Гр:🌹Ҳикоя ва қиссалар 🌹
Муаллиф: ????
(Хаётдан олинган вокеа)
Диванда сал нарирокдаги стол устида, Зилоланинг сумкаси, беш юз минг пул, пичок ва уша Жалилни кулида курган кизил кул телефони пачокланган холда ётарди. Зилола эрининг ёнига бир ама-ллаб бориб, тис чукиб утириб унинг оёкларини кучогига олар экан, - - "Мен узбошимча, беаклни кечира олсангиз кечиринг" - дея олди, холос.
- Зилола, телефонда шундай гапирдин-ки, гуё бирортаси улибди деган хаёлга бордим. Ишимни тугашига хали бир соат бор, тинчликми дугонажон...
Ховликканча дугонаси тайинлаган, кафега етиб келган Хафиза, стол усти-да турган фантадан шулкиллатиб ичиб унинг рупарасига утирди.
Зилоланинг кузлари кизариб, куллари калтирашидан бир нарсадан каттик истиробда экани билиниб турарди. У дугонасини куриши билан якиндагина куз ёшидан куриган кузларини яна ёшга тулдириб, хурланиб йиглаб юборди.
- Зилола булди кил, йигламасдан бир бошдан гапирчи, нима ичинг огрияпди-ми, балки абортни...?
- Йук-йук Хафиза, хаммаси яхши соглигим жойида, факат Достон акам...
- Зилола сузини охирига етказа олмай яна пикиллаб йиглашни давом эттирди.
......Хафиза дугонасини йиглаб олсин, деб тергашни тухтатиб, сумкасидан румолчасини олиб унга узатди.
- Хафиза...нега бунчалар бахтсизман, кайси гунохларим учун Худо менга бундай нохушликларни раво куравера-ди?! - деди йиги аралаш Зилола.
- Гапир дугонажон, нима булди узи, нима эринг билан уришиб колдингми, ишкилиб "аборт" учун эмасми, ахир узи-нг эрим билади дегандинг-ку ёки Достон ака хам килик чикаряпдими? Агар билсанг, узи хамма эркаклар бир гур....
- Нималар деяпсан Хафиза, бу сен уйлаган нарса эмас, Достон акам ажойиб инсон, аклли, босик, каёкдаги гапларни гапириб бир зумда хулоса чикариб куя коласан-да, дугонажон, - деб Зилола, хар кандай вазиятга уйла-май уз фаразларини ишонарли килиб гапириб юбораверадиган дугонасини тухтатди.
- Булмаса гап нимада, юрагимни кон килмай гапирсанг-чи?
- Хуллас мен Достон акамга лойик эмасман, аборт килдирганимга ун кун булган булса, ушандан бери кечалари мижжа кокмайман, у кишини кузларига карай олмаяпман, гуё Достон акам хаммасидан хабардор-ку, хаммасини узимдан эшитгиси келаяпгандай туюлаверади, кийналиб кетдим, виждон азобида колдим дугонажон...
- Тушунмадим?! Зилола нималар деяп-сан, сузларинга караганда аборт кили-нган бола Достон акадан эмасди демо-кчимисан? Бундан чикди-ки сен мени хам алдабсан-да! - деб Хафиза юзларини кули билан тусиб утирган Зилолани кулларидан ушлаб овозини баландлади.
Яхшиям-ки кафеда одамлар йук эди. Хафизанинг газабини курган Зилола, йигини тухтатиб, атрофга бир куз югур-тириб дугонасининг муштга айланган куллари устига кулини куйиб, гап бош-лади.
- Хафиза, жахлинг чикмасин тушунти-рай, мен бу сирни гуримга олиб кетаман деб уйлаб юргандим. Эсингдами, мен ажрашиб келганимда синфдош йигили-шга боргандим. Ушанда синфдошимиз Жалил мени уйимизга кузатиб куйган-ди. Кейинчалик уни гохо кучада, туй хашамларда учратадиган булдим. Олдинига бу тасодиф булса керак деб, уйлагандим. Бир куни кизимни богчадан олиб келаётгандим, Жалил машинасида келиб ёнимга тухтади. У кизим иккимизни музкаймок ейишга таклиф килди, мен йук демокчи эдим, аммо кизим севинганидан мендан олдин машинага чикиб утириб олди. Жалил, кизим иккимизни кунглимизни олиб, музкаймок олиб едирди. Кейин кизимга турли уйинчоклар олиб бериб уйимизга ташлаб кетди. Мен ушанда бу холис, дустона, синфдошлик муносаба-ти деб уйлагандим, чунки унинг юзларида самимийликдан узга нарсани пайкамагандим.
Навбатдаги синфдошлар йигилиши Хафизаларникида эди. Эртарок бориб дугонасига карашиб куйиш ниятида отланаётган Зилолани, онаси тухтатди.
- Кизим, сузларимни узинга огир олма, аввало сени бундай куйга тушушингда бизни отанг билан айбимиз катта, яхшилаб суриштирмай сени турмушга бердик. Аммо, бу дегани бундан бу ёги-га уз билганингни килаверишинг мумкин дегани эмас, кизим. Сени ахво-линга тушган, лекин кейинчалик бахтлари очилиб турмушлари яхши булиб кетишган аёлларни купини курганман...
- Ойижон, бу билан нима демокчисиз? - деди Зилола вужудини калтирок босиб.
- Демокчиман-ки кизим, сен энди киз бола эмассан, бошида эри йук жувонсан, сенга энди ёшу-кари, эркагу-хотин бошкача нигох билан карашади, сени озгина ножуя харакатинг сени ёмон отли килиб куйиши мумкин. Кизим, аввало узингни ва оиламизни шаънини уйлаб кадамингни билиб бос, хали ёшсан, сенга хам Худонинг айтага-ни бордир кизим. Биз сени яхши курамиз. Йигилишга борма демайман, майли бор кунглингни юмшат, факат кеч колма кизим. Коронгида ёлгиз юришинг яхшимас. Хупми кизим, - деди онаизор Зилолани кузатиб куяр экан.
Зилола онасининг нима демокчи булга-нини унчалик тушунмаганди. У онасини икки юзидан упиб, эрта кайтишини, ундан хавотир олмай утиришларини тайинлаб, уйдан чикиб кетди.
Йигилиш кизигандан кизирди. Кизларни хаммалари турмушга чикиш-ган йигитларни баъзилари хали уйлани-шмаган эди. Кизларни баъзилари базмга турмуш уртоклари билан ташриф буюришганди. Жалил хам хали уйламаганди. У базмни бошидан охири-гача Зилолага илтифот курсатиб, унинг атрофида гир айланарди. Зилола якин утмишини ёдидан чикариб, тенгдошла-ри даврасида яйраб яшнарди.
Кухликкина жувон булган Зилола, Жалилни кузига бошкача булиб куриниб кетаётганди. Куёш ботиб, у ер бу ердан чигирткаларнинг чириллаши бошлаган-да, синфдошлар бирин-кетин таркала бошлашди.
Жалил синфдоши Нурбекни ёнига чаки-риб кулогига бир нима деб пичирлади. Нурбекни важохати узгариб:
- Жалил, дустим шу ишингни куй, режа-нг менга ёкмай турибди, хар холда Зилола синфдош кадрдонимиз булса, - деди Жалилни ховлининг бир четига бошлаб утиб.
- Э! Нурбек, хаммасини режалаштириб куйганман, сен мени айтганимни килса-нг булгани, хозир хамманинг куз олдида анави кариндошинг Назирани хам машинага таклиф кил, у чикса Зилола хам чикади, кейин...
Жалил айтганидек булди. Назира Нурбекни тогасининг кизи эди, у Зило-лаларни уйи томонга турмушга чиккан-ди, бирга кетиб олиш ниятида Назира ва Зилола машинага чикишди. Нурбек машина ролига Жалил олд уриндикка утиришди. Улар Назирани уйига келиб тухташганда, Назирани эри эшик олди-да кутиб олди. Жалил Назирани эри билан кул олиб сурашиш ниятида машинадан тушиб у билан сурашиб, кейин орка уриндикка Зилоланинг ёнига утириб олди. Зилола уйга кетяп-миз деб уйлаганди, аммо Нурбек маши-нани урикзор томон бурди.
- Нурбек каёкка кетяпмиз, тухтат, - деди Зилола капалаги учиб.
- Зилола, куркма урикзор оркали уйин-гларга ташлаб куямиз, оз-моз ичганмиз катта йулда милиция булиши мумкин, - деди Нурбек калтирок овозда.
Жалил чунтагидан олдиндан тайёрлаб куйган, папиросга уралган нашани тутатиб, Зилолага уч-турт марта пуда-ди.
Маълум бир муддатга эс-хушини йукотган Зилола, уйлари олдида узига келгандай булди. Элас-элас, нима бул-гани хаёлидан ута бошлаган Зилолани-нг вужудидан совук тер чика бошлаяп-ганди. Эшик олдида Зилолани бир ахволда кутиб олган онаси, нима булга-нини сезгандай эди, у бу ношуд кизига бир томондан ачинса, иккинчи томонд-ан унга нисбатан нафрати ошиб кетаё-тганди, онаизор бирор суз айтмай, Зилолани кулларидан туриб, хонасига кузатиб куйди. Эрталаб онаси айнан шу холатни тушунтиришга харакат килган-ди. Зилола ушанда онасини чиндан хам тушунмади ёки тушунишни истамади. Кизининг бу холатида эса унга бирор нарса дейишни узи бефойда эди.
Туни билан ухламай, ифлосликка гувох булган кийимларини бир тугунга тугиб ахлатга ташлади. Хирс курбони булган вужудини ювиб, янги усти-бош кийиб, кайта-кайта калимасини келтириб, узи-ни жонига касд килмокчи булиб шайла-ниб турган Зилоланинг ёнига чопкиллаб кизчаси кириб келди.
Кира солиб у онасининг юзларидан упа кетди. - "Ойижоним, мен сизни согиндим, нега бугун мен билан ётмадингиз? Нега кийиниб олдингиз, бирор жойга борамизми? Мен хам кий-инайми? - деган сузлари хозиргина ёруг дунё билан видолашаман деб, кишлок-дан кесиб утган катта окин сойга йул олмокчи булиб турган Зилолани фикр-ларини булиб юборди. У кизини багрига босар экан, карахт холга келиб колган багрига мургак кизининг мехр ва согин-чга тула тафти утаётганини хис кила бошлади.
Туни билан мижжа кокмай Зилолани пойлаб чиккан онаизорхона-га кириб келди. Зилола кизини ташка-рига чикариб юбориб, узини онасининг багрига отди. У унсиз тулиб тошиб йигларди.
- Кизгинам, хозир кунглингдан нималар утаётганини билиб турибман, Яратган узи берган жонига узи хакли кизим, уз жонига касд килганинг, Унга касд кил-ганинг. Худо хохласа кизим хаммаси яхши булади. Мен сени кийнаб кеча нима булганини сурашим шарт эмас кизим, кечкурун тоганг билан гаплаш-дим, сени бугун шахарда кутиб олади.
Кизингни олдинда шахарга жуна, у сени соханг буйича ишга хам жойлаб куяман деди, яна уйламагин мен сени уйдан хайдаётганим йук, шундай килсак яхши булади, хупми кизим. Балки уша ерда бахтингни топарсан. Биргина гапим буни сенга куп айтганман, яна айтаман сен хаммани узинга ухшатаверма, хамма сен каби беминнат, очик кунгил эмас.
Биласан якин дугонанг Хафиза хам эри билан шахарга кучиб кетган, жуда зериксанг у билан борди-келди килиб турасан, бу ерга кайтма, биз узимиз бориб турамиз.
Бундан бир неча йил олдинги содир булган вокеани Зилола сузлаб берди.
- Вой ифлос, номард Жалил, шунинг учун хам йигилишга бормай куйган экансанда, у ифлос булса бемалол юрибди, хар ой йигилишни канда килмайди номард. Майли, у утган ишларни бугунги холатинга нима алокаси бор Зилола, - деди Хафиза.
- Бундан уч ойча олдин, тасодифан Жалилни учратиб колдим. Бу учрашув мен учун чиндан хам тасодиф эди.
- Салом Зилола!
Утмишдаги жирканч вокеани эслатувчи бу бугик овоз, Зилолани капалагини учириб юборди. Каршисида айёрона жилмайиб турган уша банги Жалил эди. Зилола ундан узини олиб кочиб, ортга кайтмокчи булди, лекин Жалил совук муздек кули билан унинг билагидан ушлаб узига каратди.
- Сенга нима керак Жалил, кулимдан куйиб юбор?!
- Куйсангчи Зилола, такдирдан кочиб кутилиб булмайди, мана яна учрашдик, агар уша пайтдаги булган иш учун халиям мендан хафа булиб юрган бул-санг, кечирим сурашим мумкин, мени кечир ёшлик бебошлик дейишади-ку.
Мен хам уйланганман, сен хам мана яна турмушга чикиб яна бир фарзанд-ди булибсан, мен бундан хурсандман, - деб Жалил Зилолани кулидан куйиб юборди.
Тиззалари калтираб, тили айланмай колган, Зилола нима киларини билмай хайкал мисол турган жойида котиб колганди.
- Демак, шахарли булиб кетибсанда, - деб сузида давом этди Жалил, унга парво хам килмай. - Бу фабрикани иш юритувчиси мени танишим, уни ёнига иш билан келгандим, сени тасодифан куриб колдим, куркма...
- Жалил майли, мен кетай мен хакимда билар экансан, илтимос бундан кейин мени курсанг, танимаганга олиб утиб кет, сен билан бир кишлокда тугилиб усдик, бир мактабда, синфда укидик, агар шуларни оз булсада хурмати бул-са илтимос мени тинч куй! - деди Зило-ла катъиятлик билан.
- Нима, сен мени курсанг тинчинг бузи-ладими? Бундан чикди-ки, сен мени хечам унута олмас экансанда...
- Йук-йук, мени тугри тушун, мен эрим-ни севаман, у жуда яхши инсон, мехри-бон ота, яна уйим бузилишини истамайман, илтимос кайтиб йулимдан чикма! Бу сафар узинга кийин булади...
- Охо, Зилол сал узингни босиб ол, мен хам сенга ёмонликни раво курмайман, охирги учрашувимизга хам беш-олти йил булди, сени бирор марта безовта килдимми, узимни яхши курган хотиним бор, лекин тугрисини айтаман сен бошкачасан, билсанг мен сенга сен уйлаганчалик бефарк эмасман, булма-са уша кунги вокеани хаммага овоза килибгина колмай, курсатиб хам куйи-шим мумкин эди, ишонмайсанми? Мана бунда хаммаси ёзилган, сени урнингда бошкаси булса мен билан бундай охан-гда гаплашмасди...
- Нималар деяпсан Жалил, нима ёзилган? - Зилоланинг огзидан нам ко-чиб кетиб томогига бир нарса тикилгандай овози чикмай колди.
Жалил чунтагидан шапалокдек келади-ган кизил рангдаги кул телефонини олиб Зилолага курсатиб:
- Агар вактинг булса суратларинг ва киска метражли кино курмокчи булса-нг айтарсан, шуни билиб куйгин-ки, бу ёзувни мен Нурбекдан бир канча пулга сотиб олганман, биласанми бу сен учун хам мен учун бир "бомба", агар у портласа иккимиз хам адойи тамом буламиз. Телефон ракамимни ёзиб ол, агар кургинг келиб колса айтарсан, - деб Жалил унга телефон ракамини айтиб куздан гойиб булди.
Зилоланинг устига осмоннинг бор огир-лиги келиб тушгандай, турган жойига михланиб колди.
Зилоланинг хикоясидан Хафизанинг телефонинг кунгироги булиб юборди. Хафизага турмуш уртоги кунгирок килаётганди.
- Дадаси, биз Зилола билан ишхонамиз ёнидаги кафедамиз, шу ерга келавери-нг уртогимга ёрдамим керак булиб колибди...
- Хой, Хафиза, - деб Зилола курсатгич бармогини лабига куйиб, эринга хеч нарса дема демокчи булди.
Хафиза телефонни столга куйиб:
- Хуш у кандай сурат, кандай кино экан? - суради жахл билан.
- Мен уша куни туни билан тулганиб чикдим, кандай нарса экан у деб уйлаб хеч уйимга етолмадим. Эртасини куни сабрим чидамай Жалил берган телефон ракамига кунгирок килдим, у менга шахар четидаги хонадонлардан бирини манзилини айтди, агар бормасам ёки бирор кишини бошлаб борсам, уша кинони Даврон акамга курсатаман деб пуписа килди......
- Хуллас сен, уша эски ишонувчан хиссингга буйсуниб, канот кокиб у ерга бординг, шундайми?!
- Йук...йук. Уша куни бормадим, нима килишга хайрон эдим яна уйкусиз бир кунни утказдим, лекин эртасига тушлик пайтида уша жойни суриштириб топиб бордим, бу шахар четидаги хароба сифат бир уй эди. Олдинига кириш-кирмаслигимни уйлаб эшик ёнида анча туриб колдим. У махаллада, хатто куш-лар хам сайрамасди, кайси эшикка карама, гуё бу хонадонларда хеч ким яшамайдигандай эшик олдилари хаётида супурги курмаганди. Аммо, яна уша ишонувчанлигим туфайли, эшикни аста такиллатдим...
- Зилола! - деб уни сузини булди Хафи-за, - сен чиндан хам ута содда, гулсан ёки узбилармон худбинсан, нега уша куни хеч булмаса менга айтмадинг, нега у ерга ёлгиз борасан, ахир бир марта чув тушурган уша аблах Жалилга ишониб кетавердингми, агар уша сенга айтган суратлар булганда, у сени шу етти йил ичида тинч куярмиди?!
Эшикни элликлардан утган, йук кошига каламда чизиб олган бир ялмогиз кампир башара аёл очиб уни ичарига таклиф килди. Унинг овози хам баъзи эркакларни овозидан колишмасди. У, Зилола ховлига кадам куйиши билан эшикни тамбалади.
- Кир ичкарига, Жалил сени кеча келади деганди, нега бугун келяпсан, - деб дунгиллади.
- Мен ичкарига кирмайман, узи кани чакириб беринг?
- Хозир йук, кунгирок килсак дарров етиб келади, сени келишингни менга тайинлаб кетганди, - деб аёл тугри бориб, рупарадаги хонани эшигини калитини бураб очиб, - кел, келибсан кирасан-да, сенга ухшаганлар тез-тез келиб туришади, куринишдан ундайла-рга ухшамаяпсан-ку, аммо мени уйимга покиза аёллар келмай куйганига анча булган....
- Бу нима деганингиз, танимаган билмаган одамингиз хакида ёмон хаё-лларга боришга уялмайсизми, ёшингизга ярашмаган гапларни гапир-манг?! Мен бу ерга уз ихтиёрим билан эмас, мажбур булганимдан келдим, - деб Зилола хонадан чикиб кетмокчи булди.
- Хай, тухта! Майли утир, нима мажбур килди, нима огуфуришлик килмокчимисан?
Зилола фикрини жамлаб, бу жой кандай жойлигини, Жалилга кандай алокаси борлигини билиш учун аёлни охирги сузига кушилди.
- Ха, топдингиз, биз оз пулга мукаб колдим, тирикчилик учун шундай килмокчи эдим.
- Шуни келишинг билан айтмайсанми? Кир утир, бафуржа гаплашиб оламиз, узим сенга зуридан топиб бераман, харидорлар ортингдан кувиб юришади.
Зилола оёги тортимайгина ичкарига кирди. Хона уртасига солинган дастур-хондаги колган-кутган нон бурдалари, буш шишалар ётишига караганда, туни билан кимлардир маишат килгани билиниб турарди. Зилола юраги така-пука урган холда хона четидаги креслога бориб утирди. Аёл унга яна бир бор бошдан-оёк караб чикиб, токчадан чинига тайёр куйилган чойни рангига ухшаган рангдаги ичимликни олиб, Зилолага узатди.
- Бу нима?
- Чой...совук чой, ичавер, чанкаб туриб-сан-ку...
Зилола чиндан хам чанкаганди, хаяжо-ндан томоги курикшаб кетганига аёл узатган суюклик айни муддао булгани-дан чинини бир кутаришда бушатди.
Каттик бош огригидан уйгонган Зилола, олдинига каердалигини англамай атро-фга аланглади, кейин сал узига келган-дай булди-ку, ахволини тушуниб хунграб йиглаб юборди. У хонанинг туридаги диванда факат ички кийимлари билан ётарди.
Эшик очилиб хонага Жалил кириб келди
У жилмайганча, нарирокда ётган Зило-лани куйлагини олиб унга отди.
- Нега йиглайсан, мазза килиб кайфин-ги килибсан-ку, Гули холам узларини кулбола чойларидан бериб мехмон килибдилар-ку, - деб Жалил унинг рупарасида пинагини бузмай жилмайиб турарди.
- Кандай ифлос, разилсан, шунчалик хам паст кетасанми, сен эркак эмассан, сени хам аёл тукканми, менимча сени шайтон туккан, анави хотин шайтонни ургочиси булса керак-деб Зилола куй-лагини кийиб, урнидан турмокчи булди.
- Бас! Учир овозингни, - деб Жалил уни буйнидан ушлаб диванга итариб юбор-ди.
Зилолани куркув босиб, тили калимага келмай колди, у тиззаларини кучокла-ганча диванни бир четига утирган-ча, бир нарсалар деб пичирлади. Кани энди гойибдан куч келса-ку, урнидан туриб рупарасида утирган одамсифат махлукни чавоклаб ташласа. Унинг хаёлида хамма якинлари бирин-кетин утаётганди. У яна шу Жалилга ишониб ахмоклик килиб куйганига узини пичир-лаб сукарди. У кузи тула ёш билан Жалилга караб:
- Жалил, мендан узи нима истайсан, сенга нима ёмонлик килгандим-ки, мени бу ахволга солябсан....
- Эх.. Зилола Зилола! Уша ёшлигин-даги мана шу ишонувчанлигинг хали хам колмабди, лекин сени кунглинг тозалигинг учун шундайлигингни хам биламан, тугрисини айтсам кеча келма-ганинга хурсанд хам булгандим, менда хеч кандай сурат хам кино хам йук эди, энди булса бор. Афсуски, у менда эмас у анави сен айтган шайтоннинг ургочи-сида, бугунги ахволингни хаммасини телефонга ёзиб олибди....
- Шундайми, майли энди менга барибир, мен узимни улдираман, йук яхшиси сени улдираман кейин узимни, - деб Зилола нарирокдаги дастурхонда ётган пичокни олиш учун узини отди, аммо буни олдиндан кура билган Жалил чакконлик килиб ундан олдин пичокни олиб куйди...
Зилоланинг ахдида куркитиш йуклиги-ни сезган Жалил уни авраб-алдашга тушди.
- Зилола! Жиннивой бу нима килганинг, яна нотугри хулоса чикаряпсан, мени сенга хеч кандай хусуматим йук, тунов кунги учрашувимиз чиндан тасодиф эди, мен шунчаки хазиллашгандим, - деди.
Зилола уни сузларини эшитмаётганди, унинг юзлари кизариб ловуллаб турар-ди, ичидаги Жалилга булган нафрати кузларида шундай акс этиб турарди, ичидаги "Жалил сени барибир улдираман, яхшиси сен мени улдириб куякол..." - Зилола "шок" холатга тушиб колганди, у шу пайтни узида хеч нарса-дан кайтмасди.
- Зилола...Зилол деяпман! - деб Жалил уни бир-икки елкасидан силкитиб, кейин юзига тарсаки тушурди. Зарбдан сал узига келган Зилола, Жалилга илти-жоли нигох билан караб:
- Жалил, нима учун, нега бундай берахм булиб кетдинг, ахир сен зиёли бадавлат одамларни фарзанди эдин-ку, сенга нима етмасди, нега бу йулни танладинг, нахотки икки болали аёлни кахшатиб рохатлангсанг? - деб Зилола хурланиб йиглаб юборди.
- Яна уз билганингдан колмайсан сен киз.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 6