтяпсанми?
- Бошка ким хам буларди, - коши чими-рилди Мавлуданинг. - Бола эмас, бало экан булар.
- Секинрок гапир, эшитиб колса хафа булади. Узи озиб-ёзиб бирор соатга ке-лади, шунга хам чидай олмайсан. Хали-замон эри келиб олиб кетади.
- Каёкка кетади? - норози тунгиллади Мавлуда. - Ана, угли айтди, ётиб коли-шармиш.
- Кунглингни кенг кил, Пари, - бир ноху-шликни сезди Собр ака, аммо сир бой бергиси келмади. - Ётиб колса узининг уйи, бегонасиники эмас.
- Билгандим шундай дейишингизни, - шу гапни кутиб тургандек йиглаб юбор-ди Мавлуда. - Мен бу уйда хеч кимман, сизга хизматкорман, холос. Бирор нар-санинг жойини узгартиришгаям хакким йук.
- Куйсанг-чи шу дийдиёни, - Мавлудани тинчлантиришга уринди Собир ака. Шундай дейишга деди-ю, лекин узини-нг юраги гашланди. Одатда, кизининг ётиб коладиган одати йук. Эри ёмон йигит эмас, бир оз димогдор булсаям, топармон-тутарман. Кайнонаси билан орасидан бирор гап утганмикан?
Мавлуда чикавермагач, Собир акани-нг узи ошхонага кириб, чой куйишга ун-нади. Отасининг ошхонада уралашиб юрганини куриб Гулширин югуриб бор-ди.
- Дада, сиз телевизор томоша килиб туринг, хозир овкат опкираман.
- Куявер, кизим, узим амаллайман. Опачангнинг боши огрибди, ураниб ётибди. Сен болаларингга кара, хализа-мон куёв келиб, "булаколинглар, кета-миз" деб шоширади, - Собир ака гуё йу-лига гапирган булдию, аслида Гулшир-индан бирор гап олиш ниятида айтган-ди бу гапларни. Гулширин жавоб бермади, бошини эгганчв ишини давом эттираверди. Отаси ундан бирор суз чикишидан умидини узиб, неваралари ёнига чикди. Кизи аввалдай шундай-дардини хаммага хам айтавермайди. Айникса, онасининг вафотидан кейин уз кобигига уралиб олди. Собир ака Мавлудага уйлангач, эса ота-бола ур-тасида кузга куринмас бир девор пай-до булди. Гулширин турмушга чиккани-дан буён бирор марта хаётидан нолиб, куз ёш тукиб келган эмас.
Угай онаси кечки овкатга хам чикма-ди. Гулширин отаси ва болаларига ов-кат сузиб берди, узи столнинг бир чек-касига утириб, олдилаги косани уйчан кавлаб утираверди. Гулшириннинг кун-глига огир ботишидан хадиксираб, Со-бир ака унга ортик савол бермади. Сар-вар овкатини егиси келмай, косани су-риб куйди.
- Ие, полвон, нега емаяпсан? Бунака буйинг усмайди-ку? - деди Собир ака. - Кани, ким биринчи булиб овкатини ер экан?
- Керакмас, - тумтайиб олди бола. - Узимизнинг уйимизга кетгим келяпти. Бу ерда зерикдим, уйнайдиган хеч ким йук. У ёкда кучага чикиб болалар билан маза килиб уйнардик.
- Уртокларинг билан эртага уйнайвера-сан, тойчок.
- Йук, энди уртокларимни курмайман. Аям энди шу ерда яшаймиз, деяптилар. Мен эса кетгим келяпти.
- Сарвар, жим бул! Овкат емасанг, бо-риб телевизор кур, -кип-кизариб кетган Гулширин углини урнидан тургизиб, те-левизор турган хонага кулидан судраб етаклади. Сунг жимгина кайтиб келиб, кизчасини овкатлантирди. Дастурхон йигиштирилмагунича Собир ака Гулши-ринга бирор суз айтмади. Корни туйган Мадина акаси билан уйнаб колди, Гул-ширин чойни янгилаб келди. Ота ва киз ёлгиз колишди.
- Кизим, уйингдагилар тинчми? Зохид-жоннинг ишлари яхшими, анча булди курмаганимга.
- Яхши, рахмат...- деб куйди-ю, Гулши-рин лаб тишлади.
- Бугун сал хаялладими, дейман. Одат-да сизларни кеч булмасидан олиб ке-тарди, - усмокчилади ота.
- Биз...бугун шу ерда коламиз...- деди Гулширин секингина.
- Хади Сарвар "энди шу ерда яшаймиз" деди. Опачангга хам шундай дебди. Нима гап узи, тинчликми? Кайнонаг би-лан ораларингдан гап кочиб колдими?
- Йук....- Гулшириннинг кузларига ёш калкиди. - Сизни...ойимни согиндим, - шундай деб у йиглаб юборди. Собир аканинг юраги увишиб кетди. Гарчи, хотинина хиёнат килган, уни азоблан-ган булса-да, Гулшириннинг онаси уни-нг куз очиб кургани эди. Мавлудага се-виб уйланган булса-да, бу аёл болала-рининг онаси урнини боса олмади. Бу дардлар энди унинг кунгли тубида, уларни бировга айтолмайди. Эшитган-лар, "хотининг ич-ичидан эзилиб адо булди, уни энди эслаб колдингми, но-шукур" демайдими?
- Нимаям кила олардик, кизим. Онанг-нинг умри киска экан...- Собир ака ки-зига тасалли бериш учун айтди бу гап-ни, аммо бу билан уз виждонини алда-мокчи булди.
- Ойим нима учун эрта кетганларини биласизми, дада? - кутилмаганда Гул-ширин кескин охангда отасидан суради
Шу ёшига кадар бирор марта отасига тик карамаган, гап кайтармаган киз ай-ни дамда отасига тик караб, хеч качон жавоб кайтарилмайдиган саволига жа-воб кутмокда эди. Гулшириннинг куз-лари ёшли булса-да, карашлари уткир эди. Собир ака унинг нигохларига дош беролмади.
- Чунки ойим сиз...сиз бошка аёлни то-пиб олганингизи билардилар, - баттар йиглади Гулширин. - Ойимни дард йи-китди, дада. Лекин бизларга бирор марта сизнинг устингиздан нолимаган-лар. Болаларимни отасидан кунгли колмасин, деганлар. Энди уша кунлар менинг бошимга хам тушди, дада!
- Бу нима деганинг? - Собир ака урни-дан туриб кетди. У Гулширин айтган гапни тушунди, аммо хеч кутилмаганда айтилгани учун бу сузларни онги бир-дан идрок килолмади.
- Ха, дада, менинг бошимга хам ойим-нинг кунлари тушди, - деди Гулширин алам билан, гуё эрининг хиёнатига ота-си айбдордек.
- Адашаётгандирсан, шошиб хулоса чи-карма, кизим, - юзи хаяжондан бугри-киб кетди Собир аканинг. Бир тараф-дан бирор марта мик этмаган кизининг айбловидан узини йукотиб куйган бул-са, иккинчи томондан куёви кизига хиё-нат килганини эшитиш ота сифатида унга огир эди. Ахир, кайси ота кизининг кийналишига жим караб тура олади?
- Сиз-ку, бошка аёл топган булсангиз зам унга очикдан-очик уйланмагансиз, бу аёл кейин келди уйимизга. Лекин менинг эрим...у уйланибди, никохига олибди уша жувонни.
- Зохид бундай килишга кандай хадди сигди? - хона ичида асабийлашганча у ёкдан бу ёкка юра бошлади Собир ака.
- Хадди сигди, дада. Уша аёлни деб ме-ни уришга хам хадди сигди, - изиллади Гулширин. У хозир юрагидаги аламлар-ни чикармокда эди. - Ойим бу азоблар-га чидаб яшагандирлар, лекин мен бун-дай яшай олмайман. Узим, болаларим хурланган уша уйдан кетдим.
- Шошиб хулоса чикарма. Зохид билан узим гаплагаман. Сен сабр кил.
- Нега сабр килай, дада? Эрим уша аёл-ни уйга олиб клиб, "Энди бигга яшайси-злар" дейишини эшитиш учунми? Болаларим отаси онасини кандай хур-
лаётгани куриш учунми?
- Хар нима булганда хам аёл киши сабрли булиши керак, - деди Собир ака огир тин олиб. Гулширин куз ёшлари селдек окиб, югурганча чикиб кетди. Йиллар давомида юрагида йигилиб колган аламлари бугун туфон каби то-шиб, юзага чикди. У онасининг улими-да отасини айблар, аммо буни сира узига айтган эмас. Отаси билан хаёлан минг марталаб гаплашар, юрагинр эзган сузларни айтмркчи буларди. Аммо фарзандлик бурчи уни бундай килишдан, ота калбига озор етказиб куйишдан кайтарарди. Зеро акаси ик-киси онасидан "Отангга тик караманг-лар, гап кайтарманглар. Отасини норо-зи килган фарзанднинг бир умр косаси окармайди" дегвн тарбия олиб усишган
Агар Зохид унга хиёнат килмаганида Гулширин бир умр отасига бу гапларни айта олмаган буларди, эхтимол. Бу куч, бу жасорат унга кандай келди, билмай-ди. Йиллар давомида юрагини эзиб ке-лаётган дардларни юзага чикарди-ю, калби хувиллаб колгандек булди.
Юзлари бугрикиб кетган, тунд холда кирган эрини куриб Мавлуда ота ва киз уртасида бир гап утганини дархол сез-ди.
- Гаплашдингизми? - суради у тезрок тафсилотларни билиш учун. Собир ака жавоб кайтармади. Сигарет олиб, тута-тди. Одатда, у чекмасди, аммо юракни сикадиган бирор гап булса, баъзан ту-тарди.
- Гаплашдингизми кизингиз билан? - сабри чидамай кайта суради Мавлуда. Нима деди?
- Бирпас овозингни учириб тура оласа-нми, йук-ми? - бакириб юборди Собир ака.
- Ха, дарров захарладими?-захар тили-ни тиёлмади Мавлуда.
- Нега бир нарсани билмай туриб, хар балоларни вайсайверасан-а?! Гулшири-ннинг оиласи тинч эмас, шунинг учун болалари билан келган. Билиб куй, бу унинг хам уйи.
- Шундай дейишингизни билгандим, - йиглаб юборди Мавлуда. Бу уйда мен хеч кимман. На бироп нарсани жойини узгартиришга, на эркин яшашга хаким бор. Сиз учун кимман узи? Углингиз хотинчаси билан маза килиб яшаяпти, кизингиз узидан ортмайди, келсаям факат ташвиши билан келади. Мен сиз-га хизматкорлик учун керак эканман-да? Увв...
- Жим бул! Келганига бир кун булмай нега жанжал чикармокчисан? Сени хеч ким бегонасан деяётгани йук. Лекин кизимнинг бошига ташвиш тушганида куксидан итармайман-ку? У менинг жи-
гарпорам, болаларим авлодим давом-чиси.
- Нима, бу билан сизга бола тугиб бер-маганимни юзимга солмокчимисиз? - баттар авжига чикди Мавлуда. - Эсин-гиздан чикибди-да, хомиладор булга-нимда "Олдириб ташла, хотиним билиб колса, ёмон булади. Менга бола эмас, узинг кераксан" деганингиз. Хаммаси ёлгон экан-да. Биламан, шу кизингиз айнитган сизни. Эри билан уришганини бахона килиб, уйга келиб олди. Аслида нияти мени хайдаб, узи эгалик килмок-чи хамма нарсага.
- Бас кил! -гумбирлаб чикди Собир ака-
нинг овози. Тинмай жавраётган Мавлу-данинг овози бирдае учди. "Хали шун-дайми, шошмай туринглар кани, сенла-рнинг кунларингни курсатаман. Ота-бола бир-бирингни гажийсан хали!" - бу Мавлуданинг хаёлини ишгол килган уй эди.
"Мен чиндан хам шу аёлни севганми-дим? - Мавлудани учратганидан буён биринчи марта узига шу саволни берди Собир ака.- Унинг кош-кузи, ноз-кара-шмасига учдим, нафсимни жиловлай олмадим. Айбимни ёпиш учун буни сев-ги деб хаспушладим.
"Мен эркакман, истаганимча яшайман. Ёдириб-кийдириб куйганман, чидайсан керак булса" деб болаларимнинг онаси-ни кийнадим. У шурлик болаларим ота-сиз усмасин деб барисига чидади. Уни мен улдирдим аслида. Хотиним улгач, мана бу аёл бош-кузимни айлантириб уйимга кириб олди. Углим узи тенги угай она билан бир уйда яшашдан ор килиб, бошка уй олиб чикиб кетди. Кизим бирор кун шу аёл келганидан буён халоват топиб яшамади. Кайнона-сининг уйида кийналса хам бирор мар-та нолимади. Энди эса эри устига уйла-нибди. Эй худойим, бу менга бераётган жазоингми? Сен бир муштипар аёлни, бировнинг кизини кийнагандинг, устига хотин олгандинг. Боласининг ич-ичидан эзилганини куриб ота-онаси адо булган
Энди сен хам устига эри уйланган кизи-нгнинг кийналаётганини куриб, килми-шларинг жазосини торт деганингми бу?" Собир акв узининг бу сурогига жа-воб топиш мушкул эли.
Бир кундаёк узларининг уйини согиниб инжикланган болаларини зурга ухлат-ган Гулшириннинг кулогига отаси ва угай онасининг тортишаётган овозлари эшитилиб турарди. Юраги конга тулди.
Киз бола тугилиб усган уйидан чикиб кетгач, сигмас экан-да. Киз боланинг уз уйи борми узи? У турмушга чиккуни-ча ота уйида яшайди, кейин эрининг уй-ида умри утади, сочларига ок оралаб, карилик ридосини кийганида эса фар-зандларининг ошёнида мехмон каби яшайди.
Уша тун бу хонадонда болалардан бошка хеч ким ухламади. Собир ака хам, Мавлуда ва Гулширин хам бедор тонг оттиришди. Уларнинг хар учовига хам бир савол азоб берарди: "Каерда хато килдим?"
(хаётли хикоя) 4-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
ОПА-СИНГИЛЛАР..
Каттик ухлаб колган экан, тонг корон-гисида эрининг саросимали овозини ги-ра-шира эшитди: "Ойи, тезрок булинг, бошланибди!" Эшикнинг тараклаб очил-гани кайнонасининг "Машинани ут ол-диравер, хозир чикаман" деган овози эшитилди. Гулширин бу овозларни ту-шимда эшитяпман деб уйлади. Уйку че-
киниб, фикри тиниклаша бошлаганида Холида хола билан чикиб кетган эди. Гулширин уларнинг каерга кетганини аник билмаса-да, аммо тахмин килар-ди. Уларнинг тонг коронгисида шошиб чикишларига сабаб Нозима билан бог-лик булса керак. Нозиманинг тулгоги бошландимикан? Тахминларига жавоб бера оладиган хеч ким йук. Бир гапни-нг исини тезда оладиган овсини Ирода-ни хам хеч нарса сурай олмайди. Уша кунги кескин гапидан кейин Ирода Гул-ширин билан гаплашмай куйган, уни курса ошкора пешонасини тириштириб утади. Гулшириннинг ичи кизиб кетди. Узини чалгитиш учун рузгор юмушла-рига уннади, аммо хаёли бошка жойда булгани учун иши унмади. Назарида ва-кт бир жойда тухтаб колгандек.
Кун пешинга якинлашаётганда Зохид онасини машинада олиб келди. Холида холани дарвозадан киргизиб, узи яна кайгадир шошди.
- Жим булиб кетмай мени хабардор ки-либ тур, - деб колди Холида хола унинг ортидан. Мен Зийнат отинни чакириб, иримини килдираман. Зора, йуллари очилиб кетса.
Холида хола ховлига кириб, узига са-вол нигохи билан караган Гулширинни курди. Негадир айбдор кишидек нигох-ларини олиб кочди. Кайнонаси хоргин киёфада эди.
- Чарчадим, бир пиёла чой беринг, - де-ди. Хар гал амирона айтиладиган бу сузлар бу гал илтимос охангида айтил-ди. Чой кайнагунича Гулшириннинг ичи тошиб кетди. Чойнакни кутариб келиб, эшик олдида кайнонасининг ташвишли овозини эшитди. Холида хола Мардон бобога гапираётганди:
- Боякиш саккиз соатдан буён тулгок азобида кийналиб кетди. Духтирлар "ё онани, ё болани омон саклаь колиши-миз мумкин" дейишяпти. Ахволини ку-риб рахмим келиб кетди. Хеч бир бан-дасини бундай кийнамасин. Узи бир ах-волда-ю, нукул "боламни саклаб коли-нглар" дейди. Зохидгинам соб булди. Куринган духтирга "хотинимни саклаб колинглар" деб ялинади. Отаси, Гулши-рин келин каттик огриндимикан? Как-шагани учун кундоши туголмай кийна-лаяптимикан?
Гулширин кирди-ю, Холида хола жим булиб колди. Кайнонаси бир зум тара-ддудланиб, секингина томок кирди.
- Келин, келинг, ёнимда утиринг, - Холи-да хола чолига "Сиз чикиб туринг" дега-ндек имо килди.
- Келинжон, гапларимни диккат билан эшитинг, - Холида хола шу хонадонга тушиб келганидан буён биринчи марта Гулширинни "келинжон" деб атаётган-ди. Кекса аёл ажин босган кафтлари орасига келинининг кулларини олди. - Биламан Зохиддан хам, кундошингиз-дан хам каттик ранжигансиз. Лекин нима килайлик, шу ут кетгур севгиси иккисининг хам кузини кур килиб куй-ди, - Холида хола гапини кандай давом эттиришни билмай бир зум жим колди.
- Нозима...у огир ахволда. Туголмай кийналяпти. Кизим, кунглингиздаги кинларни чикариб ташланг, жон болам. Зора, мушкуллари осон булиб, боласи-ни эсон-омон багрига босса. Сизни зо-риллатгани учун жони азобдадир...- Холида хола унга илтижо билан бокди.
- Ойи, мен худомидимки, норозилигим сабаб уша аёл тугишга кийналса, - Гул-ширин кулини кайнонасининг кафтлари орасидан сугуриб олди, овози хам кес-
кин чикди. Хурлиги келди. - У сизни нега уйлантиряпти, ойи?
- У...- Холида хола нима дейишни бил-май колди. - У...Зохиддан фарзанд ку-тяпти. Узини кабул килмасак хам бола-си бизнинг авлодимиз. Уша тугилади-ган бола хаки Нозимага гамхурлик ки-лишимиз керак. Бу ерда онаси йук, биз одамгарчилик килмасак ким килади?
- Ойи, мени хам хеч кимим йук эди. Онам улиб кетганини билардингиз, - йиллар давомида Гулшириннинг юраги-да йигилиб колган аламлар тилига куч-ди. - Менинг болаларим хам сизнинг авлодингиз, ойи, - овози кинояли чикди. Кайнонасига гап кайтариш у ёк-да турсин, бирор марта кузига тик ка-рамаган Гулширин хозир узини таний олмасди. Бу исёнмиди ёки Гулширинни-нг асл табиати шундайми? Хозир у бу-ларни идрок кила оладиган ахволда эмас эди. Билгани-ундан севимли ки-шисини тортиб олган ракибаси энди фарзандларидан отасини тортиб ола-ди. У тугадиган бола Зохидни "дада" деб чакиради. Сарвар ва Мадинага аталиши керак булган мехр уша болага берилади.
Гулширин кайнонасининг гапларини ортик эшитишга токат килолмади. Хо-надан ук тезлигида чикиб кетди. Хамма сиккан кенг дунёга у сигмаётган эди гуё. Бугилиб кетди. Кайнонаси уша аёл хакида кайгураётгани, хали тугил-маган болани "неварам" дегани алам килиб кетди. Лекин...уша бола тугилар-микан? Хаёлига кетган уйдан узи сес-каниб кетди. Аммо вужудига яна бир бошка Гулширин кириб олган эди гуё. "Сен галаба киладиган кун келди!" - дерди иккинчи Гулширин.
"Шу пайтгача нохакликлардан азоб чакдинг. Садокат эвазига хиёнатга лойик курилдинг. Энди кийнокларинг поёнига етади. Сенга, болаларингга зу-лм килган аёл тулгок азобида".
"Йук, бундай уйлаш гунох, - деди асл Гулширин. - Ахир, икки дунё оралигида турган аёлга кандай килиб ёмонлик со-гинасан? Узинг хам онасан-ку, тулгок азоби кандай булишини биласан. Туга-ётган аёлнинг огзига бир пиёла чой тут-казган одам савобга коладику...Яхшилик килмасанг, хеч булмаса ёмон-лик килма..."
"Шундай деб утираверганинг учун эрингни бировга бериб куйдинг. Нега утирибсан? Бор, сени взобларга куйган кундошингнинг кандай азобланаётга-нини сен хам куриб куй!"
Кийиниб, каергадир отланган Гулши-ринни куриб Холида хола ажабланди.
- Йул булсин, келин?
- Тугрукхонага бораман. Уша Нозимани уз кузим билан курмокчиман.
- Йук, бормайсиз! - деди Холида хола жон холатда. - Борсангиз, сизни кайтиб келин демайман!
- Сиз хеч качон мени келин демагансиз, ойи, - Гулширин кузларидан куйилиб келаётган ёшларни тия олмади. Орка-сига карамай дарвозадан отилиб чикди
Мана, у тугрукхонада. Икки фарзан-дини шу ерда дунёга келтирган. Энди уларнинг угай укаси хам шу тугрукхо-нада дунёга келади. Гулширин тугрук зали томон юрди. Асабийлашганидан-ми ё каттик хаяжонданми, юрагининг дукури узига хам эшитиларди.
Тугрук зали эшиги олдида турган са-нитар аёл уни ичкарига куймади:
- Бегоналар кириши мумкинмас!
- Опажон, мен куп колиб кетмайман. Шундок кираману, чикаман, - Гулширин аёлнинг эшикка тиралган кулини туши-риб, утиб кетмокчи булди.
- Мен сизга хозиргина нима дедим? - аёлнинг жахли чикди. - Бегоналар ки-риши мумкинмас!
- Опажон, кирмасам булмайди. Мен...Нозиманинг олдига кирмокчиман, уни кечаси олиб келишган.
Нозима деган исмни эшитиб санитар аёл шаштидан тушди. Юзида ачиниш ифодаси зохир булди.
- Нозимани куришга келдингизми? Шуни олдинрок айтмайсизми? Нозима-нинг кими буласиз?
Бундай савол берилишини кутмаган Гулширин нима дейишни билмай тили гапга келмади. Хамон жавоб кутаётган аёлга караб зурга жавоб берди:
- Мен...унинг опасиман! - бу суз кандай килиб тилига келиб колганини узи хам билмайди.
- Кираколинг опаси булсангиз,-аёл Гул-ширинга йул бушатди. - Синглингиз жу-даям кийналиб кетди. Эри бечора ёни-дан бир кадам кетгани йук. Синглингизни жудаям яхши кураркан.
Гулшириннинг юрагини алам ва рашк тиги ялаб утгандек булди. Икки боласи тугилганида зам эри тугрукхонага уни куришга келмаган. Биринчи боласи ду-нёга келганида хизмат сафарида эди, кизи тугилганида "эркак киши хам туг-рукхонага борадими?" деб бормаган. Суюкли хотини учун келаркан-ку!
Гулширин коридорда шошиб келаёт-ган хамширадан Нозима каерда экани-
ни суради. Хамшира киз шифокорлар бирин-кетин кириб-чикаётган хона эшигини курсатди. Уша томонга якин-лашгани сайин Гулшириннинг оёклари ердан кутарилмаётгандек туюлди узи-га. Гуё оёкларига кишан солингану, хар кадам босганида минг йил утиб кетган-дек буларди.
- Мен Нозиманинг опасиман, унинг ол-дига кирсам буладими?-суради у эшик-дан чикаётган шифокор аёлдан. Аёл унга диккат билан разм солди.
- Шу пайтгача каерда эдингиз? - сура-ди надомат билан. - Синглингизни туг-дирдик, аммо узининг хам, боланинг хам ахволи огир. Зудлик билан кон куйилмаса уни йукотиб куйишингиз мумкин. Синглингизнинг олдига бир да-кикага киришингиз мумкин. Колган ка-риндошларни хам чакиртиринг. Токи...- врач аёл гапини охиригача айтмади. Аммо унинг "Кариндошлар Нозимани охирги марта куриб колсин" демокчи булганини Гулширин англади.
Кундоши ётган хонага кирганида оёк-лари калтираб, гандираклаб кетди. Мана, унинг хаётини остин-устун килиб юборган аёл совук кушетка устида кузлари юмик холда ётибди. Юзи дока-дек окариб кетган, хаёт нишони йук, бир пайтлар Гулширинга "Зохид акам кимни танлар экан, курамиз" деган чи-ройли лабларидан кон кочган. Билагига бутун танасига Гулширин умрида кур-маган ускуналар уланган. Салгина на-рирокда шишасимон идишда чакалок-ни ёткизиб куйишибди. Гулширин беих-тиёр гудак томон кадам босди. Гудакка хам аллакандай ускуналар уланган, нафас оляптими, йукми, билиб булмайди. Чакалок дунёга келиб, хали она исини туймай, сутдан бахраманд булмай туриб хаёт билан видолашишга махкум. Чакалокка тикилиб, Гулширин-нинг юраги калкиб кетди. Ё тавба, бун-чалар Сарварга ухшамаса бу гудак! Бошка-бошка оналардан тугилган бо-лалар бир-бирига шу кадар ухшаши мумкинми? Гулшириннинг наздида ту-гилиши билан улим билан курашаётган бола кундошининг эмас, узининг бола-сидек куриниб кетди. Тугилиб, хаётни эмас, зулматга ботган бу кузлар Сарва-ржоннинг кузлари эди гуё. Пешонасини совук тер босди. Гандираклаганча эшикдан чикди.
- Синглингизнинг санокли соатлари колган булиши мумкин, - деди унинг ортидан чиккан врач. Гулшириннинг вудудига титрок кирди. Бу ерга келаёт-ганида Нозиманинг кузларига бокиб, "менга берган азобларинг эвазига шу куйга тушдинг" демокчи эди. Аммо хо-зир касд олиш истагидан асар хам кол-маганди.
- Синглим...нега бу ахволга тушди? - суради у.
- Куп кон йукотган. Зудлик билан кон куйилмаса бемордан ажраб колишимиз мумкин. Тугрук огир утди. Аммо синг-лингизнинг кон гурузига тугри келади-ган кон топиш мушкул. Беморнинг кон гурухи манфий туртинчи гурух экан.
- Унда нега унинг хаётини саклаб колишга харакат килмаяпсизлар?
- Гап шундаки, манфий туртинчи кон гурухи жуда кам одамда учрайди. Донорлар руйхатида хам бу гурухга мансуб одам йук экан.
- Синглимнинг эри...каерда? - Гулширин кит этиб ютинди.
- Ота-онангизга хабар бергани кетган.
Сизнинг келишингизни билмаган булса керак. Сиз билан ака-укаларингиз кел-ганми? Улардан бирортасининг кон гу-рухи манфий туртинчи гурух булиши мумкин. Хар бир дакика ганимат.
Гулширин узини Нозиманинг опасиман деб таништирганида иш бу кадар тус олиб кетишини уйламаганди.
- Синглимга...узим кон бераман, - деди кутилмаганда. Врач унга ишонкирамай каради.
- Менинг кон гурухим хам манфий тур-тинчи, - бу гал Гулшириннинг овози катъий чикди. - Вактни йукотмайлик, айтинг, каерга киришим керак?
Гулширин рост сузлаётганди. Такдир-нинг аччик хазилини карангки, кам уч-райдиган манфий туртинчи кон гурухи-га мансуб Гулширинга кон гурухи узи-ники билан бир хил булган аёлни кун-дош килиб куйибди. Яна бир калтис ха-зилни курингки, улим билан олишаётган кундоши Гулширин кон берса тирик ко-
лиши, аксинча, "менинг хаётимни захарлаган эди, энди ундан кутуламан" деб, кон беришдан бош тортса мангуга бу хаётни тарк этиши мумкин. Гулширин биринчи йулни танлади. Хозир унинг кунглида заррача рашк ва адоват колмаганди. У карор кабул ки-либ булганди....
Кейинги вокеалар гуё тушида кечди. Гулширинни махсус хонага киргизди-лар, билаги богланди, хамшира томири-га игна санчди. Аммо у огрикни хис эт-масди. Калбига етказилган огриклар олида бу нима булибди...
Канча вакт утганини билмайди. Тепа-сига келган Нозиманин врачини куриб хаёли узига келди.
- Муъжиза руй берди. Биз тирик коли-шидан батамом умид узган бемор яна хаётга кайтди. Сизга рахмат.
Гулширин маъюс жилмайди.
- бемор сизни курмокчи.
Гулширин бу гапни эшитмаганликка олди.
- Мен боришим керак. Уйдагилар каер-га кетли экан деб утиришгандир.
- Синглингизнинг олдига кирмайсизми?
- У мени синглим эмас, кундошим...
- Ким дедингиз? - яхши эшитган булса-да, кайта суради врач.
- Нозима кундошим! Гулширин эшик то-монга юрди.
- Тавба-а! - анграйиб колди врач аёл. - Шунакаси хам буларканми?
Каридорга чикканида Зохидга кузи тушди. Эрининг киртайиб колган кузла-ри унга миннатдорчилик ила бокарди. Зохид Гулширин томон келиб, унинг ку-лидан тутди.
- Размат сенга...- эрининг овощи титраб чикди. У бошка хеч нарса дейишни бил-масди.
Гулширин индамади. У хозир бир би-ровни куришни, на бирор суз эшитишни истарди. Факат ва факат ёлгиз колиш-ни истаётганди. Тугрукхонадан чикиб, уйга шошмади. Оёклари уни бегона ку-чаларга бошлади. Бир пайтлар угай онаси Мавлуданинг телефондаги гапи-ни эшитган пайтидаги каби куча кезди.
Уйга борганида кеч туша бошлаганди. Дарвозадан кириши билан кайнонаси уни кутиб олди. Афтидан, у хам булиб утган вокеадан бохабар.
Зохид телефон оркали айтган булса керак.
- Каерларда юрибсиз, келин? Хавотир-ланиб улдим-ку, - деди ташвишланиб Холида хола.
- Ойи, жуда холдан тойдим. Илтимос, хеч нарса сураманг, - Гулширин судра-либ уйга кирди. Ортидан югуриб кирган болаларининг шовкини хам ёкмади. У кузлариниюмб, хамма нарсани унутиш-ни истарди. Канийди, унута олганида...
Ташкаридан овсини Ироданинг овозиэшитилди
- Тавба! Овсиним узини фаришта деб уйлаяптими? Хеч замонда кундошининг хаётини саклаб коладими одам? Кундошлар бир-бирини отишга ук тополмайдию...
- Бас килинг, келин! - Холида холанинг кескин овози янгради. У биринчи маро-таба Иродага каттик гапирди. - Сиз ни-маниям тушунардингиз? Гулширин ке-лин бир инсоннинг жонини саклаб кол-ди.
- Эрини тортиб олгани учун рахмат ай-тиш учун шундай килибди-да, - буш келгиси келмади Ирода.
Гулширин кузлаоини каттик юмиб ол-ди. Одамлар нима деса деяверсин, энди унга фарки йук.
Эртаси куни нонуштадан кейин энди-гина кир ювишга уннамокчи булиб тур-ганди, кучага уйнагани чикиб кетган Сарвар югуриб кирди.
- Аяжон, сизни бир хола чакиряпти.
Гулширин кулини артаркан, "Чакираёт-ган ким экан?" деган уй утди хаёлидан. Кушнилар шундок кириб келаверишади.
Дарвоза ташкарисида урта ёшларда-ги бир аёл турарди. Унинг кузлари Гул-ширинга таниш куринди, аммо аёлни танимади.
- Келинг, опа...- деди кимтиниб.
Аёл шитоб билан келиб, Гулширинни багрига босди, юз-кузларидан упди. Тинмай "Узим ургилай сиздан! Сизни бизга юборган худойимга шукур!" дер-ди. Гулширин бегона аёлнинг нега бун-дай килаётганига тушунмай, бир муддат гангиб колди. Аммо аёлнинг мехрли иссик багрида эриб кетгандек булди. Бу аёл унга онасини, унинг она-лик тафти уфурган багрини эслатган-дек булди. Бир оздан кейин аёл уни багридан бушатди, юзини юваётган куз ёшларини кафти билан сидирди.
- Кизим, Гулширин кизим...- энтикиб, гапиролмади аёл. - Сиз энди менинг ки-зимсиз. Бир кизим энди иккита булди. Аммо сиз унинг хаётини саклаб колди-нгиз. Кизим етказган озорлар учун мен кечирим сурайман. Уни кечиринг, кизим
Гулширин бу аёл Нозиманинг онаси эканини тушунди. Унга нима дейишни билмай, туриб колди.
- Нозима...нинг ахволи яхшими? - сура-ди бир оздан кейин тутила-тутила.
- Худога шукур, яхши, - аёл синик жил-майди. - Сиз булмаганингизда ёлгизги-на кизимдан айрилиб колардим.
Боласининг ахволи хам яхши. Бугун ча-калокни онасига эмизишга беришди. Кизим, яна бир илтимос билан келдим. Утинаман, раъйимни кайтарманг.
- Кандай илтимос? - ажабланди Гулши-рин.
- Мен билан тугрукхонага, Нозимани олдига борсангиз.
- Йук, бундай килолмайман, - Гулширин оркага тисарилди.
- Илтимос, йук деманг, кизим, - аёл унинг кулларидан махкам тутди. - Сиз-ни кизим деганман. Фарзанд онасига йук дея оладими?
Гулшириннинг кузларига ёш келди. Каршисида уз онаси тургандек булиб туюлди гуё
- Майли, сиз билан бораман, - деди куз ёшларини артиб.
Улар Нозима ётган хонага кириб кели-шганида кундоши чакалогини багрига босганча, ундан кузини узолмасди. Гулширинни куриб, урнидан турмокчи булди, аммо мадори етмади. Онаси Но-зиманинг оркасига ёстик тираб, утирги-зди.
- Тузукмисиз? - Гулширин кундошига бундан ортик суз айта олмади. Нозима утирган жойидан унга кул узатди: Опа! Гулширин беихтиёр Нозиманинг кули-дан тутди.
- Мени кечиринг, опа, -хикиллади Нози-ма.
Нозиманинг онаси уларнинг иккисининг хам кулидан тутиб, уз кукси устига куйди.
- Нозима, сенга бир гап айтаман, гапла-римни яхшилаб эшит, - деди кузлари ёшланиб. - Бир марта катта хато килиб, мени ва отангни норози килдинг. Уша хатоинг окибатида бегона шахарда саргардон булдинг. Бир марта деворга урилган бош кайта тегмаслиги керак.
Лекин сен яна хато килибсан. Сен севги, мухаббат деб атаган туйгу кузларингни кур килиб куйибди. Сен ва Зохид етказ-ган ранжлар бу аёлни не куйларга туширгани ёлгиз унинг узи-ю, худога аён. Сен бу аёлнинг эрини, болаларини-нг отасини тортиб олдинг. Лекин у мард экан. Бошка аёл булганида кундошини-нг улим остонасида ётганини куриб, ич-ичидан кувонган буларди балки. Лекин бу аёл сенга кон бериб, улимдан саклаб колди. Энди бир умр ундан карздорсан.
Томирингда Гулшириннинг кони окяпти.
Энди сизлар кундош эмас, опа-сингил-сизлар, Гулширин менга киз булади.
Шуни билки, опа-сингил бир-бирининг эрига куз олайтирмайди. Болам, бизни норози килганинг окибатида бошингга огир ташвишлар тушди. Агар мени рози килишни, болангни багрингга босиб, унинг яхши кунларини куришни истаса-нг, менга суз бер: шу дакикадан бошлаб Зохиддан воз кечасан! Уни бир умрга унутасан. Гулширин билан киёматли опа-сингил булиб коласан. Агар гапим-га кунмасанг у дунё-бу дунё сендан рози булмайман!
Гулширин хам, Нозима хам ток урган каби бирдан кулини тортиб олди:
- Ойи-и! - ингради Нозима кузларини чирт юмиб.
- Керакмас, мен эримни кайтариб олиш учун бу ишни килганим йук, - Гулширин лабини каттик тишлади.
- Нозима суз бер! - овози кескин янгра-ди аёлнинг. - Сен Гулшириннинг сингли-сисан, сингил уз опасининг эрига куз олайтирмайди. Шу пайтгача нимаики булган булса, барини унут. Сен Гулши-риндан жон карздорсан. Бу карзни бир умр тулай олмайсан. Агар Зохиддан воз кечмасанг худо сени жазолайди. Болангнинг хаёти эвазига бахтли була оласанми?
- Йук,ундай деманг!-Нозиа худди биров боласини тортиб олаётгандек чакало-гини багрига каттикрок босди.
-Унда касам ич: Зохиддан воз кнчаман деб касам ич.
- Суз бераман...- титраб-какшади Нози-ма.
- Сиз хам суз беринг, кизим, - ёшли куз-ларини Гулширинга кадади аёл. - Мени-нг нодон кизимни каргамасликка, уни огриниб эсламасликка суз беринг. Токи мана шу гудаккинаси эсон-омон улгай-син. Ахир, опа-синглимири каргамайди-ку...
- Хеч качон каргамайман, - шивирлади Гулширин куз ёшларини тиёлмай. - Каерда булса хам боласи билан бирга омон булсин.
- Энди кунглим хотиржам, - деди Нози-манинг онаси. - Мен Нозимани узоклар-га олиб кетаман. У сизни бошка безов-та килмайди. Отасига кунгирок килиб, тайинладим-уйни сотиб, бизни хеч ким танимайдиган жойларга кучиб кетамиз. Пешонасида булса Нозима узига суянч, боласига оталик киладиган бирор ки-шини учратар. Гулширин кизим, энди йулларимиз туташмаса-да, шуни били-нгки, каердадир сизни доим дуо килиб турувчи онангиз ва томирида сизнинг конингиз окаётган синглингиз бор. Дуоларим сизни бало-казолардан асрасин...
Уч аёл бир-бирини кучиб узок йиглади Эхтимол, бу куз ёшлар уларнинг калби-даги нафрат ва алам, рашк туйгусини ювиб кетгандир...
Эртаси куни Нозима ва чакалокни ку-ришга келган Зохид уларни палатадан тополмади. "Хотиним билан углим каерда?" деган саволига жавоб урнида врач унга букланган бир варак когозни узатди. Когоздаги Нозиманинг чиройли дастхатини дарров таниди:
"Зохид ака! Кисмат бизни учраштирган эди, энди яна унинг узи айиряпти. Сиз-ни чин дилдан севдим, бунинг учун так-диримдан розиман. Аммо энди йулла-римиз бошка-бошка. Атиги бир неча кун илгари менга кундош булган хоти-нингиз Гулширин энди менинг опам. Чунки томиримда унинг кони окяпти. Опасининг бахтига чанг солиш сингил-нинг иши эмас. Гулширин опам туфайли хаётга кайтдим, боламни багримга бос-дим. Илтимос, унинг кузидан ёш окиз-манг. Биз туфайли чеккан озорлари хам етарли. Шу дакикадан бошлаб мен сизни унутдим, сиз хам мени унутинг. Мени изламанг, Нозима".
Зохид турган жойида тош каби котиб колди...
(хаётли хикоя) 5-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Дарвоза очик экан, Гулширин тугри кириб бораверди, секингина овоз берди
"Мавлуда опа, бормисиз?" Ичкаридан угай онаси чикиб келди, унинг ранги бир оз учган, кузлари ичига тортилиб колган. Гулширинни куриб "Келинг" де-ди хоргин.
- Дадам уйдамилар?
- Дадангиз бир хафтадан буён уйдалар - Мавлуданинг овози бир оз зардали эди. - На сиз, на акангиз бирор марта "дадамнинг ахволи кандай?" деб сура-майсизлар. Пули борида хаммага керак касал пайтида факат мен карашим ке-рак экан-да.
- Дадамга нима булди? - Мавлуданинг гапларидан бир оз жахли чиккан булса-да, дадасининг соглигидан хавотири устун келди.
- Ана, ётибдилар бир хафтадан буён, - иддао килди Мавлуда. - Ётокхонага ки-риб ётинг десам хам шу хонадон чик-
майдилар.
Дадаси онасининг хонасида экан. Гулширинни куриб урнидан кузгалди, аммо бошини кутаришга мажоли бул-мади.
- Яхшимисиз, дадажон? - дадасининг ахволини куриб Гулшириннинг кунгли эзилиб кетди. Собир ака огир-огир на-фас оларди.
- Сизга нима булди, дада?
- Врачлар кон босими ошиб кетган дей-ишди, - дадасининг урнига Мавлуда жавоб берди. - Кеча бошка биттаси он-кология шифохонасига олиб бориб, текширтиринглар деди. Мен бир узим булсам, кандок килиб олиб бораман. Болаларингизни чакиртирай десам, ке-ракмас, уларнии безовта килма дейди-лар.
Онкология шифохонаси деган гапни эшитиб Гулшириннинг юраги шув этиб кетди.
- Бир оз олдин акамнинг ёнларида эдим, билганимда, бирга келардик, - афсусланди Гулширин.
- Сизлар безовта булманглар, - деди дадаси хаста овозда. - Мен яхшиман.
Дадасининг ахволинр куриб Гулширин уз дардини унутди. Карз хакида огиз очмади. Эртага яна келишини айтиб урнидан кузгалди. Лекин уйга келиши билан елкасидан яна огир юк босган-дай булди. Нима булмасин, пул топиши керак. Эри камалиб кетса холи не кеча-ди? Болаларини кандай бокади? Уч кун ...бунча киска муддат булмаса...Карин-дошларнинг хаммасиникига кириб чик-кан такдирда хам бунча пул чикиши амримахол.
- Каерда эдинг? -эрталабдан хотинини-нг каерга кетиб колганидан бехабар Зохид ковогини уйди.
- Дадамнинг мазалари йук экан, - Гул-ширин пул ундириб келолмаганини сез-дирмасликка харакат килди. Кейин ха-вотир билан суради: - Сиз...пул топа ол-дингизми?
Зохид "йук" дегандек бош чайкади.
- Агар...тополмасак нима булади? -ово-зи титраб кетди Гулшириннинг.
- Хеч нарса. Камаламан, - Зохиднинг овози курук чикди.
Кейин бир оз кизишди: - Мен хозир узи-мни эмас, бухгалтерни уйлашим керак.
Унинг болалари бор.
- Сизнинг-чи, сизнинг болаларингизни ким уйлайди? - алами ва хурлиги келди Гулшириннинг.
Зохид индамади. Бу савол туни билан узини хам уйлантирганди.
Яна бир кун хавотир ва умид билан утди. Аммо на бирор кариндошдан, на дустлардан бирор ёрдам булди.
- Уйни гаровга куйиб, бирор кишидан карз кутарамиз, - деди Мардон бобо. Бу гапни эшитиб Холида хола ичидан зил кетди, Ирода эса очикчасига "Биз каерда яшаймиз?" деди. Шу дамда Гул-шириннинг эсига лоп этиб дадаси тух-фа килган уй тушиб колди. Эри кама-либ кетадиган булса, уша уйнинг унга нима кераги бор? Шошиб хонасига ки-риб, уйнинг хужжатларини олиб чикди.
- Ойи, уйни гаровга куймаймиз. Ахир, болалар бу уйга урганиб колишган. Да-дам менга уй олиб берганлар-ку. Ойи, шу уйни сотамиз. Факат...бир кун ичида кандай килиб харидор топамиз?
Бу гапни эшитиб хамма бир-бирига ялт этиб каради. Холида холанинг куз-лари ёшланди.
- Керакмас! - деди бирдан Зохид. Гул-ширинга етказган жабрлари эвазига ун-
дан бу тахлитдаги курбонликни кабул килишни истамасди.
- Нега, болам? - Холида хола худо бер-ган имкониятни асло кулдан чикаргиси келмади.
- Эр-хотин-куш хукиз. Бошка келган балони бирга даф килиш керак. Ундан кура уйга харидор топ.
- Ойи, каердан топаман? -асабийлашди Зохид.
- Вой, муллака, харидор булса топамиз, - бирдан жонланди Ирода. - Сиз камал-масангиз булди. Факат...бир оз арзон-рок сурашади-да...- ялтокланди у.
- Мен уй - жой савдоси билан шугулла-надиган агентликка учрашай унда...- Зохид ноилож урнидан кузгалди.
- Агентликка бориб нима киласиз?-уни-нг гапини бузди яна Ирода. - Сотиб бер-гани учун хам пул ундиришади. Мен бир-иккита танишларимга айтаман.
Гулширин чой дамлаш учун ошхонага чикди. Бир оздан сунг оркасидан Иро-да эшилиб кирди. Урталаридан гап коч-ганидан буён у Гулширин билан гаплашмай куйганди.
- Янга, уйингизни канчага сотмокчисиз? - суради у хеч нарса булмагандай. - Та-нишларим сураб колишса айтаман.
- Дадам совга килган уй шахарнинг марказида, таъмирланган. Хамма ша-роитлари бор. Оладиган одам шундок кучиб кириб яшайверади. Нархиям шунга яраша булса керак. Зохид акам тулашлари учун етарли пул булиши ке-рак.
- Вой, янга, катта нарх айтиб турсангиз тезда сотолмайсиз, - кошлари кутари-либ тушди Ироданинг. - Бунака тигиз пайтда арзонгина бериб юборишга туг-ри келади.
- Оладиган одам олдин уйни курсин-чи....- овсинининг хадеб уйнинг нархини туширишга уринаётгани Гулшириннинг гашини келтирди.
- Киммат уй хамма жойда бор. Бир та-нишим арзонрок уй топилса оламан, деганди. Майли, узингиз биласиз. Мен сизга ёрдам бермокчи эдим, холос. Уша танишимнинг пули тайёр эди.
Тайёр пул дарагини эшитиб Гулширин бир муддат уйланиб колди. Кимматга сотаман деб харидор излаб сарсон бул-гунча пули тайёр одамга арзонрокка булса хам сотиб юборгани яхши. Эрининг бошига келган бало даф булса булди.
- Майли, уша танишингизга айтинг, уйни куриши мумкин.
- Мана бу бошка гап, - юзига айёрона табассум югурди Ироданинг. - Мен хо-зирок кунгирок килиб айтаман,- овсини хурсанд булиб хонаси томон юрди. Гул-ширин чой дамлаб кирганида эри кай-нона-кайнотаси билан каёккадир, хой-нахой, агентликка кетганди, кайниси аллакачон ишга жунаган. Болаларидан хабар олиш учун ичкарига кирди, беих-тиёр кулогига Ироданинг эркаланиши эшитилди:
- Жо-он, квартира олиб бераман деган ваъдангиз эсингиздами? Мен битта ар-зонрок сотишга кундирдим. Айтишича, "заходи и живи" уйлардан эмиш. Шуни олиб бераколинг. Хали у мехмонхона, хали бу ижарахонада пусиб юриш жо-нимга тегди. Истаган пайтда узимизни уйимизда учрашаверамиз. Хуп деяко-линг, жо-он!
Гулшириннинг оёк-кулидан мадор коч-ди. Овсини ким билан гаплашяпти? На-хотки..хуштори билан? Нахотки дугона-си Нигоранинг гаплари рост булса? "Бошлик билан овсининг Иродани бир неча марта шахар ташкарисида бирга куришибди..."
Ирода эрига хиёнат киляптими? Бу хак-да уйлаши билан Гулширин сесканиб кетди. Агар уйни Ирода айтган одамга сотса унинг хиёнатига шерик булиб колмайдими? "Йук, сотмайман" деса яна каердан топади харидорни. Агар бу гапни бошкаларга айтса катта жанжал булиши аник. Ирода хеч нарсани тан олмайди. Гулширин ёлгончи булиб ко-лади. Колаверса, уни гапи билан уша одам билан учрашмай куярмиди? Тайёр харидордан айрилиб колиши мумкин. Зохид акаси камалиб кетса овсини туг-
ри йулга тушиб колармиди? Гулширин тилини тийишга ахд килди.
Тушдан кейин Ирода харидор уйни курмокчи эканини, агар маъкул келса уйнинг пулидан бунак бермокчи экани-ни айтди. Гулширин Ирода билан уйга борди. Ичкарига киришлари билан Иро-данинг кузлари чараклаб кетди. Бу уй узи тасаввур килганидан хам, Гулши-рин тасвирлаб берганидан хам зур эди.
Накд беш юлдузли мехмонхонанинг узи бунакасини факат орзу килиш мумкин. "Яша, Ирода! - ич-ичидан узига тан бер-ди у. - Бу уйда маликалардек яшашинг мумкин". У дархол танишига кунгирок килди. "Жавлон ака, тезрок кела колинг
Ву-уй, бу уйни бир курсангиз эди!...Кул-дан чикариб юбормайлик, хуп деяколи-нг, жо-он!"
Гарчи Ирода айвонга чикиб, паст ово-зда гаплашаётган булса-да, гаплари Гулширинга эшитилиб турарди. Кулок-лари шу гапларни эшитаётгани учун уя-либ, узини каерга уришни билмади. Кизик, угрини угирлик устида кулга ту-ширса очикчасига унинг килмишини ошкор еилиш мумкин. Лекин Иродани нима деб айблайди? Унинг хиёнат кила-ётганини кандай исботлайди? Гулширин бу хиёнатга узи хам шерик булаётгандай узидан ижирганди. Агар пул бу кадар зарар булмаганида "Йук, танишингизга сотмайман уйни. Бошка жойдан уй топсин" деган буларди. Чорасизлик курсин, одамни кишанлаб, тилини боглаб куяркан.
Ироданинг "таниши" куп куттирмай кела колди.
Гулширин уни бир-икки марта курганди Ирода ишдан кеч колган пайтларда шу одам машинасида олиб келиб куйгани-ни курган. "Хисобот топшириб, кечга колиб кетдик. Яхшиям Жавлон ака бор эканлар, "коронгида якка узингиз юр-манг" деб олиб келиб куйдилар". Дуго-наси Нигора овсини хакида гапиргани-да Гулширин шу гапларни айтганида, дугонаси кулди. "Ишхонада Иродадан бошка хисобот топширадиган одам йук эканми? Сенга ким айтди ойнинг урта-сида хисобот топширилади деб?"
- Узингам гийбатчи кампирларга ухшаб колибсан, - деганди ушанда Гулширин.
- Жавлон ака, бу киши овсиним булади-лар, уй шу кишиники. Пул жуда зарур булиб колганига ёрдам берай деб ният килгандим. Сиз хам анчадан буён синг-лингизга уй олиб бермокчи булиб юр-гандингиз. Бир айланиб куринг, уй синг-лингизга ёкармикан? - уйноклади Иро-да.
- Сизга ёккан булса, синглимга хам ёкади, - Ироданинг суз уйинига худди узидек жавоб кайтарди эркак. У Иродага гапирардию, икки кузи Гулши-ринда эди. Гулширин у томонга кара-
маса-да, эркакнинг уткир нигохларини сезиб турарди. "Уятсиз! - ичидан ижир-ганди у. - Кузини лук этиб караб тури-шиничи..." Тинмай сайраётган Ирода хам "таниши" овсинидан куз узолмай колганини куриб, ичидан зил кетди.
Гуё овсини шу оннинг узидаёк хуштори-ни тортиб олаётгандай булиб ичи ёнди.
- Жавлон ака, уйни оласизми? Келинг, бошка уй излаб юрманг, синглингизга шуни совга килиб куя колинг, - деди шошиб. Эркак унинг рашк килаётганини сезиб, мийигида кулди.
- Овсинингиз "келинг, бир савоб иш ки-лайлик" дегани учун уйингизни олишга рози булдим. Нархини келиштириб бе-расиз-да энди, - деди Жавлон.
- Уй жуда яхши ахволда, куриб туриб-сиз. - Гулширин кузини ердан узмай га-пирди. - Пул жуда зарур булгани учун арзон нархда беряпман.
- Ундай булса, мвйдалашиб утирмай келишиб олайлик. Мана бу сумкада пул бор, йиккан-терганим шу. Куйсангиз, мана шунга беринг, - эркак кичик кого-зчага сумкасидаги пулнинг кийматини ёзиб курсатди.
У сураётган нарх уйининг ярим бахоси эди. Гулширин бу кадар паст нархга ту-ширишларни кутмаганди. Лекин хозир бошка иложи йук, унга пул зарур. Эртага зарарни копламаса, эри кама-лади. Кейин унга уй татирмиди?
- Яна озгина кушинг, - деди ялингандек.
- Майли, сиздай чиройли аёл илтимос килиб турганда кандай килиб йук дей-иш мумкин. Сиз учун яна шунча кушдим - у беш панжасиги ёйиб курсатди.
- Ага, савдо хам пишди. Энди бир-бири-нгизга пул ва уйнинг калитини беринг-лар. Жавлон ака, уйининг хужжатлари-дан хавотир олманг, бу ёгига мен каф-ил, - кувониб кетган Ирода кувончини яширолмади.
- Мана пул, яхши кунларингизда ишла-тинг, - эркак кулидаги пул тула сумка-ни Гулширинга узатди.
- Сиз хам яхши кунлар, болаларингизни туйларини утказинг шу уйда.
- Гулширин калитни узатаркан, ичидан бир нима узилгандек булди. Дадаси хадя килган уйда хеч курса бир кун, бир соат хам яшай олмаганидан укинди. Кузларига сизиб келаётган ёшни курса-
тмаслик учун юзини бурди.
- Майли, мен бораколай, болалар йиг-лаб колишмасин. Иродахон, кетамиз-ми?
- Ие, каёкка? - деди Жавлон бирдан. - Хеч каёкка кетмайсизлар. Буни нишон-лашимиз керак. Узим сизларни мехмон киламан.
- Йук-йук, мен боролмайман, - гуё хози-рнинг узидаёк кулидан судраб олиб ке-таётгандек бош чайкади Гулширин. - Биз уйга кетишимиз керак.
- Янга, сиз узингиз кетаверинг унда. Биз Жавлон ака билан ишга борамиз, - Ирода рупарасидаги эркак билан маъ-ноли куз уриштирди.
Гулширин бу уйда энди узини бегона хис килди. Кечагина узиники булган уй энди бировники. Улжасининг качон жон беришини кутаётган улаксахур сингари унинг кетишини кутаётган улаксахур сингари унинг кетигини кутаётган Иро-дадан нафратланиб кетди. Пул тула сумка кулини, наинки кулини, виждони-ни куйдириб юборди. Бир огиз суз билан Ироданинг сирини фош килиши мумкин. Аммо....кейин кулидаги манави пуллардан хам айрилади. Кейин-чи, пулни каердан топади? Зохид акаси эртага пулни туламаса..у ёгини уйлаги-си келмади. Чорасизлик каршисида ха-
тто виждон хам чорасиз булиб колар-ан.
Уйга келганида эри ва кайнонаси бош-ларини куйи солганча хомуш утиришар-ди. Афтидан ишлари юришмаган кури-нади. Гулширин пулни Зохиднинг олди-га куйди:.- Дадаси, мана пул бугунок бориб тулаб келинг.
Эри бир унга, бир онасига, сунг сумка-га каради. Чиндан хам сумка ичидаги пулнинг чуги анчагина эди.
- Кимдан олдинг? - тили гапга зурга ай-ланди.
- Дадам совга килган уйни сотдим.
Зохид кулогига ишонмади. Курсатган шунча ситамларидан кейин хам Гулши-риннинг бу курбонлиги, боз устига уйни киска фурсатда сотганидан хайратда эди. Холида холанинг кузига ёш калки-ди: "Углимнинг бошидан балони даф килгани рост булсин..."
Уша куни Зохид узи ва хисобчиси учун пул тулади. Эртаси куни судда улар за-рарни коплагани инобатга олиниб, суд залининг узидан озод этилди. Хамма енгил тин олди. Гулширин бошига кетма - кет тушган саволлардан сунг бугун биринчи марта кунгли хотиржам торт-ди. Майли, эри уни севмаса хам, мухи-ми - камалмади, болаларининг ёнида.
Болаларини ухлатиб, ётокхонага кирди. Паришон холда ойнага тикилди. Кузла-ри атрофига ажин тушибди. Кузгудан унга хаёт ташвишларидан толиккан аёл тикилиб турарди. Бир пайтлар бу куз-лар бахтдан чаракларди, кунгли хотир-жам эди. Энди эса кузларига гам соя ташлаган. Хаммаси ёлгон экан. Зохид акасининг севгиси хам, шодумон кунла-ри хам сароб экан. Унинг кунглини фа-
кат бир нарса-болаларигина тулдирар-ди. У фарзандларининг кувончи учун бир умр шодлик нималигини билмай утишга тайёр.
Кузгуда Зохиднинг акси куринди. Гулширин унинг кандай кирганини сез-май колибди. Илкис ортига угирилди.
- Сиз?
- Гулширин...-эри гапини айтолмай кий-налди. - Мени кечир...Сенга куп озор бердим...
Гулширин индамади. Бундай дакика-ларда сукут суздан афзалрок. Гапирга-нда хам нима дейди? "Кунинг барибир менга коларкан-ку" дейдими? Йук, Гул-ширин хеч качон бундай дея олмайди.
Уйни бир кун келиб эрига миннат килиш учун сотгани йук.
Зохид унинг сукутини узича тушунди.
- Гул...нахотки кечира олмасанг?
- Зохид ака, нима булса булиб утди. Мен хаммасини елкамдан ошириб, ор-кага ташладим. Биз узимиз учун эмас, болаларимиз учун яшашимиз керак.
- Рахмат сенга...- Зохид унинг куллари-дан тутди. Бир вактлардаги сингари Гулшириннинг бармокларига лаб босди. Гулшириннинг кузларидан томчилаган иссик куз ёшлар Зохиднинг елкасини куйдирди. Хотинини багрига босди: "Ке-чиролсанг кечир..."
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар🔥
Нихоят Гулшириннинг оёгидаги гипс олинадиган кун келди. Оёгини махкам кисиб турган кишандан халос булган аёлнинг кувончи чексиз. Тушакка мих-ланиб ётган кунларида "бир умр шу ахволда колиб кетсам нима булади?" деган вахима ораларди юрагига. Врач "олдинига култиктаёкда юришни урга-насиз, кейин узингиз юра бошлайсиз. Чопкиллаб кетганингизда бизни хам унутманг" деганида кувончдан кузла-ридан ёш чикиб кетди. Энди у яна юра олади! Яна болалари билан бирга кадам босади, уни согиниб колган хов-лида чопкиллаб хизмат килади. Энди хеч нарсадан нолимайди. Дунёда хеч нарса саломатликка тенг келмас экан.
Култиктаёкда битта-битта кадам таш-лаб юришни ургана бошлади. Оёклари яна ерни хис килганида ундан бахтиёр-рок одам йук эди. Энди култиктаёкда суяниб булса хам узи овкат тайёрлай олади, утириб, енгил кирларни ювади. Энг мухими-хеч кимга ортикча ташвиш булмайди. Аста-секин култиктаёкни бир четга куйиб, уй ичида узи хеч ким-нинг ёрдамсиз кадам ташлашни ургана бошлади. Эндигина атак-чечак килиш-ни урганаётган гудак сингари девор ушлаб бир-бир кадам босади, гавдаси-ни тутиб олиб, хеч нарсага таянмай юришга уринади. Аввалига курка-кур-ка кадам ташлаётган Гулширин бора-бора дадиллик билан юра бошлади. Биринчи марта хона ичида узи юргани-ни хеч ким курмади. Гулширин эса ку-вончини ким биландир булишгиси кела-рди. Шуни билгандай эри у турган хона томон кириб кела бошлади. Зохид те-лефонда ким биландир берилиб гапла-шаётгани учун каршисига кувонч билан чикаётган хотинини пайкамади. Шошиб ичкари хонага кириб кетди. Гулширин эрини хайрон колдириш учун унинг ор-тидан кадам ташлади. Аммо эшик ол-дига етганида такка тухтаб колди.
- Дустим, илтимос, менга Нозиманинг аник манзилини топиб беринг. Мен бо-ламни куришим керак. У бизнинг муха-ббатимиз меваси. Уларни шунчаки куй-иб юборолмайман.
Гулшириннинг бошига осмон кулаб тушгандек булди гуё. Куз олди корон-гилашиб, гандираклаб кетди. Демак, эри Нозимани хамон унутолмаган, уни топиш илинжида. Гулширин уртадаги муносабатларни тиклашга хар канча уринса хам Зохиднинг бефарклиги са-баби шу экан-да.
- Майли, дустим, кунгирогингизни кута-ман, - Зохид гапини тугатиб, ортига бу-рилди-ю Гулширинни курди. Унинг ран-ги докадек окариб кетганини куриб ха-мма гапни эшитганини англади. Узини оклашга суз тополмади.
- Мени тушун, углимни топишим керак. У менинг фарзандим, - дея олди зурга.
Гулширин жавоб бермади. Унинг бир дакика олдинги кувончидан асар хам колмаган, куз ёшлари юзини ювиб ту-шарди. Улар муносабатларини ойдин-лаштирмай туриб ховлида кий-чув ово-зи эшитилиб колди. Аёл кишининг "Вой- дод, ёрдам беринглар!" деган кичкири-ги, эркак кишининг "Улдираман сени!" деб бакиргани, Холида холанинг карга-нгани эшитилди. Зохид югуриб, Гулши-рин эса оксоклана оксоклана ховлига чикишди. Ёрдам сураб кичкираётган овсини Ирода экан. Кайниси Зафар унинг сочидан бураб тортар, "Фохиша, сен улишинг керак!"деб бакирар, Иро-данинг дуч келган жойига тепар, Холи-да хола эса бошини чангаллаганча "Шарманда булдик, хонадонимизни на- хсга ботириб юрган экан бу. Бошимизга келган балолар шунинг касридан экан" деб уввос соларди. Гулшириннинг юра-ги шувиллаб кетди. Кайниси Ироданинг килмишларини билиб колганга ухшайди
Зафар ошхонага кириб куй суядиган пичокни олиб чикиб, Ироданинг устига бостириб кела бошлади. Гулширин дах-шатга тушиб, узини кайниси томон отди унинг кулидаги пичокка тармашди: "Ундай килманг, укажон! Узингизни бо-синг". Зафарнинг кулидаги пичок оти-либ нарирокка бориб тушди. Кайниси Гулширинни бор кучи билан итариб юборди, у зарб билан деворга урилди. Якиндагина машина зарбидан азият че-ккан эмасми, суяклари зиркираб огри-ди, кузи тиниб кетди. Узига келиб улгу-рмасидан кайниси унинг устига бости-риб келди.
- Бу-ку, бир бузуки экан, сиз-чи?! Сиз уларга кушмачилик килдингизми? Уйи-мни сотдим деб алдаб, бу ифлосга бе-риб куйибсиз-да! Канча пул берди куш-мачилигингиз учун?
- Зафар, гапингни уйлаб гапир! - Зохид шахд билан келиб, укасини силтади. - Нима деяётганингни биласанми? Нима-лар буляпти узи?
- Хотинингиз кушмачилигини билмас-мидингиз, ака? - бир силтаниб, акаси-нинг кулидан чикди Зафар. Хотинингиз манави манжалаки билан тил бирикти-риб, кушмачилик килган. Уйини манави ифлоснинг уйнашига сотиб, пулини сиз-га келтириб берган. Хотинингиз бунинг ифлосликларини билган, лекин чурк эт-маган. Буларга кушмачилик килиб юр-ган. Хотинингиз кушмачи эканини би-ласизми, ака?
- Зафаржон уйлаб гапиринг. Хотинингизнинг ишларида мени нотуг-ри айблаяпсиз, - Гулширин туртиниб-суртиниб урнидан туришга уринди.
- Зафарнинг гаплари тугрими? -Зохид-нинг юзи кахрли тусга кирди. - У нега бундай деяпти?
- Зохид ака, уйни Ирода топган бир ки-шига сотгандим, бошкасини билмайман
Икковлари бирга ишларкан. Уйнинг пу-лини тийин-тийинигача сизга олиб ке-либ берганман.
- Вой-дод, бу кандай шармандалик булди?! -оёгига шапатилади Холида хо-ла. - Бир келиним бузук булса, иккинчи-си кушмачи булса. Бу кунларни курган-дан кура улиб куя колганим яхши эди.
Зафар яна Ироданинг сочига тармаш-ди. Гулширин ноурин айбланишига чи-даб туролмади, хунграб йиглаб юборди.
- Ойижон, нега бундай дейсиз? Айбим Зохид акамни камокдан олиб колиш учун уйни сотганимми?
- Миннат киляпсанми? - Зохиднинг юзи бугрикиб кетди. - Менинг тилимни ки-сик килмокчи булдингми? Шунинг учун кушмачилик килдингми хали?
- Зохид ака...- иложсизликдан инграб юборди Гулширин. - Нега асл нимада-лигини билмай бундай дейсиз? Мен у одамни факат бир мартагина курдим, холос. Ирода нималар килиб юрганини каердан билай?
- Ёлгон! Буларнинг тили бир! - кичкирди яна Зафар. - Хотинингиз касалхонада ётганида манави ифлос хар куни овси-нимнинг олдида эдим, унга карашар-дим дерди. Шуни ёлгонлигини била ту-риб хотинингиз бир огиз "ёлгон, менинг олдимга келмаган" демади.
- Кет уйимдан! - Гулширинга кахрли ти-килди Зохид. - Менга сендай хотин ке-ракмас!
Гулширин чайкалиб кетди, оёги ости-даги ер кучиб тушгандай булди гуё. Бир нркаснинг касрига колаётгани алам килди. Шу пайтгача хамма нохакликла-рга чидаб келди, аммо тухматга чидай олмайди. Кушмачи деган гапни эшитга-ндан кура улим афзал. Кий-чув борган сайин авжига чикди. Атрофни куни-кушнилар босди. Каердандир Иродани-нг акалари, уларнинг ортидан милиция машинаси етиб келди. Хеч нарсага ту-шунмаган уч бола куркканидан чирил-лаб йигларди. Талотуп ичида хеч ким Гулширин икки боласи билан дарвоза-дан чикиб кетганини пайкамади.
Шом коронгисида икки боласини эр-гаштириб чиккан Гулширин катта куча бошига чикиб, кай томонга юришни би-лмай гангиб колди. Узи тугилиб усган уйга бора олмайди. Дадасининг вафо-тидан кейин угай онаси "дадангиз ха-деб тушимга киряптилар, бу уйда ёлгиз яшасам жинни булиб коламан" деб хов-лини сотиб, онасиникига кучиб кетган. Кариндош-уруглар бир кун сигдирар, кейин барибир кетишга тугри келади. Хозир унинг биргина умида акасидан. Ёлгизгина акаси хаёт зарбаларидан узини каерга куйишни билмай колган синглисининг куксидан итармас.
Уйда булган жанжалдан каттик куркиб кетган болалар онасига мултираб тики-лишарди. Юраги хавотирга тула булса-да, Гулширин буни болаларига сездир-гиси келмади. "Юринглар, тогангникига борамиз" деди уларнинг кулидан ушлаб
Олдинда уларни яна кандай синовлар кутаётганини хеч ким билмасди.
💥СИНОВЛАРНИНГ ОХИРИ БОРМИ?
Акасиникига келганида атроф унинг кунгли каби зим-зиё эди. Бир муддат дарвоза олдида туриб колди.
Бемахалда келиши акасининг таажжу-бига, янгасининг ёктирмаслигига сабаб булишини билади. Чарчаб, кузлари юмилиб кетаётган кизига караб рахми келди. Ботинибгина дарвозани такил-латди.
- Гулширин, сенмисан? - дарвоза очган акаси кутганидек таажжубланди. - Бе-махалда нима килиб юрибсан?
- Мехмонга келдим, ака, -синик жилма-йди Гулширин. Мехмон кабул киласиз-ми? - коронгида унинг кузидаги ёш ку-ринмади.
- Кира колинглар, - шундагина акаси хамон остонада туришганини пайкади.
Акасининг ишораси билан киз жиян-лари бирпасда дастурхон тузашди, куш сутидан бошка хамма неъматлар тор-тилди. Аммо бирор нарса татиб куриш у ёкда турсин, хатто сув хам утмайди хо-зир Гулшириннинг томогидан. Болалари хам хеч нарса тотинишмади. Синглиси-нинг паришон ахволи, гамгин кузларига караб Умар унга яна нимадир булгани-ни англади. Кизларига айтиб, болаларга ётиш учун жой хозирлади. Янгаси истар истамас овкат тайёрлаш учун ошхогага кирганида Умар синглисига синовчан тикилди.
- Нима булди яна? Нега хомушсан?
Илгари пайт булганида Гулширин оила-сидаги кунгилхираликни яширган була-рди. Аммо хозир чидаб туролмади. Ел-
калари силкиниб-силкиниб булган во-кеани айтиб берди.
- Бу вокеада сенинг хам айбинг бор экан, - бош чайкади акаси. - Овсининг-нинг нотугри кадам босаётганини сез-ган экансан, бу тугрида кайнонангни огохлантиришинг керак эди.
- Ака, мен Ирода хиёнат килаётганини кузим билан куриб, кулим билан тутга-ним йук. Курук гумон билан бир оилани бузиб юбориш хеч гапмас. Кайнонам кандай вахимачи аёл эканини билмай-сиз. Бугун хам гапнинг охирига етмай мени кушмачига чикарди.
- Мен узим Зохид билан гаплашаман, унга хаммасини тушунтираман.
- Керакмас, ака, - Гулширин алам билан бош чайкади. - Шу пайтгача камситиш-лару хиёнатларига чидаб келдим. Оиламни саклаб колиш учун куп нарса-ларга куз юмдим. Лекин эрим уша аёл-ни унутмаган экан. Уни излаётганини бугун билиб колдим. Мени умуман ало-кам булмаган ишда айблади-ю, узининг килмишларини эсламади хам. Мен энди у уйга кайтиб бормайман.
- Майли, тинчлан. То вазиятга аниклик киритмагунимизча дадам сенга совга килган уйда яшаб турасан. Рузгорингга узим карашиб тураман.
- Ака, уйни сотиб, пулини эримга берга-нман, - йиглаб юборди Гулширин. - Бо-радиган жойим йук. Сизникига панох излаб келдим.
Умарнинг ранги кув учди. У бундай бу-лишини кутмаганди. Агар Гулширин шу ерда турадиган булса хотини буни ис-тамаслиги аник. Аммо сир бой берма-ди..
Бир ойдирки, Гулширин икки боласи билан акасиникида яшаяпти. Олдинига унинг бу ерда яшашига эрини юз-хотир килиб чидаган янгасининг муомаласи кон утгани сайин узгара бошлади. Зурма-зураки илжайишлар урнини чи-мирилган кошлар эгаллади, зардали охангдаги гап-сузлари билан унинг бу ерда ортикчалигини имкон тугилди де-гунча билдириб куйгиси келади. Гулши-рин кичкина кизалок эмаски, янгаси бу уйдан тезрок кетишини хохлаётганини билмаса. Аммо билиб туриб, узини бил-маганга солади. Ахир, шундан бошка бош уриб борадиган жойи булмаса. Кариндошлару амма-холалар хам уз ташвиши билан. Болаларини эргашти-риб эшикларидаг кириб борса кукраги-дан итармас, "эгачимдан, огамдан кол-ган ёдгорим келди", деб уйининг тури-дан жой берар, аммо уч-турт кун утиб уларга хам малол кела бошлайди. "Ка-риндошнинг козони бошка булса хам кайгуси бир" дерди онаси рахматли. Тугри, улар хам жигарлари учун куйиб-ёнадилар, аммо уз ташвишлари узлари- етарли.
Болалари хам бу хонадонда узинр омонат хис этаётганини куриб Гулши-риннинг юраги эзиларди. Мадина гох-гохида "уйимизга тетамиз" деб инжик-лик килади, угли Сарвар эса жим. Эндигина олти ёшдан ошган бола кат-талардай булиб колган. Гулширин унинг чекка-чеккада йиглаб олаётганини ки-зарган кузларидан билади. "Шугилар-нинг нима гунохи бор экан? - уртаниб кетади аёл. Катталарнинг гунохи эва-зига гудаккиналар кийналишяпти".
Бугун хам Сарварнинг ховли четига бориб йиглаётганини куриб колди. Бо-риб, углининг елкасидан кучди.
- Нима булди, углим? Нега йиглаяпсан?
- Йиглаётганим йук, - юзини яширди Сарвар. - Кузимга кум кирди.
- Яхши болалар ёлгон гапирмайдилар. Айтакол, ким хафа килди?
- Хеч ким, - онасининг гапи таъсир ки-либ Сарвар хунграб юборди. - Аяжон, дадам нега сизни ёмон курадилар?
- Нега бундай дейсан, углим? - Гулши-риннинг бутун вужудидан зириллаб ток ургандек булди. - Даданг мени ёмон курмайди.
- Йук, ёмон курадилар, биламан, - бат-тар зикиллади Сарвар. -Ёмон курганла-ри учун сизга "уйдан кет"! дедилар.
Гулшириннинг юраги баттар увишди. Уша жанжал норасида боланинг юраги-га жарохат етказибди. Боласини багри-га каттикрок босди..
- Катта булсам сизга ка-атакон уй ку-риб бераман, - деди Сарвар бир оздан сунг узига келиб. - Ушанда хеч ким биз-ни хайдай олмайди. Сиз маликалардай яшайсиз, чиройли машинамда сизни олиб юраман. Сиз олдинда утирасиз, Мади оркада утиради.
- Илойим, ниятларингга ет, болажоним, - Гулшириннинг кузида ёш халкаланди. Углининг ёшидаги болалар уйинчок ма-шина-ю хар хил уйинчокларни орзу ки-лишади.Сарвар эса катталардай фикр-
лайдиган булиб колибди.
Бу хаёт шунчалар бешафкат эканки, боласидан болалигини угирлаб куйибди
Зубайда опанинг кизи Сабохатнинг келинлик куйлакларини тикиб бергани-дан сунг Гулширин уша атрофда "Чевар келин" деб ном козонганди. Унга кийим тиктиришни орзу килганлар уйидан тополмай, каерда эканини суриштири-
шибди. Акасиникида яшаётгани дара-гини эшитиб энди бу ерга хам дарвоза такиллатиб кела бошлашди. "Узр, тикув машинам йук, илтимосингизни бажаро-лмайман" дейишга карамай оёк тираб туриб олишди. Айникса, бир аёл жуда кайсар чикиб колди. "Кизим уша чевар куйлакларимни тикиб бермаса эрга тегмайман" деб туриб олган. Илтимос, йук деманг, деб холи-жонига куймади. Гулширин бу аёлни оркаваротдан тани-рди-улар яшайдиган кучадан бир куча нарида яшайдиган Шавкатбой деб ном чикарган кишининг хотини. Шахарда уларнинг бир нечта дукони, ресторан-лари бор.
- Опажон, жон деб тикиб берардим, ле-кин хозир иложим йук. Тикув машинам кайнонамникида колиб кетган.
- Вой, атиги шуми? -бирдан юзи ёришиб кетди аёлнинг. - Бор-йуги машинка экан-ку! Сиз тикиб берсангиз булди, шу бугунок узимнинг тикув машинамни ет-казиб опкеламан. Анча йиллар олдин "Уйда утириб зерикяпман" деганимда, хужайиним "Эрмак килиб турасан" деб тикув машинаси обергандилар. Бирор нима тикиш каёкда, хатто кайчини туг-ри ушлаб, матр киркишни хам уддала-ёлмадим. Бунгаям укув керак экан. Сизга худо берганки, элнинг огзига тушгансиз.
- Майли, - рози булишдан бошка иложи колмади Гулшириннинг. - Лекин...сизни овора килиб куярканман-да...
- Овораси борми, айланай, иши битаёт-ганидан хурсанд булиб кетди аёл. - Ба-рибир уйда чанг босиб ётибди. Уйдаги-ларнинг хаммаси ишлайди, тикишни эп-лайдиган хеч ким йук, хатто кизларим хам узимга ухшаб тикиш-бичишга ну-
нок чикиб колди. Сиз бехижолат, иста-
ганингизгача ишлатаверинг машинкани
Факат куйлак тиктиришга келган пай-тимизда "йук" демасангиз булди.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар🔥
Ресторанда ишлай бошлаганига хам икки хафта булиб колди. Кундузи вак-тини болалари билан утказади, уларни уйнатади, овкатлантиради, ухлатиб, ки-рларини ювади. Кечки пайт уларни Ази-зага топшириб, узи ишга кетади. Биринчи кун ишга кетаётганида бола-ларидан сира айрилолмади. Уларни би-рор марта, боз устига кечки пайт ёлгиз ташлаб кетмаган.
Азиза опага ишониб куйиб кетгани би-лан бари бир у уз онаси эмас-да. Сар-вар хам, Мадина хам Гулширинга шу кадар урганиб колишганки, усиз бир кадам хам юра олишмайди. Айникса, , уйдан кетгандан буён улар бир-бирига каттик богланиб колишган. Гулширин биринчи марта болаларини куйиб кета-ётганида ич-ичидан эзилди, гуё уларга хаёнат килаётгандай эди, назарида.
"Факат эркаклар булса, кандай ишла-рканман?"деган уй уни кийнаганди. Йук, ишлайдиганлар хаммаси эркаклар эмас экан. У ошхонада ишлайди, буюр-тма буйича хар хил тузламаю салатлар тайёрлайди. Дастлабки кунлар бош ош-паз ёрдамчиси, ёши Гулширин билан тенг Хилола исмли жувон унга турли салатларни кандай тайёрлашни ургат-ди. Азалдан шундай ишларга кули ке-лишадиган Гулширин учинчи кундан бошлаб буюртмаларни узи мустакил тайёрлайдиган булди. Иши кийин эмас, факат чаккон-чаккон ишлаш керак. Энг мухими - энди пулга зорикмайди, болаларига истаган нарсасини олиб бе-ра олади. Тежаб ишлатса, бир-икки сум йигса хам булади. Ана ушанда ётокхо-надан чикиб, бирор хонали алохида уй-ни ижарага олса булади.
Ишлаётганига бир хафтадан ошган кунлар эди. Гулширин узи уйлаб топган бир пайтлар уйдагиларга мехр билан тайёрлаб берадиган салатни тайёрлаб, бирга ишлайдиган хамкасбларига та-тиб куриш учун берди. Бош ошпаз са-латдан татиб куриб, "Кимдан урганган-сиз буни?"деб суради. Гулширин салати унга ёкмади деб уйлаб, "узим уйлаб топганман", деди курка-писа. Ошпаз унга бир муддат тикилиб турдида, "Бу-гундан бошлаб бу салатингизни ресто-ранимиз таомнамасига киритамиз. Ишонаман, келаётган мехмонларга хам ёкади", деди. Чиндан хам янги салатни-нг таъми ресторанга келаётган мехмо-нларга ёкди. Улар кайта-кайта шу са-латга буюртма беришарди. Хужайин инсофли одам экан, Гулширинга хар куни бериладиган пулга яна анчагина куштирди.
- Бу кетишда якин орада менинг урним-ни олиб куясиз-ку, хазиллашди Хилола.
- Йуг-ей, нега унака дейсиз? - унгайсиз-ланди Гулширин. - Менга шу ишим хам булаверади.
- Сиз сира хижолат чекманг, - далда берди Хилола. - Мехнат икки куздан иссик, дейдилар. Хамма катта ишлар кичик уринишлардан бошланади. Бугун биргина лаззатли салатингиз билан тилга тушдингиз. Ким билсин, эртага узингиз худди мана шундай ресторан-ни бошкарарсиз.
- Мен? Йуг-ей...- баттар хижолат булди Гулширин.
- Нега булиши мумкин эмас? Сиз ресто-ранимиз хужайинига мана бу хашамат-ли ресторан бой ота-онасидан мерос колган деб уйлайсизми? Билсангиз, у киши хам хамма сингари оддий одам булган. Хатто талабалигида ота-онаси-га огирлиги тушмаслиги учун ошхонада кафеларда официант булиб ишлаган.
Ушанда "Бир кун узимнинг рестораним булади" деб орзу килар экан. Мана, йи-ллар утиб уша орзусига эришди. Лекин булар уз-узидан булмаган. Бу кунларга етишгунча канча мехнат килган, огир кунларни бошидан утказган. "Буларни-нг хаммаси пешона тери эвазига кел-ган", дейди. Болаларини хам мехнатга ургатган. Болалари дарсдан буш пайт-ларида идиш-товок ювиш, официант-лик килиб пул топишдан уялишмайди. Шундай экан, сиз хам килаётган ишин-нгиздан уялмаслигингиз керак.
Хилоланинг сузлари Гулшириннинг калбида узига булган ишончни оширди. "Менинг кулимдан хам шу иш келади" деган фикр юрагининг бир чеккасини ёриштириб турарди. Кулидаги пулга ка-раб, "бу пулларда Азиза опанинг хам хакки бор. Ахир, у болаларимга караб турмаганида бу пулларни каердан то-пардим" деб уйлади. Ётокхонага кайт-гач, Азизага бир сиким пул узатди:
- Опажон, мана буни олиб куйинг.
- Бу нима? - бир пулга, бир Гулширинга каради Азиза.
- Бу...ишлаб топган пулларимдан, - Гул-ширин гапни кандай бошлашни билмай бир муддат иккиланди. - Агар болала-римга караб турмаганингизда мен иш-лай олмасдим. Бу...чин кунгилдан...оз булса хам куп урнида курарсиз.
Шундагина Азиза гап нимада эканини тушунди. Гулширин узатган пулни узи-га кайтарди.
- Мен бу ишни пул учун килганим йук, - Азизанинг гап охангидан бир оз аччик-ланганини сезиш кийин эмасди.
- Лекин...- Гулширин килган ишидан узи хижолат тортди.
- Хамма нарса пул билан улчанмайди.
Агар шундай булса мехр-окибат деган гаплар каерда колди? Одамлар огир пайтда бир-бирига елка тутмаса дунё-да киёмат купмайдими? - кизариб кет-ди Азиза.
- Кечиринг, опа, - пушаймон булди Гул-ширин.
- Майли, бу гапларни унутайлик,- юзига бир оз табассум югурди Азизанинг. - Баъзан етти ёт бегона кишилар якинла-рингдан курган озорларингга малхам босади.
Гулшириннинг кузларига ёш калкиди. "Мени яхши одамларга рубару килгани-нг учун узингга шукур!" Кузлари тула ёш булса-да, дили ажиб бир енгиллик-дан хузурланарди.
💥СУКИР КАЛБЛАР...
Вакт энг яхши шифо. Не-не номи кет-ган табиблар даво топа олмаган кунгил дардларига у даво булади. Вакт-энг олий хакам. Хамма нарсани уз тарози-сида тортиб, сарагини саракка, пучаги-ни пучакка ажратади, жазосиз колган гунохкорларни шундай жазолайдики, гунохкор бир умр узига келолмайди.
Вазият такозоси ила курбон булганлар-дан мархаматини аямайди, уларга энг олий мукофотларини раво куради. Ва-
кт хамма нарсадан кудратли-бесабр-ларга осойишталик ато этиб, улар кал-бини сабр пардаси ила безайди.
Ироданинг хиёнаткорлиги ошкор бул-ган кунларда Холида хола хонадонида киёмат булди гуё. Хамма газабда, хам-ма аламзада. Холида хола кунгил су-
раш учун кирган, аслида, гап ундириш максадида булган куни-кушниларга "ох-вох" килади: "Худойимга не гунохим бор эканки, икки келиним хам нобакор чикди. Бир-бири билан келишиб, исло-
ватхона очиб олган экан..."
- Йуг-ей, эгачи, нахотки шундай булса? - Ёлгондакам хайратланди гийбатчи кушнилар. - Кичик келинингизни-ку, ку-зи уйноклаган эди, лекин катта келини-нгиз Гулширин...
- Отини айтманг-ей оти учгурнинг, - гапиртиргани куймайди Холида хола. - Исмини эшитган одам фариштадек булса керак деб уйлайди. Узини куй ог-зидан чуп олмаган килиб курсатгани билан ичидан пишган экан. Отаси олиб берган уйни фохишахонага айлантири-бди отинг учгур овсини билан...
- Хай, айтманг-ей, - юз буриштиради кушни. Бу гапларга хар гал янги-янги "саргузашт"лар кушилиб, "бойиб" бора-веради. Узини Холида холага хамдард килиб курсатган кушнилар дарвозадан чикиши билан бир-бирига маъноли куз уриштириб олишади: "Ул-а, бу кунинг-дан! Кора товук дон сочар, уз сирин узи очар. Шунча йил ёнма-ён яшаб, Гулши-рин келиннинг бирор эгри кадам куйга-нини пайкаганимиз йук. Бу кампир бул-са бечоранинг устидан магзава агдар-ди. Узи Гулширин келин кетганидан бу-ён бу ховлидан файз кетибди..."
Чиндан хам яхолида холанинг ховли-си эгаси ташлаб кетган уй сингари ка-ровсиз булиб колганди. Илгари кунда икки марта ёг тушса ялагудек килиб супуриладиган ховли энди хафтада бир марта супурги куришга зор. Бир марта кийилиб, эртасига ювиладиган кийим-лар сира тупланиб колмасди. Гулширин куллари окариб кетгунча кир ювиб, дазмоларди. Энди эса кийимлар хаф-талаб кийилади, ёкаси ягир булиб кета-ди хамки, ювилмайди.
Илгари Холида холанинг истагига кура кунда уч бора мазали таомлар кайнай-диган козон энди базур бир марта олов устига куйилади. Энг ёмони илгари хов-лини тулдирган болалар овози энди эшитилмайди.
Хотинининг хиёнатидан кейин Зафар кучага чиколмай колди. Хеч ким узига бирор суз демаса-да, хаёлида хамма уни бармоги билан нукиб курсатаётган-дай, устидан кулаётгандай буларди. Бу иснодга чидай олмай шартта ишдан бу-шади-ю, чет элга ишлагани кетиб колди
Зохид эса...у яна ичкиликка берилди. Кун
буйи бирор нарса татимаса татимайди-ки, аммо тинмай ичади. Илгари узининг пулига ичарди, бора-бора пули хам тор-тинмай куйди. Аввал-бошда ийманиб, минг истихола билан "Ойи, пул беринг!" деган буйрукка айланди. Дастлаб "Уг-лимнинг бошига кейинги пайтларда куп кургуликлар тушди. Сикилганидан ича-ди-да йигит киши.
Иш топгунича уч-турт сум берсам, кей-
ин келиб колар", дерди. Аммо баттар булса баттар булдики, Зохиднинг ахво-ли асло унгланмади. На онанинг "узинг-ни кулга ол" деган утинчлари, на отаси-нинг угитлари кор килди унга.
Четдан караган одам чиндан хам Зо-хид аввал ишидан айрилгани, кейин хо-тинининг номига "кушмачи" деган суз кушилиб айтилаётгани учун ичяпти, деб уйларди. Тугри, бу сабабларни хам ин-
кор килиб булмайди. Аммо Зохиднинг бу кадар ичкиликка берилишининг асо-сий сабаби...Нозима эди. Ха, Зохид уни хамон унутолгани йук. Улим тушагида ётган Нозима Гулширин кон берганидан кейин боласи билан бир кечада тугрук-хонадан гойиб булиб колди. Севгиси меваси булмиш углини акалли бирор марта курмагани, бир кечада икки азиз инсонидан жудо булиши Зохидга катт-
ик таъсир килди. Ишонган дусти Илхом панд бериб, ханавайрон килганида хам бу кадар каттик куйинмади. Гулширин бор-будини сотиб уни камалишдан кут-кариб колган пайтларда хам Зохидни-нг фикру хаёли Нозимада эди. Уни куп излади. Нозима илгари яшаган туманга бориб, уйини суриштириб топди. Аммо кечиккан экан. Нозиманинг ота-онаси ховлини арзон-гаровга сотиб, бир кеча-да кучиб кетишибди. Каерга кучиб кет-гани хеч ким билмасди. Шунда хам Зо-хид умидини узмади. Одам игна эмас-ки, йуколиб колса. "Нозимани албатта топаман. Уни кайтишга, бирга яшашга кундираман. Боламга узим оталик ки-ламан..." Бу фикр Зохиднинг хаёлини буткул банд килганди. Кузи кузига тушса Нозиманинг калбида хам эски мухаббат олови яна аланга олишига ишонади. Шу сабабдан хам уни излаш-ни тухтатмади. Нозима ва угли хакида мужда етказган одам кузига оловдай куринади. Нихоят, изланишлари беса- мар кетмади. Якин танишларидан бири Нозимани Тошкентда курганини айтиб колди.
- Аввалига кичик янгани таний олма-дим, жудаям узгариб кетибди, берилиб сузларди Рашид исмли таниши, илгари у Зохиднинг фирмаси билан хамкорлик киларди. Улар Зохид ва Нозиманинг муносабатларидан хабардор булишга-ни учун Нозимани хазиллашиб "кичик янга" деб аташарди.
- Каерда курдингиз, ким билан курдин-гиз? - ховликиб суради. Зохид.
- Иш юзасидан бир ташкилотга борган эдим, - Рашид номдор бир компанияни тилга олди, уша ерда куриь колдим. Ки-чик янга мени таниб, ранги окариб кет-ди, узини танимасликка олди. Оркаси-дан бориб, "янга, мени танидингизми, Рашидман" дедим. Тили зурга айланиб, саломлашди. Кейин "Рашид ака, илти-
мос, мени бу ерда курганингизни хеч кимга айтманг. Бу ердагилар хам сиз билан танишлигимизни, умуман, олдин-ги хаётим хакида хеч нарса билишини истамайман. Узи зурга ишга жойлаш-дим" деди. Лекин янгани излаб юргани-нгизни кура-била туриб, кандай килиб сизга айтайман? - гуё катта ишни койи-ллатиб куйгандек гердайди Рашид.
Зохиднинг юраги тез-тез урди. Нихо-ят, Нозимаси топилди!
- Каерда яшаяпти экан? Кийналмабди-ми? Углимчи, углим кандай экан? - са-волларни калаштириб ташлади у.
Бунча куп саволни кутмаган Рашид жавоб тополмай, бир муддат эсанкираб колди..
- Билмадим...Тугриси, бу хакда сураш хаёлимга хам келмапти. Аммо керак булса уша компанияда ишлайдиган бир танишимдан сураб, билиб бераман. У Нозимани яхши танийди.
Шу пайтгача "кичик янга" деган Раши-днинг Нозимани исми билан айтиши, боз устига таниши Нозима билан якин эканини эшитиб, Зохиднинг юрагини рашк тиги ялаб утди.
- Уша танишингиз Нозимани шунчалик яхши билади? - норози охангда тунгил-лади у.
- Э-э, ака, куркманг. Уша танишим аёл, - деди кулиб. Сунг янада ишонарли бу-лиши учун маъноли куз кисди. - Менга тегишли аёл.
Зохиднинг юрагида ёна бошлаган ра-шк ути бирдан пасайди.
- Дустим, истасангиз уша аёл кичик ян-ганинг каерда яшашини, углингиз каер-да эканинибилиб беради.
Нозима билан булажак учрашувни та-саввур килиб Зохид тулкинланиб кетди
Нозимани куриш иштиёки шу кадар ба-ланд эдики, агар имкон булса хозирок унинг ёнига куш каби учади. Лаби рози-лик беришга жуфтланган чогида яна алланимани уйлаб, бош чайкади:
- Йук, хозирча индамай туринг, Нозима-ни чучитиб юборишингиз мумкин. Хадебсуриштираверса, нега сураяпти деб шубхаланиши, бирор нарсанр сезиб колиши мумкин. Яхшиси, менга уша компаниянинг манщилини айтинг. Узим Нозимани топиб оламан. Нега кетиб колганини кузимга караб айтсин. Била-ман, уни бунга мажбур килишган. Мени курса эски туйгулари яна юрагинп ён-диради. Чунки у мени севади, каттик севади.
Нозиманинг дарагини эшитган куни Зохид ичмади. Бу кувончли хабарни ким биландир булишгиси, хурсандчили-гига шерик килгиси келарди. Ха, тез орада у Нозимаси билан яна куришади, угилчасини багрига босади.
Кейин уларни хеч ким ажратолмайди.
Уйгв келганда Холида хола икки буки-либ ховли супураётганди. Супурги хар ерга урилганида кутарилган чанг куз
очиргани куймади.
- Келдингми, болам? - кейинги пайтлар-да Зохиднинг хушёр холда курмаган онаси кузларига ишрнмади. Инкиллаб-синкиллаб каддини ростлади. - Келгани яхши булди. Анави челакдаги сувни хо-
влига сепиб бер. Кариб, кучдан колиб-ман, кутаролмадим.
- Сиздан бошка киладигае одам йукми? Беихтиёр чикиб кетди бу суз Зохиднинг огзидан. Шундай деди-ю, хатосини анг-лаб, тилини тишлади. Холида хола хам шу сузни эшитишга зор булиб турган эканми, бирдан кузига ёш олди.
- Худойимга не ёзугим бор эканки, ка-риган чогимда шу куйга тушуриб куйди. Мен тенгилар келинларини хизмат кил-дириб, узлари етти кават курпачанинг устида утиришипти. Пешонам шур бул-маса икки келипим хам нобоп чикади-ми?!
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар🔥
Янги ишга тез куникди. Унинг хонаси алохида, бир гурух аеллар утирадиган хонанинг енгина-сида. Хали унча таниш булмагани учун Гулши-рин улар билан салом-аликдан нарига утмайди.
Илхом тез-тез унинг хонасига кириб, "хуш, ян-ги ходимимиз ишни урганиб олдиларми? Кий-налаетган булсангиз, уялмай ердам суранг" дейди. У кетгач, кушни хонадаги аелларнинг пичир-пичири, "пик-пик" кулгиси эшитилиб ту-ради.Гулширин бундан баттар унгайсиланарди.
"Илхом ака билан хеч кандай муносабатимиз йук, у шунчаки танишим. Сизлар нотугри хаел-ларга борманглар" дегиси келади, аммо айтол-майди. "Майли, бир кун узлари хаммасини ту-шуниб олишади" деб тишини тишига куяди. Бу ерда ишлаетганининг бир яхши томони - энди кечки пайт ишда банд булмайди. Кундузи иш-лаб, кечки пайт болаларининг енида булади. Сарвар билан Мадинага хар доимгидай Азиза опа караб туради. Гулширин огир пайтда шу аелни рубару килгани учун такдиридан миннат-дор. Етти ет бегона аел якинларидан курмаган мехрни беряпти.
Бугун ишдан чикиб, дукондан ул-бул харид ки-либ, етокхонага шошарди. Аслида пули йук эди.
Кутилмаганда Илхом хонасига чакириб колди. Ишлари кандай кетаетгани хакида суриштир -ган булди. Сунг столининг тортмасидан калин-гина конверт чикариб Гулширинга узатди.
- Бу нима? - суради аел конвертни олишга икки-ланиб.
- Янги ишга келган ходимларимизни моддий рагбатлантириб турамиз, - деди Илхом. - Сизни хам мукофотга лойик топдик.
- Йук, буни ололмайман, - бош чайкади Гулши-рин. - Хали ишлаганимга хеч канча вакт булга-ни йук. Мукофотга лойик иш килмадим.
- Унда...бу пулларни иш хакидан аванс сифати-да олинг, - буш келмади Илхом хам. Шундай де-са, аел рад этолмаслигини биларди. - Маошин-гизнинг бир кисми.
Гулшириннинг кунишдан бошка иложи колма-ди. Колаверса, шу кунларда пулга зорикиб ту-рибди. Маошгача эса хали анча бор. Шу уйда конвертдаги пулни олди. Илк маошимдан бола-ларга бирор нима олиб борай деб дуконга ки-риб, ширинлигу егуликлар харид килди. Келга-нида Азиза опанинг хонасидан болаларнинг шух овозлари эшитиларди. Гулширин эшикни кокди, бир оздан кейин Азиза опа эшикни очди. Уни куриб Гулширин таний олмади. Азиза опа бугун буткул узгарган, сочини чиройли турмак-латиб, эгнига узига ярашикли куйлак кийган.
- Опажон, узингизмисиз? Бугун тугилган кунин-гизми, дейман? - Гулширин Гулширин ичкарига киргандагина турдаги диванда утирган эркак-ни курди.
- Гулширин, синглим, бу киши поччангиз була-дилар, - Азиза опа уялиб, кимтиниб айтди бу сузни. - Бугун хориждан келдилар. Бизни уйга олиб кетиш учун келибдилар.
Гулширин эркак билан саломлашди. Узок вактдан буен дадасини курмай, согиниб колган болалар унинг атрофида гирдикапалак. Бири "дадажон, чой берайми?"деса, иккинчиси ести-гини тугрилаб куяди. Сарвар билан Мадина эса бир четда мунгайибгина утиришибди. Уларга караб Гулшириннинг ичидан бир нима узилган-дек булди.
- Майли, биз бораколайлик, у кизининг кулидан етаклади. Болалари билан уз хонасига кириши билан оркасидан Азиза опа келди. У кулида ан-чагина совга-салом кутариб олганди.
- Буларни хужайиним сизларга олиб келибди-лар, - деди у эрининг келганидан хижолат торт-гандек. - У кишига сизлар хакингизда гапирган-дим. Баьзида тутинганинг тугишганингдан якин булади. Сиз менга синглимдай булиб кол-дингиз. Сизлардан хеч хам ажралгим келмаяп-ти, - шундай дея Азиза опа йиглаб юборди. Гам бирлаштирган икки аел анча пайтгача бир - би-рини кучоклаб йиглашди. Гулширин хам Азиза опага урганиб колганини хозир чукур хис кил-ди.
- Гулширин, сингилжон, сиз хам болаларингиз билан бизникига борсангиз-чи? - деди Азиза опа бир пайт куз ешларни артиб.
- Опажон, куришни истаган пайтимда эшигинги-здан кириб боравераман. Ахир, менинг болала-рим энди сизнинг хам болаларингиз. Акалари-ни согиниб колишади улар хам. Бошка - бошка жойда яшасак хам бизни хеч ким ажратмайди. Чунки калбимиз якин, - деди Гулширин.
Азиза опани болалари билан кузатиб куйган Гулшириннинг юрагидан нимадир чирс этиб узилгандек булди. Тобора узоклашиб кетаетган машина машина оркасидан кул силкитиб кола-ркан, бир четда кузларини мултиратиб турган углига кузи тушди.
- Сенга нима булди, углим? -суради у Сарвардан
- Ая, дадам бизни энди хеч качон олиб кетмай-диларми? - Сарварнинг кузи тула еш эди. Гулширин товонигача зириллаб кетди.
- Нега бундай деяпсан, углим? Даданг...даданг-нинг ишлари ишлари купайиб кетган. Ишлари-ни битириб, келади...- у "алдагани бола яхши" кабилида гапирмокчи эди, аммо соткин овози титраб, узидан узи уялди.
- Йук, дадам энди келмайдилар, - бош чайкади Сарвар. - Дадамнинг бошка угли бор, энди уша билан яшайди.
Гулшириннинг бугзига нимадир нимадир ти-килди. Углини багрига махкам босди. "Болажо-ним, ичингда шунча дард бор экан, кандок кандок чидаб юрибсан? Сени бола, хеч нарсага тушунмайди, деб уйлабман. Узим билан узим булибману, сизларни унутиб куйибман. Сен эса мени аяб шунча дардни ичингда саклаб юриб-сан..." - Гулширин ич-ичидан фаред килди.
Азиза опа уз уйига кетганидан кетганидан су-нг Гулширин угли билан кизини каерга, кимга куйиб кетишни билмай боши котди. Бир-икки кун етокхонадаги коровул кампирдан болалар-га караб туришни илтимос килди. Лекин качон-гача бировлардан кумак кумак сурайди. У бо-лаларни богчага жойлаштиришга карор килди.
Болалари илгари хам богчага боришган, тезда куникишса керак. Икки-уч кун ичида зарур ху-жатларни тайерлаб, болаларни богчага жойла-штирди. Энди кунгли хотиржам, ишга бемалол бориб кела олади.
Ишдан чикиб, болаларини олиш учун богчага кирди. Негадир Мадина хар доимгидек олдига югуриб чикмади. Кизининг юзидан упди. Мади-нанинг юзи ловуллаб кизиб турибди.
- Вой, кизим, иссигинг борми? - бирдан кулини Мадинанинг пешонасига куйди. - Бирон жойи-нг огрияптими?
- Кизингиз эрталабдан буен иситма киляпти, - деди болаларни кузатишга чиккан тарбиячи. - Богчамиз хамшираси укол. Иситмаси тушган-дай булди-ю, кейин яна кутарилди.
- Эрталаб олиб келаетганимда яхши эди-ку...
- Бахзи болалар богчага катнай бошлагач, куни-колмай касал булишади. Хеч каери огримаса хам иситма килади еки етиб колади.
Кизингиз хам шундай буляпти, шекилли. Хечки-си йук, бир-икки кун ичида куникиб кетади.
- Лекин кизим олдин хам богчага борган. Олдин борганида уйнаб-кулиб бориб келарди.
- Хафа булмасангиз бир гап айтаман, - деди тар-биячи аел. - Билишимча, олдин оилангиз тулик булган. Болалар хеч нарсадан зикланишмаган. Шунинг учун хам богчага байрамга боргандек бориб келишган. Хозир эса...сизлар алохида яшаяпсизлар. Бола оилавий булиб яшаган дам-ларини согинади, ичикади. Шу сабаб иситма килаетгандир.
- Муштдай боланинг нахотки шуларга акли етса? - хайратини яширолмади Гулширин.
- Биз буларни бола санаб куп нарсага эьтибор бермаймиз. Бола дардни ичига солади дейиша-дику...
Иситмалаетган боласини кутариб етокхонага кайтгунча Гулширин минг бир уй ичида колди.
Кизига дори бериб, эндигина ухлатган эди хам-ки, эшик такиллади. Ким булди экан? Бу ерда Азиза опадан булак якини йук эди. Азиза опа уйига кетганидан буен хеч ким эшик кокиб кел-ган йук. Эшикни очдию...рупарадаги аелни ку-риб узини йукотиб куйди. Эшик ортида Шавкат-бойнинг хотини турарди. Гулширин акасиники-да яшаган пайтида бу аелнинг кизига келинлар куйлакларини тикиб берганди.
- Келинг, опа....- Гулширин аелни ичкарига так-лифкилди. Хижолат тортганидан узини каерга куйишни билмасди. Уз ташвишлари билан бу-либ аелнинг тикув машинасини кайтариб бе-риш едидан чикиб кетган экан буткул. Шавкат-бойнинг хотини тикув машинасини сураб кел-ган булса керак. Ишкилиб, машина акасиники-да хеч бир зиен етмай турганмикан?
- Шу ерда яшаяпсизми? - бошдан оек башанг кийинган аел торгина хонага беписанд назар ташлади.
- Ха, хозирча... - Гулширин уз туришидан узи уялди. Кейин шоша-пиша узр сурай кетди:
- Опажон, кечиринг, уз ташвишларимга урала-шиб, омонатингиз едимдан чикибди. Шу бугу-нок тикув машинангизни олиб келиб бераман.
- Мен машинкани олиб кетиш учун келганим йук, - аелнинг жиддий юзига табассум ейилди. - Аксинча, илтимос билан келдим.
- Кандай илтимос? - шундай бадавлат аелнинг "илтимос билан келдим" дейиши Гулширинни хайратлантирди.
- Углимни уйлантиряпман. Булажак келин кизи-мнинг эгнида сиз тикиб берган куйлакларни куриб, "Менинг куйлакларимни хам уша тикув-чи тикиб берсин" дебди. Йук демайсиз энди, ай-ланай.
- Вой...- Гулширин бушашиб кетди. У аел "нега машинкамни халигача кайтармадинг" деб жан-жал килишидан чучиганди. - Нега йук дейман, опа? Майли, тикиб бераман. Факат шошилинч булмаса булди. Якинда ишга кирганман, кечку-рун болаларни ухлатиб тикиб бераман.
- Шошилинч эмас, туй икки ойдан кейин, - чиро-
йи очилди аелнинг. - Келин булмишга манзили-нгизни бераман. Шу уч-турт кун ичида матолар-ни олиб келади. Хозирча манавини олиб туринг куйлаклар битгач, колганини бераман, - сумка-часидан бир даста пул олди.
- Йук, керакмас, - Гулширин аел узатган пулни унинг сумкачасига кайтариб олиб куйди. - Олдин куйлакларни тикай, кейин берасиз.
Шавкатбойнинг хотин кетди. "Жуда нокулай булди-да..." Гулширин шу уй билан кизининг пе-шонасига кафтини босди. Мадинанинг пешона-си олов булиб енарди. "Вой улмасам, яна исит-маси кутарилибди."
Гулшириннинг чакирувидан сунг етиб келган "Тез ердам" шифокори Мадинани обдон текши-рди.
- Болангизни томоги кизарган, шундан иситма киляпти. Хозир укол килиб куяман. Яна иситма килгудек булса, касалхонада етишларингизга тугри келади.
- Духтир, керакли дори-дармонни езиб бера ко-линг. Асалхонадп етишга умуман имкониятим йук. Углимни куйи кетадиган жой йук.
Шифокор дориларни номини езиб, качон, кан-дай килиб ичиришни тушунтирди. "Кунига икк махал касалхонага бориб укол олиш керак" де-ди кетаетганида. Уша тунда Гулширин мижжа кокмади. Тонг отиши билан якин орадаги дори-хонага шошилди. Шифокор езиб берган дори-лар анчагина киммат экан. Айникса, биттасини топиш мушкул булди. Бир нечта дорихонадан излаб, топа олмади. Бир дорихоначи аел тани-шида у излаетган дори борлигини, нархини келиолса топиб беришини писанда килди. Гул-ширинда у сураган пул йук. Лекин кизи кизи тезрок тузалиши учун бу пулни топиши керак. Аммо кимдан олади бунч пулни? Нихоят, йули-ни топгандек булди. Кизини ухлатиб, Сарварга "синглингга караб тур, мен тезда кайтаман"деб тайинладию, узи кийиниб ишхонаси томон шошди. Илхоммажлис утказаетган экан, унинг чикишини кутди. Мажлисдан чикаетган ходим-лар кабулхонада турган Гулиринни куриб, бир-бирларига маьноли куз ташлаб куйишди. Аммо хозир у бунга ахамият берадиган ахволда эмасди. Одамлар таркалиши билан Илхомнинг хонасига кирди.
- Ие, Гулширинхон, келинг. Сизни курадиган кун хам бор экан-ку, - Илхом Гулширинга утириш учун стул суриб берди. - Эрталаб сизни курма-ганимга дилим хуфтон булиб тургандим. Каранг, киришингиз билан хона хам еришиб кетди-я! Кани эди, доим хонамизни шундай ери-штириб турсангиз.
Жувон Илхомнинг илмокли сузларидан унгай-сизланди. Бу гапларни эшитмаганга солди узи-ни.
- Илхом ака, сизга бир илтимос билан келдим, - деди тортиниб.
- Сиз илтимос килманг, буйрук беринг, - Илхом уткир нигохини кадади сурбетларча. - Биз ку-лингиз булиб бажарайлик.
- Илхом ака, мен билан бундай охангда гаплаш-манг. Булмаса, чикиб кетаман.
Илхомбирдан тусини узгартирди. Турга туш-ган кушни учириб юборган овчидай типирчи-лаб колди.
- Э-э, хазил килдим-ку, Гулширинхон. Жуда жид-дий аелсиз-да, хазилни тушунмайсиз-а? Кани, гапиринг, эшитаман.
- Кечиринг, хозир хазилни тушунадиган ахвол-да эмасман, - каттик гапиргани учун Гулширин хижолат чекди. Кечадан буен кизимнинг исит-маси тушмаяпти. Илхом ака, маошгача менга озгина карз бериб туринг...- Охирги сузларни зурга айтди, карз сураетгни учун уялди.
- Карз денг...- Илхом унга бошдан-оек синчик-лаб назар солди. Аел бу нигохдан ерга кириб кетгудек булди. - Каранг-а, аксига олгандай бор пулимни ишлатиб куйгандим. Тугрироги, уйда-ги Захархон чунтагимдаги хамма пулни кокиш-тириб олибди, - у "Захархон" деб хотинини айта-етганини Гулширин тушунди.
- Агар маошгача бериб турганингизда...- Гулши-риннинг рухи тушиб кетди бирдан. - Майли, сиз-нинг хам уз харажатларингиз бор. Мен...бора-колай...
- Сиз аеллар бирдан тушкунликка тушиб кола-сизлар-да. Хеч каерга кетмайсиз, - Илхом урни-дан туришга кузгалган Гулшириннинг елкаси-дан тутиб, жойига кайта утиргизди. Бегона эр-какнинг кули текканидан жувон сесканиб кет-ди.
- Сиз илтимос киласизу, мен ердам бера олма-сам, бу йигитнинг иши булмайди, - унинг енига утириб олди Илхом. - Бундай киламиз: эртага кечки соат олти яримда шу ерда учрашамиз. Сиз сураган пулни топишга харакат киламан. Тагин сизни кутиб колмай, - у Гулширинга сук-ланиб тикилди.
- Хуп... - жувон рупарасидаги одамнинг уткир нигохларидан ерга кириб кетгудай булди. - Мен бораколай...кизимнинг мазаси йук эди.
Гулширин кетгач, Илхом эшикни ичкаридан кулфлаб, хонадаги сейфни очди. Сейфда хоти-нидан яшириб куйган пулларини сакларди. Устма-уст тахланиб турган бели синмаган пул-лардан бир дастасини олиб, мийигида кулди: "Сенинг кудратинг энг гурурли аелни хам тиз чуктиради". Уз гапи шаьша килиб кулди. Эртага Гулширин билан утажак учрашувни тасаввур килиб, кузлариюмилиб кетди.
Болалари хартугул тинчгина утирганини куриб Гулшириннинг юраги бир оз таскин топди. Эртага уша савил дорини топиб келтирса, кизи тезда тузалади. Эртага ахир якшанба-ку?! - бирдан хаелини йилт этиб тилиб утди шу фикр. Илхом "эртага келинг" деганида янглишдими-кан? Йуг-ей, кап-катта одам кандай янглишсин? Балки Гулширинга рахми келганидан дам олиш кунини хам бошка кунга колдириб, у сураган пулни топиб келмокчидир...." У шу уй билан узи-га таскин килди.
Кизининг иситмаси тушган булса-да, кечаси яхши ухлай олмади. Тонгга якингина бир оз тинчланиб, кузи илинди. "Тезрок кун кеч була колсайди. Уша дорини топиб келтирсам, Мади-на даво топармиди..."
Вахоланки, бу пайтда тонгги соат беш эди.
Баьзан одам вакт етишмаслигидан шихоят килади. Аммо кутганингда вакт утиши кийин булади. Гулшириннинг наздида бугунги кун асрга чузилгандек туйилди. Соат миллари кеч-ки бешдан ога бошлаганида "хайрият" деб юборди.
- Сарваржон, сен синглингга караб тур. Мен бир жойга шундоккина кираману, дорихонадан дори олиб кайтаман, хупми, болажоним? - хали мактабга бормаган, узи энагага энагага мухтож углига энагалик килишни топшираетганидан юраги эзилди. Сарвар катта одамлардек "май-ли, сиз бориб келаверинг, аяжон" деди.
"Болам болалик нималигини билмай улгайиб колибди..."
Устига одмигина куйлагини кийди. Бир пайт-лар эри шу куйлакни кийганида "Гул, сен карто-шкани копидан куйлак тикиб кийсанг хам яра-шади" дерди. Эрини эслаганиданми е кунгли бир нохушликни сездими, негадир Илхомдан пул олиб келишга оеги тортмади. Лекин нима килсин, уша зорманда дорига пул керак. Пулни шундок олади-ю, кайтади. Колаверса, пулни еб-кетарга олаетгани йук. Маош олса, албатта кай-таради.
Соат роппа-роса олтига бонг урганида у Илхомнинг хонаси эшигини такиллатди.
- Келмайсизми деб чучигандим, Илхом уни ку-риб кувончини яширолмади. - Кани, киринг, - Гулширинни киргизиб, узи эшик ортида хеч ким йукмикан дегандек аланглади.
- Илхом ака, узр, бугун дам дам олиш куни эка-ни едимда йук экан. Сизни хам ташвишга солиб куйдим...
- Асло узр сураманг, Гулширинхон. Сиз учун бир умр дам олиш нималигини билмай утишга хам розимиз. Келинг, мана бу ерга киринг, - у шун-дай деб жувонни хона ичидаги кия очик эшик томон бошлади. Бу кичик булмача эди. Булма-чада утириб ором олиш учун диван, кичиккина журнал столчаси, иккита оромкурси бор эди. Журнал столчаси усти ноз-неьматга тула. Ким-матбахо коньяк олдида иккита биллур кадак турибди. "Бевакт келдим шекилли", - уйлади Гулширин.
- Илхом ака, вактингизни олмай, мехмон кутяп-сиз шекилли.
- Интик булиб кутаетган мехмоним келди. Сиз-дан азизрок мехмон булиши мумкинми? - Ил-хомнинг огзидан келаетган арок хиди Гулшири-ннинг бурнига урилиб, кунгли бехузур булди. Узи азалдан арок хидига токати йук. Эри ичиб келган кунларда хам арок хиди урнашиб кол-масин деб эшик-деразаларни кун буйи буйи очик колдирарди.
- Вактим камрок эди, шошаетгандим...- Гулши-рин бу ерга келганига пушаймон кила бошлади
- Мен хам сизнинг вактингизни олмокчи эмас-
ман. Кани, утиринг, дастурхоннинг иззати бор, ахир. - Сизга ваьда беришга бердиму, лекин пул топиш кийин булди, ростини айтсам, хозир одамларга карзни кул билан бериб, оек билан югуриб оладиган замон булди. Ваьдамни ба-
жарай деб ошналар билан яхши емон булишга тугри келди. Мана, айтган пулларингизни топ-дим, - у муьжазгина жавончадон жавончадон
икки даста пул олиб Гулширинга узатди.
- Рахмат, Илхом ака, - Гулширин миннатдорчи-лигини шу суз билан ифодалади.
- Курук рахмат билан иш битмайди. Олдин ма-нави кадахларни оламиз, кейин канча рахмат эшитсангиз эшитаверамиз. Кизингиз соглиги учун кутаринг деб туриб олди. Ноилож колган Гулширин кадахга лаб теккизиб куйди. Илхом жавончадан яна икки икки тахлам пул олиб, унинг тиззасига куйди.
- Бу нима учун? - Гулширин хеч нарсага тушун-май Илхомга каради. Илхом жавоб бермади. Унинг кузлари хирс учкунлари аланга олаетган эди.
Гулшириннинг юраги шув этиб кетди. Урнидан турмокчи булди, аммо Илхом шундоккина ен-гинасида утириб, кулини жувоннинг елкасидан ошириб олди.
- Илхом ака, бу нима килганингиз? - у эркакнинг кулини елкасидан силтаб ташламокчи булди, лекин кули елкасига каттик епишган эди.
- Сиз хеч нарсага зорикмаслигингиз керак, - Ил-хомнинг арок хиди келаетган нафаси Гулшири-ннинг димоги урилди. - Мен билан бирга булса-нгиз сизни зебу зийнатга кумиб ташлайман. Оегингизни тагига пулдан пойандоз тушайман.
Гулширин унга ялт этиб каради. Жувоннинг кузларидаги газаб ва нафрат учкунини куриб Илхом саросималаниб колди, аелдан буса олиш учун чузилган лаби куркувданми титраб кетди, эгилган гавдасини тиклади. Аелнинг биргина нигохидан ичига титрок кирганди. Гул-ширинг унинг кулини силтаб ташлади, тиззаси-даги пулларни олиб, Илхомга каттик тикилди.
- Менинг шаьнимни мана шу харом пулларин-гиз билан бахоламокчи булдингизми? - Гулши-риннинг овози секин чикса-да, аммо кахр ва нафратга тула эди.
- Сиз...мени нотугри тушундингиз, - ичидаги тит-рокни яширишга уринди Илхом.
- Мен...мен сизни севаман, Гулширин. Сизни би-ринчи марта курганимдаек севиб колганман. Лекин турмушингизни бузишни истамаганим учун индамаганман. Лекин энди орамизда ту-сик буладиган хеч нарса йук. Сизни бошимга кутараман, Гулширин! - Илхом Гулширинни ку-
чишга интилди. Каекдан бунча куч келди, узи хам билмайди. Гулширин Илхомни зарб билан итариб юборди, кулидаги даста пулларни хам юзига караб иргитди.
- Мени ким деб уйладинг, номард! - титраб-как-шади аел. - Пул курсатсам хамма нарсага рози булади деб уйладингми? Мен сен уйлаган паст-кашлардан эмасман. Шаьним пулга сотилмай-ди!
Кучли зарбдан боши деворга урилган Илхом огрик ва максадига етолмагани алам килиб ку-туриб кетди. Урнидан турди-ю, аелга ташланди:
- Шу пайтгача бирорта аел кулимдан шунчаки осонгина чикиб кетмаган. Бу ердан е меники булиб чикасан, еки хеч качон чиколмайсан!
Аелни узини куткариш учун Илхомнинг дуч келган жойига муштлар, тирнарди. Аммо улар-нинг хеч бири зуравонга чивин чакканчалик кор килмасди. Гулширин бир амаллаб кутурган айикдай пишкираетган Илхомнинг кулидан ку-тулиб, узини эшикка урди, зур бериб эшикни тортди. Аммо...эшик сира очилмасди.
- Мен ахмок масман! - оркасидан Илхомнинг масхаромуз овози эшитилди. У кулида эшик калитини шикирлатганча тиржайиб турарди. Гулшириннинг миясига кон тепди. Юраги кафа-сга тушган куш мисол патирлаб урди. Нахотки унинг аеллик шаьнига дог тушса бугун? Бу ис-нодни кандай килиб кутариб юради? Болалари-нинг кузига кандай карайди? Нахотки Илхомда заррача инсоф булмаса? Ахир, у Гулшириннинг уйидан туз еган-ку...
- Илхом ака, утинаман сиздан, мени куйиб юбо-ринг, - ялинди у йигламсираб. Биламан, мен би-лан хазиллашмокчи булдингиз. Мени синамок-чи булдингиз, шундайми?
- Бу масалада хазил килинмайди, - бу Илхомни-нг жавоби эди.
- Утинаман куйиб юборинг, - какшади Гулширин
Бир умр чурингиз булай.
-Чурим эмас, маликам булишингизни истайман Эртами-кечми кимдир барибир эгалик килади сизга. Нега кулимдаги кушни учириб юбори-шим керак? Ундан кура, яхшилаб уйлаб, гапим-га кунинг. Бир умр хеч нарсага зорикмай яшай-сиз.
- Илхом ака, йулингизда сочини тараб утирган-лар канча! Илтимос, эшикни очинг...-йиглаб юборди аел.
- Менга сиздан бошка хеч ким керак эмас, эши-тяпсизми, хеч ким! - тутакиб кетди Илхом. - Ис-тасангиз эртагаек хотиним билан ажрашиб, сизга уйланаман.
- Керакмас! - бош чайкади Гулширин. Бировни-нг куз еши эвазига хеч ким бахтли булмаган. Лекин факат бу эмас сабаби. Мен сизни севма-йман, эшитяпсизмт, севмайман!
- Бу мухим эмас. Менинг севгим иккимизга хам етади.
Шундай деб Илхом Гулширин томон кадам ташлади. Жувоннинг пешонасидан совук тер чикиб кетди. Хозир...атиги бир неча дакикадан кейин унинг номуси топталади, аеллик шаьнига бир умр ювса хам кетмайдиган дог тегади.
- Тухтанг! - деди у жонхолатда. Овози буйрук охангида чикди. Илхом хеч нарсага тушунмай жойида котди. Атиги уч-турт кадам босса ки-
фоя, каршисидаги чорасиз жувон уники булади
-Эшикни очасиз еки...- Гулшириннинг оек-кули калтирар, бу ахволда хушидан кетиб колиши хеч гап эмас. Нажот излагандек атрофга аланг-лади.
- Булмаса нима? - истехзоли тиржайди Илхом.
- Булмаса...узимни улдираман! - шундай дея Гулширин Илхомни зарб билан силтаб утиб, очик дераза томон узини урди. Кенг Кенг очик дераза токчасига кандай килиб чикканини узи хам билмай колди. Бешичи каватдан пастга ка-раган одамнинг кузлари тиниб кетади. У бала-нд парвозга шайланган куш канотларини езга-ни каби кулочларини кенг ейди. Илхом вазият бундай кескин тус олишини кутмаганди.
- Н...нима киляпсиз? - довдиради у.
- Сенга уйнаш булиб, иснодга колгандан улим афзал, - Гулширин шундай дея очик деразадан пастга тикилди. Илхом жувоннинг бундай кили-шини тасаввур хам килмаганди. Куркиб кетди. Йук, Гулширинни йукотиб куйишдан эмас, аел узини пастга отиб жон берса терговга чакири-лиши, суд курсисида утиришидан куркди.
-Тентак! Тухта! - у бир эшикка, бир дераза томон юрар, нима килишни билмай талмовсираб кол-ганди.
Охири бир карорга келди, шекилли, эшикни очди. "Чикиб кет!"дегандек имо килди. Аммо Гулширин хамон унга ишонмасди. Хозир чик дегани билан эшик олдида тутиб олишидан чу-чиди. Илхом буни тушунди. Эшикдан узокрокка бориб турди. Гулширин курка-писа пастга туш-дию, узини эшик томон урди. Зиналардан оеги чалишиб тушаркан, оркасидан Илхомнинг газа-бли овози эшитилди:
- Агар бугунги вокеа хакида бирортанин огзи-дан эшитадиган булсам узингдан кур. Узи эши-гимга ялиниб келиб, буйнимга осилиб олди дейман. Бир марта номинг чиккан, одамлар юзингга карамайди кейин...- У яна алланима-лар деди. Аммо бу гапларнинг бирортаси Гул-шириннинг кулогига кирмасди. Унинг бирдан-бир максади шайтон уя курган бу лаьнати жой-дан чикиш эди. У шу кадар тез югурардики, сочлари тузгиган, кузларидан тинмай еш окка-нча боши оккан томонга югураетган аелни ку-риб уткинчилар хайрон бокишарди...
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 8
https://m.ok.ru/dk?st.cmd=altGroupMediaThemeComments&st.groupId=55471892136182&st.themeId=70869854650614&_prevCmd=altGroupContentSearch&tkn=3570
10-сўнги қисм.
https://m.ok.ru/dk?st.cmd=altGroupMediaThemeComments&st.groupId=55471892136182&st.themeId=70872512528630&_prevCmd=altGroupContentSearch&tkn=8867