НЕРАЗУМНАЮ БЫЛА Неразумнаю была, Ды пайшла за гультая, Зачапiла, пакахала, Сама ý хату прывяла На пячы што дня ляжыць, I не думае рабiць. Папрасiла ýнесцi дроý, Застагнаý, што нездароý Трэба мужа правучыць, Качаргою падлячыць, Качаргой гарачаю, Ды толькi яго бачылi Долечка праклятая, Па любым тыдзень плакала, Пасцелька не прыбратая, Сама ж i вiнаватая Веренич Любовь Павловна, 2016
Драбіны Штодня піліць жонка Грышку: - хоць бы варушыўся крышку, Бо ляжыш, як бервяно, То газеты, то кіно. Ніякой з цябе карысці, Мусіць, прыкра з хаты выйсці, Спраў багата на падворку. І на гэтую гаворку Грышка выбавіў яліну. Змайстраваць рашыў драбіну. Роўненька, бы пад лінейку, Распіліў на брус і рэйкі, Габляваў іх, шліфаваў, Потым лакам пакрываў. Дэталёва, прынцыпова, Падыйшоў да справы новай. Можна ўсё ж здзівіць народ, Меўшы творчы падыход. Перш за ўсё сябе здзівіў, Атрымаўшы эксклюзіў. Выйшаў выраб з густам тонкім, Вось сюрпрыз для яго жонкі. Задаволены работай Ён слязу змахнуў употай. І на радасцях наш Грышка Не ўцярпеў, палез на вышкі. Акурат на серадзіне Абламілася драбіна. Неб
Гумарэска Непрыемнасць , ды якая. Каранавірус наступае. Радуйся, пакуль жывеш, Не падчэпіш –не памрэш. Каб пазбегнуць той “халеры”, Дактары дыктуюць меры: Насіць маскі, рукі мыць, За харчамі лепш сачыць. Раюць тыя, хто свядомы, Ратавацца можна й дома. Мед, кагор і арахі, Яшчэ крыху курагі, Чарнасліў, лімон – здрабніць І штодзень з гарбатай піць. І ўмацуеш, не сакрэт, Свой слабы імунітэт. Маня часу не губляла, Хутка лекі згатавала. Шчэ й настой з акопніку, Што на моцным першаку. Кажуць добра лечыць косці, Надта ж ногі ломіць штосці. Прыхавала б усе, вядома, Калі б муж-алкаш быў дома. З’ехаў ён , каб не збрахаць, У Маскву грошы зарабляць. А чаго сядзець без справы? Хай працуе, мае права.
Латарэя Як ні кінь – шанцуе Гнату Сёння атрымаў зарплату І дадому паспяшаў. Тое-сёе ў краме ўзяў: Жонцы шмат чаго з харчу Еж уволю, што хачу. Дзецям – розныя ласункі. Хоць не густа, а дарункі. А дзяцей пяцера ў іх: Хлопцаў маюць чацвярых. З іх старэйшы самы – Стас Перайшоў у восьмы клас, Потым Федзя – у класе пятым, Ваня з Колем, што двайняты, Пойдуць восенню ў школу. Кніжкі, сшыткі ім гатовы. Падрастае шчэ Галінка Гадавалая дзяўчынка – “Лялечка” , і каб не ўрокам Робіць першыя ўжо крокі. Толькі ў хату ўнёс пакункі – Дзеці роем на ласункі. Хуценька пералічылі І пароўну падзялілі. Усміхнуўся хітра тата: - Латарэя вось з зарплаты, А разлік мой, калі што, Выграць новае аўто. Досыць на велас