КОШ БОЛ, БУЛБУЛУМ!
Арман дүйнө жүзүн ылдый каратып,
Ыйлап жатат жашын төгүп карачы.
Аттиң ай...шагы сынды кургурдун,
Сайрап турчу жайды тапты булбулум.
Жаралбас эми сендей бийик акындар,
Жаралса да ордуң толгус жазылар.
Жаралуу сезим ээрчитип сени кеткендей,
Жанашып эми акырет жайда табышаар.
Ак таңдай акын Токтогулдай ырчы элең,
Жаманын айтып Толубайдай сынчы элең.
Жамактап ырдап эчен турмуш азабын,
Жеткире бурап арман күүсүн чертчү элең.
Кош канаты кайрылды эми булбулдун,
Эми келип сайрабас, тили таттуу булбулум.
Колуңдагы жылдызды учурдуңбу кыргызым,
Асмандан жанып көрүнүп,орун алды
Кыргыздын күйүтүнө күйүт кошуп,
Кылчайбай кете бердиң кайып болуп.
Күлмүңдөп кирип барсаң жарык чачып,
Гүлбүбү чыкты бекен өзү тосуп?
Күйдү го кырк эки жаш күлгүн жашың,
Күйгөндө "кылт"деп акты көздөн жашым.
Күн болуп кирип барсаң эшик чертип,
Күлмүңдөп тосту бекен Аруузатың?
Күлсөң да ичтен түтөп күйгөн белең,
Күйүткө тоодой болгон түткөн белең?
Бутагын таштай учкан бир "Булбулуң"
"Буулуктуң кургурум!"-деп күткөн белем!?
Эки ооз сөз кураганга күчүм жетпей,
Эмне деп айтам оозго кебим келбей.
Элим деп баш байлаган канжыгага,
Элимден чыгаар бекен эми сендей.
Чымын жан учту,кетти кайра келбей,
Баркыңды бааладык, же калдык сезбей.
Чала акын, чала сабат мендейи көп,
Кыргыздан чыгаар бекен эми